پدیده‌ی ال نینو در سال جاری به طور گسترده‌ای اغلب محل‌ها را در کره‌ی زمین تحت تاثیر قرار داد. زمستان سرد و هم اکنون نیز تابستان گرمی که پیش رو داریم همگی حاکی از این موضوع است. بر اساس اعلام ناسا، ماه‌های آوریل و مه سال جاری به عنوان گرمترین ماه‌ها در تاریخ ثبت شده‌ی رکوردهای آب‌وهوایی بوده‌اند.
آب‌وهوای اطراف ما در حال تغییر است، و نکته‌ی قابل توجه این است که این اتفاق به سرعت در حال وقوع است. بر پایه‌ی گزارش ناسا، ماه مه سال ۲۰۱۶ به عنوان گرمترین ماه بر روی این سیاره از زمان شروع به ثبت رکورد سوابق آب‌وهوایی بوده است. در این میان به طور خاص قطب شمال، دماهایی را به خود دیده که از مقادیر نرمال آن فراتر است. دیوید کارلسون از مرکز برنامه‌ی تحقیق جهانی آب‌وهوا به عنوان کسی که در جمع‌آوری این دیتاها کمک کرده باور دارد که روند غیر عادی اکنون برایمان عادی شده است.
آمار نشان می دهد که آلاسکا، گرمترین بهار خود را در تاریخ با فاصله‌ای زیاد به ثبت رسانده است. این در حالی است که درجه حرارت در فنلاند در ماه مه ۳ تا ۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از میزانی بوده که معمولا در این زمان از سال در آنجا داشته‌ایم. در کنار همه‌ی این گفته‌ها، رکورد تمام دوران‌ها برای میزان درجه حرارت ماه مه در ۲۰ ایستگاه ثبت در سراسر جهان شکسته شد.
اینها همه‌ی ماجرا نیستند، باید اشاره کنیم که استرالیا به تازگی گرمترین پاییز خود را در تاریخ ثبت کرده است. این مقدار به اندازه‌ی ۱.۸۶ درجه‌ی سانتی‌گراد از حد متوسط بالاتر بوده است. از سویی یک میزان حداقلی جدید برای پوشش برف و یخ در قطب جنوب به ثبت رسیده است و بر پایه‌ی گزارش‌ها این میزان پوشش به مقدار ۱۲ میلیون کیلومتر مربع ثبت شده است که تقریبا ۱.۴ میلیون کیلومتر مربع کمتر از میانگین بلند مدت آن در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۰ است.
شما می‌توانید داده‌های ناسا را در این باره چک کنید. اما شاید خواندن آن برای کسانی که در مورد تاثیر تغییرات آب و هوایی در سیاره‌ی ما نگران هستند، اندکی ناخوشایند باشد. به عبارت دیگر، معاهدات دولتی که برای مبارزه با این مشکل در نظر گرفته شده‌اند، ظاهرا کارایی لازم را نداشته‌اند. کارلسون در این باره می‌گوید:
وضعیت آب و هوای سال جاری تا به اینجا برایمان یک زنگ خطر جدی تلقی می‌شود.
وی همچنین اشاره کرد که فاز هوای گرم ال نینو فقط تا حدی در این امر مقصر است و اظهار کرد که:
تغییرات سریع در قطب شمال به طور خاصی نگران‌کننده هستند. آنچه که در قطب شمال روی می‌دهد روی بقیه‌ی جهان تاثیر می‌گذارد. سوال این است که آیا نرخ تغییرات ادامه خواهد یافت؟ آیا آنها تسریع خواهند شد؟ ما در قلمروی ناشناخته‌ها هستیم.
داده های دمای ناسا
شاید تنها نکته‌ی دلگرم‌کننده این باشد که دانشمندان همیشه در حال بهبود کیفیت داده‌ها و ابزارهای مورد استفاده‌ی خود برای سنجش آب‌وهوای جهان هستند و ما هر چقدر که بهتر بتوانیم این داده‌ها را درک کنیم، بهتر خواهیم توانست فعالیت‌های مضر و خطرناک انسانی را تشخیص دهیم. هواشناسان باور دارند که افزایش غلظت دی‌اکسید کربن در اتمسفر، ناشی از تولید گازهای گلخانه‌ای بشر است و در سال ۲۰۱۶ نیز به خاطر پدیده‌ی ال نینو، وضعیت آن بدتر شده است. ریچارد بتس (Richard Betts) از دانشگاه اکستر در انگلستان معتقد است که:
از آنجا که آلودگی‌ها و انتشار مواد آلاینده توسط بشر در حال حاضر ۲۵ درصد بیشتر از مقدار آن در زمان آخرین ال نینو بزرگ در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ است، بنابراین همه‌ی اینها باعث می‌شود تا افزایش بی‌سابقه را در میزان CO2 در سال جاری داشته باشیم.
مقاله‌ای که توسط بتس و همکارانش در دفتر مت در انگلستان نوشته شده است در حال حاضر در مجله تغییر اقلیم طبیعی (Nature Climate Change) منتشر شده است. به این ترتیب باید بپذیریم که ماه آوریل سال ۲۰۱۶ نیز به عنوان گرمترین آوریل در تاریخ از زمان ثبت رکورد دماها بوده است. آنطور که از شواهد و مستندات در می‌یابیم، سال ۲۰۱۶ با فاصله‌ی قابل توجهی، احتمالا در مسیر تبدیل شدن به گرمترین سالی قرار دارد که ما از زمان شروع به ثبت رکورد دماها در سال ۱۹۵۰ تجربه کرده‌ایم.
واقعیت این است که هیچ راهی برای خوشایند جلوه دادن این آمار وجود ندارد. اما به جای آنکه از شنیدن این اخبار ناامید شویم، شاید بهتر باشد که آنها را به عنوان یک یادآوری قلمداد کنیم؛ یادآوری در مورد اینکه ما می‌توانیم در روند تغییرات آب و هوا تاثیرات کاملا تعیین‌کننده‌ای داشته باشیم. شاید مواجه شدن با این چالش مناسب‌ترین راه برای مقابله با آن باشد
