در 7 مه 1983 ، نصب جزایر احاطه شده در خلیج بیسکاین ، بین شهر میامی ، میامی شمالی ، دهکده سواحل میامی و ساحل میامی به پایان رسید. یازده جزیره واقع در منطقه Bakers Haulover Cut ، Broad Causeway ، 79th Street Causeway ، جولیا تاتل Causeway و ونیز Causeway با 6.5 میلیون فوت مربع (603،870 متر مربع) پارچه پلی پروپیلن بافته شده صورتی شناور احاطه شده اند که سطح را پوشانده است. از آب و با فاصله 61 متری از هر جزیره به خلیج. پارچه به 79 الگو دوخته شد تا خطوط 11 جزیره را دنبال کند.
به مدت دو هفته ، جزایر محاصره شده ، که در بیش از 7 مایل (3.3 کیلومتر) گسترش یافته بودند ، از مجاری ، زمین ، آب و هوا توسط مردم دیده می شد ، به آنها نزدیک می شدند و از آنها لذت می بردند. رنگ صورتی درخشان پارچه براق با پوشش گیاهی گرمسیری جزایر سرسبز خالی از سکنه ، نور آسمان میامی و رنگ های آبهای کم عمق خلیج بیسکاین هماهنگی داشت.
از آوریل 1981 ، وكلا جوزف ز. فلمینگ ، جوزف دبلیو لندرز ، زیست شناس دریایی آنیترا تورهاگ ، پرندگان شناسان اسكار اوور و مری كامینگز ، متخصص پستانداران دانیل اودل ، مهندس دریایی جان میشل ، چهار مهندس مشاور و پیمانكار سازنده ، تد دوغرتی و H سازندگان ، شرکت در حال آماده سازی جزایر اطراف بودند. نیروهای دریایی و زمینی پس از برداشتن چهل تن زباله متنوع که شامل درهای یخچال ، لاستیک ، ظرفشویی آشپزخانه ، تشک و یک قایق رها شده بود ، آوارهای یازده جزیره را برداشتند و زباله ها را در کیسه ها ریختند و با خود حمل کردند.
مجوزها از آژانس های دولتی زیر گرفته شده است: فرماندار فلوریدا و کابینه. کمیسیون شهرستان داد گروه تنظیم محیط زیست کمیسیون شهر میامی ؛ شهر میامی شمالی ؛ دهکده سواحل میامی ؛ سپاه مهندسان ارتش ایالات متحده ؛ بخش مدیریت منابع محیطی شهرستان داد.
لبه خارجی پارچه شناور در یک بخش ، از همان رنگ پارچه به یک رونق هشت ضلعی به قطر 12 اینچ (30.5 سانتی متر) متصل شد. این بوم به خطوط لنگر شعاعی متصل شد که از لنگرهای جزیره تا 610 لنگر مخصوص ساخته شده ، با فاصله 50 فوت (15.2 متر) ، 250 فوت (76.2 متر) فراتر از محیط هر جزیره ، به داخل سنگ آهک در پایین خلیج. لنگرهای زمین را برای محکم کردن لبه داخلی پارچه ، پوشش سطح ساحل و ناپدید شدن زیر پوشش گیاهی ، به زمین ، نزدیک پای درختان سوق دادند. شناورهای پارچه ای و بوم های مختلف ، از 12 تا 22 فوت (3.7 تا 6.7 متر) عرض و از 400 تا 600 فوت (122 تا 183 متر) طول ، از طریق خلیج به هر جزیره منتقل می شدند. یازده جزیره وجود داشت ، اما در دو نوبت ، دو جزیره به عنوان یک پیکربندی با هم احاطه شده بودند.
همانند پروژه های هنری قبلی کریستو و ژان کلود ، جزایر اطراف نیز از طریق فروش نقاشی های مقدماتی ، کلاژها و کارهای اولیه توسط هنرمندان تأمین می شد. هنرمندان حمایت مالی از هر نوع را قبول نمی کنند.
در تاریخ 4 مه 1983 ، از مجموع 430 نیروی کار ، خدمه درحال شروع به شکوفه دادن پارچه صورتی بودند. جزایر احاطه شده توسط شبانه روز با 120 ناظر در قایق های بادی مورد مراقبت قرار می گرفتند. جزایر احاطه شده یک اثر هنری بود که عناصر مختلف و روشهای زندگی مردم میامی را بین زمین و آب مشخص می کرد.
