مهروماه

ابر توده‌ای متراکم از قطرات ریز آب و یخ است که در لایه های زیرین و میانی اتمسفر ( هوا کره ) تشکیل می‌شود ، در صورتی که صعود بخار آب به آرامی صورت بگیرد ، ابر های نازک بوجود می آیند و اگر صعود بخار به سرعت انجام شود ، ابر های توده ای تشکیل می شوند .

ابرها بر اساس شکل و ارتفاع شناخته می شوند ، و پیشوند های آنها هر کدام معنای خاصی دارد ، به عنوان مثال سیرو به معنی دسته ی مو ، آلتو به معنی ارتفاع میانه ، نیمبو به معنی باران زا ، کومولو به معنی توده و استراتو به معنی ورقه ورقه می باشد .

کومولوس

ابرهای کومولوس ،ابرهایی کوچک و جدا از هم می باشند که نشان دهنده وجود اب و هوای متعادل و خوب می باشد.اما در عین حال اگر این چنین ابرها را دیدید، شاد نباشید چرا که ممکن است مشکلاتی را در پی داشته باشد. ابرهای کومولوس ممکن است نشان دهنده بارش باران حتی همراه با رعد و برق باشد که حداکثر تا 8 ساعت آینده ظاهر خواهند شد.اما اگر ابرهای کومولوس کوچک باشند و یا اکر در طول شب ناپدید شوند ،می تواند نشان دهنده آب وهوای خوب و پایدار باشند.

ماماتوس

این ابرهای شگفت انگیز و جالب معمولاً با رعد و برق های شدید همراه است. وقتی این نوع ابرها ظاهر می شوند، معمولاً نشان دهنده ی یک طوفان سنگین و سخت است. این ابرها به صورت خوشه ای و انبوه ظاهر می شوند. معمولاً قطر هر خوشه ی آن به طور متوسط 1-3 کیلومتر و طول آن به طور متوسط 5.0 کیلومتر است. 

یک خوشه ی آن می تواند به طور متوسط 10 دقیقه طول بکشد تا عبور کند، اما کل خوشه ی ماما می تواند از 15 دقیقه تا چند ساعت متغییر باشد. آنها معمولا از یخ تشکیل شده اند، اما می تواند ترکیبی از یخ و آب مایع نیز باشد.

فون کارمان 

در این تصویر ماهواره‌ای قله این جزیره آتشفشانی ابرهایی را که از فراز آن می‌گذرند، می‌گسلد و ایجاد الگوهایی می‌کند که به آنها ابرهای چرخان "فون کارمان" می‌گویند.

تصویر این ابرهای چرخان که به سوی شمال غرب جزیره سنت هلن حرکت می‌کنند، بوسیله ماهواره "ترا"ی ناسا در 15 نوامبر 2012 گرفته شده است.

موج شوریده 

ابر شوریده (asperatus) که موج‌دار شوریده (Undulatus asperatus) هم نامیده می‌شود گونه‌ای از ابر است که گنجاندن آن در دسته‌بندی رسمی ابرها در سال ۲۰۰۹ توسط بنیادگذار انجمن ارج‌گذاری به ابر پیشنهاد شده‌است. در صورت درج این گونه از ابر در اطلس بین‌المللی ابرها، این نخستین مورد پس از درج پَرسای درون پیچ cirrus intortus در این اطلس است که در سال ۱۹۵۱ صورت گرفت.

با این‌که ابرهای شوریده تیره‌رنگ و توفانی به نظر می‌آیند و ظاهری بدشگون دارند اما معمولاً بدون تشکیل توفان به مرور ناپدید می‌شوند. این ابرها بیشتر در دشت‌های بزرگ میانه ایالات متحده دیده می‌شوند و زمان ظهور آن‌ها معمولاً بامداد یا ظهر و پس از باد و باران همراه با رعد و برق است.

ابرهای سیروس

ابرهای سیروس یا ابر پرسا از کریستال های یخ ساخته شده اند شده که از انجماد قطرات آب فوق العاده سرد تشکیل شده است.نام اختصاری ابر سیروس CI است . 

به نظر می رسند که در آسمان گسترده هستند، آنها معمولا به عنوان "دم اسب" شناخته می شوند، زیرا آنها مانند دم اسب شکل می گیرند.

ابرهای سیروس اغلب در آب و هوای مناسبی دیده می شوند.

یخ تشکیل سیروس به طور کلی در آب و هوای مناسبی رخ می دهد جهت حرکت هوا در ارتفاع آنها مشخص می شود.

تمام ابرهای بالا نوعی سیروس است که یک ابر رایج است که می تواند در هر زمان سال دیده شود.

ابر سیروس می تواند تقریبا ازهر ابری که تحت یخ زدگی قرار گرفته است تشکیل شود و می تواند در اشکال و اندازه های مختلف دیده شود.

کریستال های یخ خیلی آهسته تر از قطرات باران سقوط می کنند، رگه های سقوط معمولا به صورت افقی و عمودی کشیده می شوند. رگه های سیروس ممکن است تقریبا مستقیم باشند،یا درهم ریخته.

عبور نور خورشید از فضا ی ابر مانع انعکاس امواج مادون قرمز می شود و همین امر باعث بالا رفتن اثر گلخانه ای می شود.

حدود 30 درصد از ابرهای موجوود از نوع ابر سیروس می باشند .

ابرهای سیروس معمولا بین 16،500 فوت و 20،000 فوت قابل مشاهده است. آنها به عنوان ابرهای سطح بالا در نظر گرفته می شوند. ابرها معمولا به وسیله باد حرکت می کنند می توانند بیش از 100 مایل در ساعت را با توجه به اینکه جریان باددر ارتفاع آنها چقدر قوی است، حرکت می کند.

ابرهای کلوین

ناپایداری کلوین–هلمهولتز(به انگلیسی: Kelvin–Helmholtz instability) زمانی رخ می‌دهد که سیال در حال جریان، تحت تنش برشی قرار گیرد یا سیال در ناحیه لایه مرزی دو سیال با سرعت‌های مختلف باشد.نمونه‌هایی از این پدیده در حرکت لایه بالایی آب در اثر وزش باد، نقطه سرخ سطح مشتری، حرکت ابرها و آب اقیانوس ها دیده می‌شود.این پدیده نخستین بار توسط دو فیزیکدان مشهور به نام‌های لرد کلوین و هرمان فون هلمهولتز توصیف شد.

ابرهای هارپ

هارپ (HAARP) یک پروژه تحقیقاتی است که در ظاهر برای بررسی و تحقيق درباره لایه ی آیونوسفیر (Ionosphere)  و  مطالعات معادن زير زمينی (با استفاده از امواج راديويی ELF/ULF/VLF) تاسيس شده است. ولی در واقع "پروژه ای با تکنولوژی جنگ ستارگارن"  به منظور  کامل کردن یک سلاح جدید پايه گذاری گرديده است.