بسیاری از ما تجربه درس خواندن حسابی برای یک امتحان را داریم درست زمانی که فکر می کنیم بر درس مسلط هستیم، سر جلسه امتحان، ذهنمان گویی از تمام اطلاعات پاک شده است!
سه گام حافظه برای یادگیری اطلاعات جدید عبارتند از: دریافت، پردازش و ذخیره سازی. حافظه انسان و استرس روابط متقابلی دارند. استرس مقطعی و کوتاه مدت معمولا بر توان حافظه در به خاطر آوردن جزئیات تاثیر منفی می گذارد. استرس متوسط حتی می تواند بر عملکرد حافظه در دریافت و پردازش اطلاعات تاثیر مثبتی داشته باشد. مغز در زمان استرس، هورمون کورتیزول آزاد می کند که موجب تحریک آمیگدلا برای وادار کردن هیپوکامپ برای پردازش اطلاعات می شود. به عبارت ساده تر، مغز این پیام را دریافت می کند که اطلاعات رسیده، ارزش به خاطر سپردن دارند. البته احساسات دیگر نیز به خودی خود می توانند در به خاطر سپردن اطلاعات و خاطرات تاثیر داشته باشند.
مشکل زمانی رخ می دهد که فرد با استرس مزمن دست به گریبان باشد. زمانی که مغز به طور مداوم با هورمون کورتیزول اشباع شود، هیپوکامپ آسیب می بیند و تواناییش برای طبقه بندی خاطرات و اطلاعات رسیده به مغز، کاهش می یابد. زمانی که فرد استرس مزمن دارد، مغز، عملکرد بخش قدامی قشر مخ را متوقف می کند تا بدن را در حالت "جنگ و گریز" (پاسخ سریع و عصبی) به محرک های استرس زا قرار دهد. قسمت قدامی قشر مخ مسئول به خاطر سپردن اطلاعات در حافظه است و سبب می شود با تجربه استرس، سر جلسه امتحان، ورقه سفید، تحویل بدهیم!
خوشبختانه راههایی برای کنترل موقعیت های استرس زا وجود دارد. در زمان مطالعه می توان شرایط جلسه امتحان را با قرار دادن یک تایمر که پایان مهلت زمانی را اعلام کند، بازسازی کرد؛ این کار کمک می کند که ذهن ما با شرایط استرس زای امتحان آشنا شود و پاسخ های احتمالی را تمرین کند. تمرینات ورزشی نیز می توانند به کاهش استرس و سلامت عمومی بدن کمک کنند. همچنین چند نفس عمیق می تواند بلافاصله واکنش "جنگ و گریز" را متوقف کند و قسمت قدامی مغز را برای یادآوری اطلاعات ذخیره شده، آزاد نماید.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
