محققان آمریکایی موفق به شناسایی تعاملات ژنی شدهاند که تعیینکننده نجات یا مرگ سلولها در زمان بروز برخی بیماریهای چشمی یا سکته مغزی است.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، بررسی چشم و مغز، کلید توسعه روشهای درمانی برای نابینایی، سکته مغزی یا سایر مشکلات مرتبط با سیستم عصبی مرکزی است، چراکه چشم پنجرهای رو به مغز است.
محققان موسسه سلامت نیواورلئان، تعاملات ژنی را شناسایی کردهاند که تعیینکننده ادامه زندگی یا مرگ سلولها در شرایطی مانند دژنراسیون ماکولای وابسته به سن یا سکته مغزی ایسکمیک است.
تعاملات ژنی که توسط محققان شناسایی شده است، درخصوص نجات پیدا کردن یا مردن سلولهای مغزی یا شبکیه در زمان بروز بیماری تصمیمگیری میکنند.
فعل و انفعالات دو ژن باعث فعال شدن پیامرسان NPD1 می شوند که از اسید چرب ضروری موسوم به دوکوزاهگزانوییک اسید (DHA) ساخته میشوند؛ با استفاده از سلولهای انسانی RPE، مدل آزمایشی از سکته ایسکمیک تولید شد و محققان موفق به شناسایی این مکانیسم خاص در سلولها شدند.
محققان دریافتند که پیامرسان NPD1 در مغز و شبکیه باعث ایجاد شبکهای از سیگنالهای مثبت ضروری برای دید مناسب و عملکرد شناختی میشوند؛ این تعاملات ژنی توسط فعالیت زیستی NPD1 کنترل میشوند.
شناسایی این مکانیسم مولکولی در سیستم بینایی و مغز میتواند به پیشگیری از نابینایی و تسریع روند بهبود پس از سکته مغزی کمک کند.