چرا رنگ آبی در طبیعت کمیاب است؟

رنگ آبی در طبیعت بسیار نادر است و از محبوب ترین رنگ ها در طبیعت محسوب می شود و دیدن این حیوانات بسیار لذت بخش است.
محبوب ترین رنگ طبیعت آبی است. رنگ شاد و جذابی است و برای هر چیزی من جمله رنگ خانه یا رنگ شلوار جین اولین انتخاب است. با این حال این رنگ در طبیعت به سختی یافت می شود.

مثال مناسب:

حیوانات همه نوع رنگ های متفاوت دارند، اما فکر می کنید چند تا از آن ها واقعا آبی هستند؟ شاید زاغ کبود یا وال (هرچند خیلی هم آبی نیست). پس موجوداتی با رنگ آبی حیرت آور مثل پروانه، قورباغه و طوطی کمیاب تر هستند.

بیشتر رنگدانه هایی که حیوانات روی مو، پوست یا پرهای خود نشان می دهند به غذایی که مصرف میکنند مربوط است.

سالمون به خاطر حلزون صدف دار صورتی که می خورد به رنگ صورتی است.
سهره ها به رنگ صورتی هستند چون گل های صورتی مصرف می کنند.

در حالی که رنگدانه هایی مثل قرمز، قهوه ای، نارنجی و زرد به علت غذای حیوانات است اما این موضوع در مورد رنگ آبی صدق نمی کند.

در واقع آبی ای که شما می بینید اصلا رنگدانه ی آبی نیست.آبی ای که در طبیعت ظاهر می شود دلایلی غیر از رنگدانه دارد.

چرا چیزهای آبی در طبیعت اصلا آبی نیستند؟

در بسیاری از حیوانات رنگ آبی به علت ساختار مولکولی و روشی است که نور را بازتاب می کنند.

پروانه ی بلومورفو
مثلا پروانه ی بلومورفو رنگ آبی اش را از این واقعیت می گیرد که پولک بال هایش برجستگی دارد که نور آفتاب را می شکند و باعث می شود که به رنگ آبی دیده شود. اگر برجستگی پولک بال ها به شکل متفاوتی بود یا به جای هوا چیز دیگری در بین برجستگی ها وجود داشت، رنگ آبی از بین می رفت.

پرنده های آبی رنگ مثل زاغ کبود
رنگشان را از فرایندی مشابه این پروانه با کمی تفاوت می گیرند.
هر پر از دانه های میکروسکوپی پراکننده ی نور تشکیل شده است که هر نوری غیر از نور آبی را خنثی می کند.

رنگ آبی در هر حیوانی (من جمله رنگ آبی چشم) به دلیل نوعی بازتاب نور از همین نوع است. تنها استثنا در این مورد پروانه یاوبرینا-آلیو-وینگ است که در طبیعت تنها جانوری است که رنگدانه آبی دارد.

چرا رنگ آبی بیشتر به دلایل ساختاری در طبیعت یافت می شود تا رنگدانه؟

دانشمندان با اطمینان نمی توانند بگویند اما یک نظریه معروف هست که دلیل ساختاری بودن رنگ آبی این جانوران را تکامل (برای بقا و ارتباط) می داند.
به هر حال قبول این نظریه ی تکاملی راحت تر از بازنویسی قوانین شیمی است.
وضعیتی مشابه این را می توان در گیاهان مشاهده کرد که در این مورد هم رنگدانه ی آبی وجود ندارد.

به عقیده ی دانشمندان از 280000 گونه گیاهان گل دار کم تر از 10 درصدشان گل های آبی می دهند.
آن گیاهانی که آبی به نظر می رسند در واقع اغلب رنگدانه ای قرمز به نام آنتوسیانین دارند.
به واسطه تغییرات pH و آمیزش رنگدانه ها و انعکاس نور طبیعی، این گیاهان می توانند رنگ آبی از خودشان ظاهر کنند.
به همین دلیل است که گیاهانی مثل گل استکانی آبی ، گل ادریسی و گل نیلوفر رنگ های متنوعی از آبی را دارند و هیچ رنگدانه ی آبی در گیاهان وجود ندارد.