باب بنکن و داگ هرلی دو فضانورد ناسا قرار بود بامداد پنج‌شنبه ساعت ۰۱:۰۳ به وقت ایران با موشک فالکون ۹ و سیستم کپسول دراگون که شرکت اسپیس ایکس سازنده آن است، راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی شوند که به دلیل بدی آب و هوا این ماموریت کنسل شد و به شنبه ۳۰ می موکول شد.
این دو فضانورد پس از تقریبا یک دهه – پس از بازنشستگی شاتل‌های فضایی- از خاک آمریکا به مدار زمین فرستاده خواهند شد. این ماموریت که دمو-۲ نام دارد، نخستین پرواز آزمایشی سفینه دراگون سرنشین‌دار هم هست که پس از پرواز آزمایشی دمو-۱ سفینه بدون سرنشین دراگون در مارس ۲۰۱۹ انجام می‌گیرد.
از سال ۲۰۱۱ که ناسا فضاپیماهای شاتل را پس از چند حادثه مرگبار، بازنشسته و از رده خارج کرد، این نخستین‌بار است که یک فضاپیمای آمریکایی حامل انسان قرار است به فضا برود. در حال حاضر، فضاپیمای روسی سایورز تنها وسیله‌ای است که فضانوردان با آن به فضا اعزام می‌شوند. این بار رابرت بنکن ۴۹ ساله و داگلاس هرلی ۵۳ ساله که هر دو از خلبانان نظامی پیشین بوده و در سال ۲۰۰۰ به ناسا پیوستند، در فضاپیما حضور خواهند داشت.
نخستین چراغ سبز از اتاق ویژه در مرکز فضایی کندی توسط اسپیس‌ایکس داده می‌شود. رابرت کابانا مدیر این مرکز می‌گوید: «صدور فرمان نهایی برای حرکت موشک به عهده مسئول پرتاب است». در این مرحله، مقامات ناسا حضور در محل حضور دارند.
پرتاب موشک برای ۳۰ می برنامه‌ریزی شده است. ۲ دقیقه و ۳۳ ثانیه پس از پرتاب، موتور طبقه اول خاموش شده و آن قسمت جدا می‌شود. سپس این قسمت به صورت عمودی روی یک سکوی افقی مخصوص در دریا فرود می‌آید.
دراگون پس از آن به حرکت خود با حفظ طبقه دوم ادامه خواهد داد که آن هم ۱۲ دقیقه پس از پرتاب از بدنه جدا می‌گردد. دراگون به یک سامانه دورکننده خودکار مجهز است. اگر برای این موشک مشکلی پیدا شود، موتورهای قدرتمند این سامانه که در دراگون تعبیه شده می‌توانند خیلی سریع آن را حرکت داده و از موشک دور کنند تا در اقیانوس سقوط کند.
یک سامانه بزرگ هشدار و امداد و نجات فضانوردان نیز در سواحل اقیانوس اطلس تا سوی دیگر آن در نزدیکی ایرلند پیش‌بینی شده که در صورت بروز هر گونه مشکلی برای دراگون و پرتاب فضانوردان از درون محفظه، فعال می‌شود. هواپیماها و بالگردهایی نیز با امدادگران چترباز آمادگی دارند که بسته به زمان بروز مشکل و این که فضانوردان در کجا فرود بیایند، وارد عمل می‌شوند.
پس از پرتاب موشک فالکون ۹ این دو فضانورد سوار بر سفینه دراگون مسیری مداری ۱۹ ساعته‌ای را طی می‌کنند تا به سه نفر سرنشین ایستگاه فضایی بین‌المللی بپیوندند. این ایستگاه با سرعت ۲۷ هزار کیلومتر در ساعت و در ارتفاع حدود ۴۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح دریا، به دور زمین می‌چرخد. فضاپیما برای کنترل نهایی اتصال به ایستگاه فضایی، در نزدیکی این مهارگاه فضایی متوقف شده و سپس به طور خودکار به آن وصل می‌شود.
مدت دقیق اقامت فضانوردان در این مأموریت مشخص نشده است. حداکثر توان اقامت دراگون در فضا ۱۱۴ روز، یعنی اندکی بیشتر از ۱۶ هفته است، اما مدیر ناسا می‌گوید که فضانوردان ممکن است در اوایل ماه اوت باز گردند. دراگون در چند بعد در زمان بازگشت بعد از جدا شدن از ایستگاه فضایی به کمک سپر حرارتی خود به جو باز می‌گردد. این سفینه در حالی که ۴ چتر بزرگ حرکت آن را کند می‌کنند در اقیانوس اطلس در سواحل فلوریدا فرود می‌آید. قبلا فضاپیمای آمریکایی آپولو از همین روش برای فرود اقیانوس آرام استفاده کرده است.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
