مهروماه

زمین از رویه ای سنگی با ضخامت 40 کیلومتر که فاصله آن بلند ترین نقطه یعنی ‌اورست تا عمیق ترین (ناحیه یعنی داز‌گودان ‌ماریانا) در اقیانوس آرام گود ترین نقطه اقیانوس آرام حدود 12 کیلومتر است و نیز تقریبا 78 درصد سطح زمین را آب پوشانده است و دارای هسته‌ای مذاب به قطر 2 هزار و 560 کیلومتر است که دمای آن احتمالا چندین هزار درجه سانتی ‌گراد است.

سیاره زمین در مداری تقریبا دایره‌ای شکل که از کناره کمی کشیده و حالتی بیضی به خودش گرفته با سرعتی حدود 107/200 کیلومتر بر ساعت در حال چرخش به دور ما در منظومه شمسی خورشید است.

زمین در این چرخش مداری هیچ گاه از 148/5 میلیون کیلومتر به خورشید نزدیک تر و هیچ گاه از 152 میلیون کیلومتر از خورشید دورتر نمی‌شود و همچنان که در مداری به دور می‌چرخد در محوری از سمت غرب به شرق نیز در حال چرخش به دور خود است که همین چرخش 24 ساعته موجب پیرایش و یک شبانه روز می شود.

در این چرخش محور شمالی و جنوبی زمین ‌قطبین حرکت‌ها و تغییرات بسیار منحصر و نامنظمی همچون شش ماه روز و شش ماه بیش را تجربه می‌کنند و افراد ساکن بر روی خط استواری زمین نسبت به کسانی که در قطب ‌های زمین زندگی می‌کنند جنش بیشتری از زمین را تجربه می‌کنند زیرا سرعت حرکت زمین در خط استوا بیشتر است.

هنگامی که کره زمین به دور خورشید می‌چرخد نیروی کش جاذبه‌ای بین آن‌ها ایجاد می‌شود که اگر لحظه‌ای زمین از چرخیدن خود متوقف شود بر روی خورشید سقوط خواهد کرد.

سرعت چرخش زمین بسیار مناسب است به طوری که اگر نیروی گریز از مرکز از نیروی جاذبه بیشتر شود زمین ما و تمامی اجسام بر روی آن پرتاب خواهند شد.

عکس‌های مختلفی که فضا پیما‌ها تاکنون از زمین تهیه کرده‌اند نشان می‌دهند که زمین از سمت دو قطب خود کمی پهن تر است بلکه شکلش کمی نزدیک به گلابی است.