مهروماه

در پی پخش فیلم کتک زدن چند دانش‌آموز در فضای مجازی بسیاری از مسئولین به موضع گیری در این خصوص پرداختند. از همین جا می‌توان به حقانیت عبارت «دهه شصت نسل سوخته» پی برد.

 یعنی در آن زمان در برخی مدارس انگشت‌شمار و توسط برخی معلمین و ناظم‌های انگشت شمارتر  شعار چوب معلم گله، هر کی نخوره خله سرلوحه  همه امور قرار داشت. برای پیاده سازی هرچه بهتر این شعار از تنوع گسترده چوب‌ها استفاده می‌شد و یک روز با ترکه آلبالو بچه‌ها کتک می‌خوردند و یک روز ترکه هلو. بازه زمانی چوب معلم خوردن هم از بدو ورود به مدرسه تا خارج شدن تمامی اعضای بدن از مدرسه گسترده بود.

 یعنی شما صف  ایستاده بودی که  ناگهان درد عجیبی را در همسترینگ پای خود حس می کردید. پس از برگشتن حواس پنجگانه متوجه می‌شدید که به خاطر رفتن پای شما روی خطِ صف آپ دلیو چاگی دریافت کرده‌اید.

 یعنی انقدر که ناظم ما به روی خط رفتن پای ما حساس بود کولینا زمان داوری‌اش در سری آ خط دروازه را رصد نمی‌کرد. کتک بعدی در زمان نظم صف بود. این مراسم آن چنان با  دقت و نظم اجرا می‌شد که رژه‌های زمان خدمت شبیه خاله بازی بود. زمان رسیدن سرکلاس تا آمدن معلم هم پتانسیل بالایی در جذب کتک داشت. یعنی مثلا کل کلاس به علت اینکه یک نفر صدای گراز درآورده باید تنبیه می‌شد.

البته در ابتدا از کلاس پرسیده می‌شد چه کسی بود صدا داد گراز؟ در این قسمت از برنامه اگر کسی کسی را لو می‌داد گور خود را تا آخر سال کنده بود بنابراین همه ترجیح می‌دادند تا کتک بخورند اما از القابی که سالیان سال روی آن‌ها می‌ماند و مجازات‌هایی که در کره شمالی هم دیده نمی‌شد دور بمانند. خلاصه اینکه درس پاسخ دادن، تخته را تمیز پاک کردن و … همه قابلیت فراهم کردن فضا برای کتک خوردن را داشت.

 البته نباید از حق گذشت که در آن زمان هم تمام رفتار معلمان صرفا برای ارتقاي سطح فرهنگی و علمی دانش آموزان بود و این طور نبود که مثلا در فیش حقوقی قسمتی به عنوان حق کتک لحاظ شود.  فقط کتک خوردن و کتک زدن در تعداد خیلی انگشت‌شماری از مدارس روال بود و مثل الان نبود که به عنوان پدیده‌ای خاص نگاه شود. اگر هم به پدرتان می‌گفتید که در مدرسه کتک خوردید یک سری هم  از پدرتان کتک می‌خوردید که باز در مدرسه چیکار کردی؟

به امید روزی که به پدیده‌هایی مثل هل دادن در مترو، توی صف زدن، رعایت نکردن حق تقدم در رانندگی و … به عنوان پدیده‌هایی عجیب در اجتماع نگاه شود.