موریس کشوری جزیره ای در اقیانوس هند است که حدود 2000 کیلومتر (1200 مایل) از سواحل جنوب شرقی قاره آفریقا فاصله دارد. موریس برای اولین بار توسط اعراب در 975 میلادی ، سپس توسط پرتغالی ها بین 1507 تا 1513 کشف شد. از آن زمان ، دوره های جانشینی و استعمار بین فرانسوی ها ، هلندی ها و انگلیسی ها وجود داشته است. این جزیره در سال 1968 استقلال یافت و در سال 1992 به جمهوری تبدیل شد.
در انتهای جنوب غربی جزیره ، یک توهم جذاب خواهید یافت. هنگامی که از بالا مشاهده می شود ، رواناب شن و ماسه و سیلت ، تصور یک "آبشار زیر آب" را ایجاد می کند.
منظره های ماهواره ای (همانطور که در تصاویر Google Maps در زیر مشاهده می کنید) به همان اندازه چشمگیر هستند ، زیرا گردابی زیر آب ظاهراً در ساحل این بهشت گرمسیری ظاهر می شود.
چشم انداز فرهنگی لو مورن
برج بلند (Le Morne Brabant) لو مورن برابانت ، یکپارچه بازالت با قله 556 متر (1824 فوت) بالاتر از سطح دریا قرار دارد. مساحت این قله بیش از 12 هکتار (30 هکتار) است و در شبه جزیره Le Morne Brabant واقع شده است.
این منطقه (منظره فرهنگی Le Morne) نیز توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی به رسمیت شناخته شده است:
چشم انداز فرهنگی لو مورن ، کوه ناهمواری که به اقیانوس هند وارد می شود در جنوب غربی موریس به عنوان پناهگاه برده های فراری ، قزل آلا ، تا قرن 18 و اوایل قرن 19 استفاده می شد. برده های فراری تحت حفاظت صخره های منزوی ، جنگلی و تقریباً غیرقابل دسترس کوه ، شهرک های کوچکی در غارها و قله لو مورن تشکیل دادند.
سنت های شفاهی مرتبط با قوم سیاه ، لو مورن را به نمادی از مبارزه بردگان برای آزادی ، رنج و فداکاری آنها تبدیل کرده است ، که همه آنها مربوط به کشورهایی است که برده ها از آنجا آمده اند - سرزمین اصلی آفریقا ، ماداگاسکار ، هند ، و جنوب شرقی آسیا. در واقع ، موریس ، یک نقطه مهم در تجارت بردگان شرقی ، به دلیل تعداد زیادی برده فراری که در کوه لو مورن زندگی می کردند ، به عنوان "جمهوری مارون" شناخته شد.
