دانشمند رفتاری «مگنوس سودرلاند» بتازگی سوال ِ بحث برانگیزی را در سمیناری در سوئد مطرح کرد: آیا میتوانید خوردن گوشت انسان را تصور کنید؟ سودرلاند در نشست گاسترو در استکهلم سوئد گفت: «با تداوم افزایش دمای جهان، تبعاتی که گریبان‌گیر کشاورزی میشود شاید غذا را کمیاب کند. این عامل انسانها را وادار خواهد کرد تا به دنبال راه‌های جایگزین برای تامین نیازهای غذایی‌شان باشند.»
از جمله این منابع جایگزین میتوان به حشرات، ملخ‌ها یا کرم‌ها اشاره کرد، اما شاید اجساد هم جزو این منابع باشند. سودرلاند در ادامه بیان کرد: «اگر کم‌کم به طعم گوشت خودمان عادت کنیم، شاید قُبح آدمخواری به تدریج ریخته شود.» سودرلاند، دانشمند در دانشکده اقتصاد استکهلم، به تحقیق درباره علوم غذایی یا اقتصاد تامین غذای جهان نمیپردازد. او مطالعه واکنش‌های روانشناختی را در دستور کارش قرار داده است؛ مثل صدایی که حضار در هنگام مطرح کردن بحث آدمخواری بعنوان یکی از منابع غذایی انسان‌های آینده در آوردند. او گفت که شاید خودش روزی گوشت انسان را امتحان کند.
ایده آدمخواری بعنوان یک منبع غذایی جایگزین، ایده تازه‌ای نیست. در سال ۲۰۱۸، زیست‌شناس فرگشتی «ریچارد داوکینز» این سوال را مطرح کرد که آیا ممکن است در آزمایشگاه از سلول‌های پرورش یافتۀ انسان، گوشت تولید کرد یا خیر. داوکینز نیز همانند سودرلاند این ایده را «مورد آزمایش ِ جالبی» توصیف کرد که شاید نشان دهد آیا انسانها میتوانند سرانجام چیزی را که اخلاقی قلمداد می‌کنند، کنار بگذارند یا خیر. اما ایدۀ آدمخواری با مسائل عدیده ای روبرست. «ژنویو گونتر» مدیر کمپین غیرانتفاعی «سکوت در برابر وضعیت آب و هوایی را تمام کنید» اعلام کرد: «پیشنهاد در مورد ایدۀ آدمخواری بعنوان راه حلی برای تغییر آب و هوا به همان میزان بد است که تغییر آب و هوا را نادیده بگیریم.».
او در ادامه خاطرنشان کرد: «به نظر من که اصلا نباید این ایده را جدی گرفت، باید آن را بعنوان پروپاگاندایی در نظر گرفت که زمینه را برای تغییر جهان به همان شیوه‌ای که لازم داریم، سخت می‌کند. این ایده باعث میشود وحشیگری در میان نژاد انسان از بین رفته و انسانها دیگر از روی مهر و عطوفت به یکدیگر نگاه نکنند.»
برای داوکینز و سودرلاند، آدمخواری میتواند راهی به منظور آماده شدن برای آینده‌ای باشد که در آن منابع غذایی عمده با مشکل اساسی روبرو شده است. با تداوم یافتن فجایع آب و هوایی نظیر سیل، خشکسالی و گرمای شدید، تولید محصولات کشاورزی برای کشاورزان با سختی جدی روبرو میشود. در کمتر از یک دهه، شاید تامین غذای افراد کره زمین تا ۲۱۴ تریلیون کالری در سال یا ۲۸۰۰۰ کالری برای هر شخص غیرممکن باشد. بر اساس پیشنهاد سودرلاند، گوشت از اجساد انسان تهیه شده و در اختیار انسان‌های زنده قرار میگیرد، اما داوکینز امکان ِ تهیه سلول‌های بنیادی از یک انسان زنده و کشت آن در آزمایشگاه را مطرح کرد. با این کار، سلول‌های بالغ فرصت تبدیل به گوشت را پیدا می‌کنند. اما هر دو روش پیشنهاد با مشکلات اخلاقی متعددی روبرو هستند.
گونتر گفت: «به نظر من کاملا پوچ است که روزی بتوانیم این ایده را به مرحله اجرا در بیاوریم. این ایده باعث میشود وحشیگری در میان ِ نژاد انسان از بین رفته و آدمها دیگر از روی مهر و عطوفت به یکدیگر نگاه نکنند.» علاوه بر این، میتوان از روش‌های ساده‌تر و معقولانه‌تری برای اطمینان حاصل یافتن از وجود غذای کافی در آینده استفاده کرد.
گزارش جدید پانل بین دولتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل (IPCC) نشان میدهد که یک چهارم غذای جهان از بین رفته یا به هدر می رود. بر اساس این گزارش، با بهبود روش‌های تولید، حفظ، بسته‌بندی و انتقال مواد غذایی، تولیدکنندگان میتوانند مشکلات کمبود غذا را حل کنند. کاهش چشمگیر انتشار گاز در سطح جهانی میتواند از افزایش دما و شرایط‌هایی بغرنج در آینده جلوگیری بعمل آورد؛ شرایطی که شاید تولید غذا را برای کشاورزان با چالش‌های جدی روبرو سازد.
بر طبق گزارش پانل بین دولتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل(IPCC)، نحوه استفاده ما از زمین (از طریق کشاورزی، معدنکاری، قطع درختان) باعث انتشار ۲۳ درصدی گازهای گلخانه‌ای میشود. کاهش میزان جنگل زدایی میتواند در پایین آمدن میزان گازهای گلخانه‌ای نقش بسیار موثری داشته باشد. بر طبق این گزارش، کاهش مصرف گوشت قرمز هم باید در دستور کار باشد
تغییرات آب و هوایی اجداد ما را به سمت آدمخواری سوق داد
آدمخواری خطرات سلامتی شدیدی برای انسانها دارد. یک بیماری کشنده که با عمل ِ پختن اجساد و خوردن آنها در مراسم تدفین ارتباط داشت، اعضای یک قبیله را در گینه نو تحت تاثیر قرار داده بود. اما انتظار می رود تغییرات آب و هوایی اجداد انسانها را به آدمخواری در گذشته سوق داده باشد. بیش از ۱۰۰۰۰۰ سال قبل، دمای جهان به طرز قابل توجهی افزایش پیدا کرد که در اثر آن، گونه‌های پستانداران بزرگ مثل ماموت‌ها از بین رفتند.
دورۀ گرمایش سریع جهانی باعث شد برخی نئاندرتال‌ها در غرب اروپا با کمبود جدی منابع غذایی روبرو شوند. لذا چاره‌ای به جز خوردن گونه‌های خودشان نداشتند. به گفته گونتر، اگر جوامع امروزی آدمخواری را بعنوان یک گزینه جدی در برنامه‌هایشان قرار دهند، باید شاهد تبدیل آن جوامع به کشتارگاه باشیم. گونتر در پایان اظهار داشت: «اگر به نقطه‌ای برسیم که اجساد انسان را بعنوان منبع غذایی در نظر بگیریم، باید شاهد مشکلات بزرگتری باشیم. این بدان معنا خواهد بود که ما در مهار بحران آب و هوا ناکام مانده‌ایم
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
