اکنون به پاس تحقیقات جامعی که دانشمندان دربارۀ سنگ‌های زیر گودال چیکشلوب انجام دادند تا نمونه‌های ارزشمندی که ۵۰۰ تا ۱۳۰۰ متر زیر کف دریا هستند استخراج نمایند، شرایط برای بازسازی شرایط در آن روز فاجعه‌آمیز مهیا شده است. روزی که نسل جانداران زیادی از زمین ریشه کن شد. سنگ مذاب، ذغال سنگ و وجود سولفور در هسته‌ها تنها بخشی از نشانه‌های آن برخورد عظیم است.
«شان گالیک» ژئوفیزیکدان از دانشگاه تگزاس گفت: «با شواهدی که از قسمت‌های عمیق زمین بدست آورده‌ایم، میتوانیم فرایندهای برخورد سیارکی را از دیدگاه‌های بهتری مورد بررسی قرار دهیم.» این سیارک باعث ایجاد سونامی بزرگی شد که ارتفاع آن به صدها متر می رسید؛ این سونامی با سرعت شگفت‌انگیزی سنگ‌ها و هر چیزی را که سر راهش قرار داشت به حرکت در آورد و برخی از آنها را در گودالی جمع کرد؛ تقریبا ۱۳۰ متر مواد تنها در یک روز انباشت شد. در ابتدا، محل برخورد سیارک به مثابه یک جهنم آتشین بود. سپس کل سیاره وارد دوره یخبندان شد و زمینه برای رویداد انقراض کرتاسه-پالئوژن فراهم آمد.
در انتهای دورۀ کرتاسه نیز دایناسورهای غیرپرنده از صحنه روزگار حذف شدند. به گفته محققان، همه دایناسورها آن روز از میان نرفتند، اما خیلی از آنها کشته شدند. سنگ مذاب نشان میدهد که سیارک با نیروی ۱۰ میلیارد بمب اتمی به زمین برخورد کرد و جنگل‌ها را تا هزاران کیلومتر به آتش کشید. در نتیجۀ این فاجعه، سونامی عظیمی پدید آمد که تا ایلینویز کنونی هم رسید. سپس، وقتی از شدت سونامی کاسته شد، مقداری مواد از جمله ذغال سنگِ حاصل از درختان سوخته و غیره به گودال‌های تازه راه یافتند.
انتظار می رود این رویدادها تاثیر چشمگیری بر اکوسیستم‌های پیرامون داشته باشند، اما آنچه بعدها اتفاق افتاد جهان را تغییر داد. سرنخ در جایی قرار دارد محققان در آنجا پیدا نکردند. حضور مقدار زیادی مواد معدنی ِ حاوی سولفور در یافته‌ها تایید شده است. این نشان میدهد که برخورد سیارک باعث تبخیر این سنگ‌ها شد؛ لذا حجم شگفت‌انگیزی ایروسول سولفات به اتمسفر آزاد شد؛ در نتیجه، نور خورشید مسدود گشت و در سال‌های بعدی، دمای زمین با کاهش شدید روبرو شد.
بر اساس محاسبات محققان، تقریبا ۳۲۵ میلیارد تن سولفور در اثر برخورد سیارک به زمین آزاد شد؛ یعنی چهار برابر بزرگتر از میزان سولفوری که در طول فوران کراکاتوآ در سال ۱۸۸۳ به بیرون پرتاب شده است. این رویداد هم به نوبۀ خود برای ۵ سال بعد، دمای زمین را کاهش داد. دانشمندان از سولفور بعنوان یک عنصر قاتل یاد می کنند. اگر این عنصر وارد اتمسفر شود، باید شاهد انقراض گسترده‌ای در سطح جهانی بود.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
