به طور کلی ، انقباض عضله را می توان به سه دسته تقسیم نمود که عبارتند از:
ایزوکینتیک
ایزوتونیک : درونگرا (کانسنتریک) و برونگرا (اکسنتریک)
در برخی منابع از انواع انقباض به این سه نوع اشاره شده است:: درونگرا ، ایستا و برونگرا
در بسیاری از فعالیت ها (مانند دویدن و پریدن ) ، برای اجرای حرکتی روان و هماهنگ ، ممکن است هر سه نوع انقباض انجام شود . برای روشن تر شدن موضوع ، هر سه نوع انقباض را به طور جداگانه بررسی می کنیم.
انقباض ایزومتریک یا ایستا
عضلات می توانند بدون حرکت کردن ، عمل کنند. در این حالت ، عضله بدون این که تغییری در طولش به وجود آید ، نیرو تولید می کند. به این حالت انقباض ایستا یا انقباض ایزومتریک عضله می گویند ، زیرا زاویه ی مفصل تغییر نمی کند. انقباض ایزومتریک زمانی رخ می دهد که برای مثال ، سعی شود جسمی بلند شود که سنگین تر از نیروی تولید شده توسط عضله باشد ، یا زمانی که آرنج خم است وزنه ای برای مدتی به طور ثابت در دست نگه داشته شود.
انقباض ایزوکینتیک
نوع خاصی ازفعالیت دینامیک می باشد که شامل انقباض درونگرا و برونگرا است.سرعت انقباض درکل دامنه حرکت ثابت می باشد.درکل دامنه حرکت تنش عضله حداکثر است. بهترین نوع انقباض برای افزایش قدرت و سرعت عضله می باشد. میزان آسیب عضله حداقل است.دستگاه های آن گران قیمت می باشد.
انقباض ایزوتونیک
شامل تولید تنش در عضله به منظور ایجاد یا کنترل حرکت در مفصل می باشد.تغییرات تنش در عضله به واسطه تغییر در زاویه مفصل رخ می دهد.انقباض ایزوتونیک شامل انقباض درونگرا (کانسنتریک) و برونگرا (اکسنتریک) می باشد.
انقباض درونگرا (کانسنتریک)
عمل اساسی عضله که کوتاه شدن است ، انقباض درونگرا است که آشناتر از انواع دیگر انقباض می باشد. از آن جایی که حرکت در مفصل ایجاد می شود ، به انقباض درونگرا ، انقباض پویا نیز می گویند.
در انقباض درونگرا هنگام تولید تنش طول عضله کوتاه می شود. هنگامی رخ می دهد که نیروی عضله برای غلبه بر مقاومت موجود کافی باشد. منجر به تغییر زاویه مفصل در راستای نیروی به کار رفته توسط عضله می شود. دلیل حرکت بر علیه جاذبه یا نیروی مقاوم است.به عنوان کار مثبت عضلات توصیف می شود.
