جناغ ( استخوان سینه ای )
استخوانی است تخت و باریک که تقریبا ۱۵الی ۲۰ سانتیمتر طول دارد و در خط میانی بخش جلوئی دیواره سینه ای قرار دارد . جناغ در دوره جنینی از تعدادی قطعات به هم جوش خورده تشکیل شده و از این روست که گاهی در اشخاص مختلف, شکلهای گوناگونی مانند نیمه فرو رفته , دو نیمه و یا بیش از حد برآمده مشاهده می شود . در جناغ طبیعی سه بخش تشخیص داده می شود :
۱-۱- دسته که به شکل مثلث است .
۲-۱- تنه که قسمت بزرگ میانی آن است .
۳-۱- زائده خنجری که کوچکترین قسمت آن بوده و در پائین قرار دارد .
دسته سه بریدگی دارد, یکی در وسط به نام چنگال جناغی و دو بریدگی در طرفین به نام سطح مفصلی چنبری که با انتهای داخلی استخوان ترقوه ( چنبر ) مفصل می شود . دسته همچنین با دنده های اول و دوم مفصل می شود . در حد فاصل دسته و تنه زاویه ای به وجود می آید که به آن زاویه لوئی می گویند . این زاویه از طرف جلو برآمده بوده و از روی پوست قابل لمس است .تنه جناغ با دنده های دوم تا هفتم مفصل می شود . به زائده خنجری هیچ دنده ای مفصل نمی شود اما بعضی از عضله های شکم به آن متصل هستند .جناغ دو سطح جلویی و پشتی , دو کنار طرفی , یک انتهای بالایی و یک انتهای پائینی دارد . سطح جلویی زیر پوست قرار دارد و محل چسبندگی عضله های گردن , سینه و شکم است .کناره های طرفی جناغ بریده بریده بوده و محل اتصال غضروفهای دنده ای می باشد . اولین بریدگی روی دسته قرار دارد و به دنده اول مربوط است . بریدگی دوم روی زاویه لوئی واقع شده است . هفتمین بریدگی در پائین ترین قسمت تنه واقع شده و پنج بریدگی دیگر در حد فاصل بریدگی دوم تا هفتم قرار دارند .زائده خنجر زائده ای است که نزد بعضی ها به صورت غضروف باقی می ماند و در بعضی ها بزرگتر و گاهی هم دو شاخه است و ضربات وارده روی آن خیلی دردناک می باشد .
مفاصل : جناغ در قسمتهای بالائی و طرفی با انتهای داخلی ترقوه مفصل می شود.
کناره های طرفی جناغ با غضروفهای دنده ای هفت دنده مفصل می شود .
