فقط حدود 1 درصد آن در بقیه بدن هست که همین 1 درصد اعمال زیادی انجام میدهد، مثلاً انقباض همه ماهیچههای ما بسته به وجود کلسیم است. با بالا رفتن سن توده استخوانی به تدریج مواد معدنیاش را از دست میدهد و به دنبال آن عوارضی از قبیل شکستگی انتهای استخوان ران و روی هم جمع شدن ستون فقرات روی میدهد.
این تصور نزد عامه مردم وجود دارد که با مصرف فرآوردههای لبنی میتوان ذخیره کلسیم استخوان را افزایش داد. از 1000 تا 1200 گرم گلسیم (Ca) بدن ، 99درصد آن در استخوان بندی اسکلت و دندانها به شکل بلورهای فسفات کلسیم هیدروکسیل (هیدروکسی آپاتیت) متبلور است
از طرف دیگر وجود کلسیم برای انجام تعدادی از اعمال حیاتی بدن ضروری است. در بافتهای نرم، عمل انقباض ماهیچهای، هدایت جریان عصبی، لخته شدن خون، فعال کردن تعداد زیادی از آنزیمها در کنترل تحریک پذیر عصب ماهیچه و از همه مهتر معدنی کردن استخوانها، وجود حداقل 10 گرم کلسیم لازم است.
جذب کلسیم در خون به صورت یون کلسیم و از دیواره روده صورت میگیرد. عاملی که موجب افزایش جذب کلسیم میشود ویتامینD است، به همین دلیل قرصهای مکمل کلسیم را با ویتامین D تهیه میکنند. لذا اگر منابعی را که دارای این 2 عنصر است مصرف کنید کلسیم موجود در آنها بهتر جذب میشود. در صورتی که در غذا، مادهای به نام اگزالات باشد، جذب کلسیم آن کاهش مییابد و به همین دلیل است که کلسیم اسفناج و چغندر، به خوبی کلسیم شیر جذب نمیشود.
کلسیم ضربان قلب را تنظیم میکند و بیخوابی را کاهش میدهد و در متابولیسم آهن بدن مؤثر بوده و در تنظیم کار سیستم اعصاب بدن بخصوص در انتقال تحریکات نقش اساسی دارد. کلسیم عامل استحکام استخوانهاست. کلسیم کافی باید در غذای نوجوانان قبل از بلوغ وجود داشته باشد تا استخوانها تراکم مناسبی بیابند و در سالمندی به پوکی استخوان مبتلا نشوند. همچنین انتقال پیامهای عصبی با واسطه یون کلسیم صورت میگیرد و برای عملکرد عضلات ضروری است و تا کلسیم وجود نداشته باشد حرکت امکان پذیر نیست.
از دست دادن مواد تشکیل دهنده استخوان با بالا رفتن سن، امری معمول و فیزیولوژیک است. این وضع از سن 25 تا 30 سالگی شروع شده و میزان آن حدود 1 درصد تا 5 درصد در سال است البته نزد زنان ممکن است در سالهای بعد از یائسگی به 3 تا 4 درصد هم برسد. اگر کاهش کلسیم از حدی فراتر رود، پوکی استخوان حاصل می شود. پوکی استخوان سبب دشواریهای فراوانی بویژه نزد افراد مسن شده و آنها را در معرض انواع شکستگی های استخوانی قرار می دهد.