اوحدالدین بن حسین اصفهانی در حدود ۶۷۳ ه. ق مراغه به دنیا آمد. چون تولد و وفات اوحدی در مراغه روی داد، به مراغه‌ای نیز شهرت یافت.در آغاز تخلص او صافی بود، سپس به سبب ارادتی که به پیر و عارف مشهور، ابوحامد اوحدالدین کرمانی پیدا کرد، تخلص اوحدی را برگزید.
اوحدی در دوران پادشاهی ارغون خان مغول در شاعری ظهور کرد.اوحدی پس از انتخاب غیاث الدین محمد به وزارت ابوسعید بهادر مثنوی جام جم خود را به نام وی به نظم درآورد. او همچنین مدتی در اصفهان به سر برد و بار دیگر به مراغه بازگشت. او در سرودن انواع شعر تبحر داشت. آرامگاه او در مراغه است. هم‌اکنون یک موزهٔ دائمی در مقبرهٔ اوحدی در مراغه دایر می‌باشد.
اوحدی در دوره‌ای زندگی می‌کرد که زبان فارسی به اوج پختگی رسیده بود و شاعران بزرگ مثل مولانا، سعدی و حافظ هم در همان سده‌ها فعالیت داشتند.
زندگینامه کوتاه اوحدی مراغه‌ای:نام کامل: رکن‌الدین اوحدی مراغه‌ای
زادگاه: شهر مراغه (آذربایجان، ایران)
وفات: حدود سال ۷۳۸ هجری قمری
آثار مهم اوحدی مراغه‌ای:
• دیوان: که شامل قصاید، غزلیات، ترکیبات، ترجیعات و رباعیات وی است. دیوان وی بیش از 8000 بیت دارد.
• جام جم: که شامل مثنوی های اوحدی است. این اثر منظومه ای است که در 5000 بیت بر وزن و روش حدیقه سنایی و به تقلید و استقبال از آن می باشد.
• منطق العشاق، (یا ده نامه، محبت نامه): شامل نامه هایی عاشقانه که میان عاشق و معشوق رد و بدل می شده است.
آرامگاه:رکن‌الدین ابوالحسن مراغی مشهور به اوحدی مراغه‌ای عارف و شاعر پارسی‌گوی نامدار صاحب مثنوی معروف جام جم است. آرامگاه اوحدی مراغه‌ای در میان باغ سرسبزی در مراغه واقع شده است. سنگ قبر اوحدی از سنگ کبود درست شده است. بر دیوار شمالی و جنوبی آن نام اوحدی و تاریخ فوت که ۷۳۸ ه.ق است حک شده است. در سال ۱۳۵۲ از سوی انجمن آثار ملی ایران بنای جدیدی بر روی قبر مزبور احداث شده و سنگ مقبرهٔ پیشین را به موزهٔ آرامگاه انتقال دادند.
