۸ جنبه از نتایج تقویت بردباری برای موفقیت

از کودکی به ما گفته شده است که صبوری، یک ویژگی خیلی خوب است. با این حال، تعداد کمی از ما واقعا آموزش دیده‌ایم که چگونه صبور و شکیبا باشیم. بردباری، قابلیتی نیست که آن را داشته باشیم، بلکه چیزی است که آن را خودآگاه انجام میدهیم. همچنین؛ از آن قابلیت هایی ست که به آسانی به دست نمی‌آیند : هرچقدر بیشتر آن را تمرین کنیم، شکیبایی‌مان بیشتر می‌شود.

برای تبدیل به یک فرد موفق، در هنگام سر و کار داشتن با روابطِ کارمندان، مذاکرات تجاری و ارتباطات، به همان مقدار که برای رسیدن به هدفمان برنامه چیده‌ایم، به حوصله نیاز داریم.

به علاوه، باید در میان پیچ و خمهای راه، آرامش خود را حفظ کنیم. ما فقط از طریق بردباری می‌توانیم عمیقاً از مشکلات و گرفتاریِ مسیرمان آموزش ببینیم.

در این مطلب، ۸ مورد از فوایدِ صبر و حوصله را بررسی می‌کنیم.

-دستاوردِ مثبت

بی‌حوصلگی یک عادت است، حوصله داشتن هم این چنین است. هنگامی که کم صبر و کم‌طاقت باشیم، قادر نیستیم لذت و استراحت را حتی لحظه‌ای به تعویق بیندازیم، که این امر در ما موجب خستگیِ مفرط می‌شود. خستگی مفرط هم یک نیروی روانی و احساسیست که ما را وادار به ترک ِکار می‌کند. اگر بی‌حوصله باشیم، نمی‌توانیم از یک روش مشخص، به سمت اهداف ِکاری‌مان حرکت کنیم و به بهانه‌ی شروعی دوباره، کار را رها می‌کنیم و دوباره به این چرخه ادامه می‌دهیم.

تغییرِ عادت، نیازمند یک انگیزهای بسیار قوی است. ما باید به خود اطمینان دهیم که پاداشهای خوبی بابتِ پذیرفتن این ویژگی به دست می‌آوریم. صبوری به ما بازخورد مثبت از سوی دیگران، فروش بیشتر، سطح بالاتر رضایت مشتری، سودهای بزرگ و پیشرفتی که به دنبالش هستیم؛ می‌دهد. واحد اندازه گیریِ فهم و درک یک انسان، هرچه که باشد، قطعاً مجموع صبوری و سخت‌کوشی است.

-تصمیم‌گیری هوشمندانه

در زمان تصمیم گیری های مهم، حوصله و شکیبایی، قوی‌ترین دارایی شماست. بسیاری از افراد در کارشان به دنبال پیروزی در رقابت‌ها و بهبود عملکرد خود هستند. اگر شما هم از این افراد هستید، خیال نکنید که داشتن یک برنامه‌ی کاریِ قوی و بهترین استعدادها در اطرافِ خود، می‌تواند جایگزین ویژگیهای مورد نیاز برای هدایتِ یک کار در مسیر مناسب شود.

صبر و حوصله یکی از همان ویژگی هاست. اگر صبور باشیم، از افکار منفی که باعث تغییر نظرمان می‌شوند، دوری می‌کنیم. ” نکنه… ” گفتن هایمان به خود، یک چیز معمولِ انسانی است، ولی برای زمانی که می‌خواهیم تصمیم‌گیری دقیق و درست داشته باشیم، بسیار مخرب است. وقتی صبور هستیم، ذهنیت این را داریم که توقف کنیم و روی همان لحظه تمرکز کنیم. با در لحظه بودن، قادر به تصمیم‌گیری های عاقلانه‌ای می‌شویم که تاثیرات بزرگ و کوچکی در کارمان خواهند داشت.

-ایجاد اعتبار و خوشنامی

بازرگانانِ موفق، به وسیله‌ی کسب مهارت در توانمندی‌های مورد نیاز برای پیشرفت، بین خود و بقیه تفاوت ایجاد می‌کنند و خود را بالاتر می‌برند. بردباری به ما ثبات می‌دهد. به ما تواناییِ این را می‌دهد که به طور مداوم برای رسیدن به اهدافمان زحمت بکشیم و بلافاصله که به اهدافمان دست یافتیم، شروع به کسبِ اعتبار کنیم. شهرتهای بزرگ از طریق پشتکار به دست آمده‌اند، نه ناامیدی و دست کشیدن. و درست زمانی که با وجود احتمالاتِ ناچیزی برای موفق شدن، ایستادگی می‌کنیم؛ به همان سطحی از موفقیت می‌رسیم که به دنبالش بوده‌ایم. هر کوششی که قابلیت آن را دارد تا یک موفقیتِ بزرگ ایجاد کند، نیازمند آن است که خود را وقفِ تلاشی سخت و طولانی کنیم. این تنها زمانی ممکن است که فارغ از پیشرَویِ زیاد یا کمِ عملکردمان، در مسیرِ خود صبور باشیم .

-خودداری و خونسردی

بردباری، یک نظارتِ دقیق نسبت به خودمان ایجاد می‌کند. و برای موفقیت، هیچ کمکی قویتر از خونسردی نیست. اگر باحوصله باشیم، به جای گول خوردن توسط احساساتمان، به خودمان برای پاسخ دادن به یک پیشنهاد، زمانِ کافی برای فکر کردن می‌دهیم. بردباری به ما اجازه میدهد فارغ از چیزی که رخ داده، خودمان را به آسانی جمع و جور کنیم. با مدیریتِ خود، ما به خودمان اطمینان میدهیم که از پسِ هر اتفاقی که رخ دهد، برمی‌آییم. عدمِ موفقیت یا پیشرفت، تقریباً همیشه میتواند بی‌دلیل کم صبری و کم‌طاقتی باشد. بیشترین دلیل اصلیِ کم صبری، کم نظارتی بر خود است. هنگامی که کنترل و نظارت کمی بر خود داشته باشیم، فهم و بینشمان کاهش مییابد و توانایی برنامه ریزی، ارتباط و داشتنِ انتظاراتِ واقعبینانه را از دست میدهیم. ولی هنگامی که بر تمام این موارد، کنترل داشته باشیم، از نتایجی که شکیبایی برایمان به ارمغان می آورد، بهره و لذت میبریم.

-تحمل

صبر و حوصله، باعث افزایش آستانه ی تحملمان می‌شود و به ما بینشِ این را می‌دهد که موانعِ پیش رو را در نظر بگیریم و با مهارت با آنها مقابله کنیم. اگر توقعِ سختیها و چالش‌های پیشِ رو را داشته باشیم، با جرات، قدرت و خوش‌بینی بیشتری به آنها پاسخ می‌دهیم؛ متوجه می‌شویم که رنج و زحمت، بخشی از رویارویی با هر مانع است و می‌پذیریم که مشکلات، قسمتی طبیعی از چرخه ی کسب و کار هستند؛ بنابراین، هیچ سختی، تلخی و کینه‌ای را به این پروسه اضافه نمی‌کنیم و به جای آن، خود را آماده برای عمل و پیشرفت می‌کنیم و کارِ مورد نیاز را انجام می‌دهیم.

هرچه آسانتر با سختیها مقابله کنیم و یاد بگیریم تغییرات و جریاناتِ غیر قابلِ پیش‌بینی در چرخه‌ی موفقیت را بیشتر از دیگر انسانها تحمل کنیم، استرسِ کمتری را تجربه می‌کنیم و انعطافپذیرتر می‌شویم.

-امید

صبر، امید می‌آورد و باورهای پیوسته جدیدی را که نسبت به اهداف دلخواهمان و قله های در نظرمان داریم، بوجود می‌آورد. وقتی امیدوار هستیم، انعطاف‌پذیری و تمایلی طبیعی به تلاش کردن داریم چون در این که نتیجه‌ی خوبی کسب کنیم، مطمئن هستیم. زمانی که به موفقیت برسیم، نه سریعاً ولی حتماً متوجه می‌شویم که تاخیر در موفقیت به معنای نبودِ آن نیست.

-فرهنگ مثبت کار گروهی

صبور بودن به نتایج قابل توجهی منجر میشود. تمرکز و اولویتِ اصلی هر تاجر یا کاسب، رئیس و شرکت، طرز برخورد یا لحنِ مربوط به فرهنگش است. اگر فرهنگِ تجارت و کسب و کارمان درست باشد، بقیه‌ی عناصرِ مورد نیاز برای موفق شدن نیز، مانند خدمات مشتری، پدید می‌آیند. توسعه و پرورشِ فرهنگِ تعامل فقط از طریق صبوری در به دست آوردنِ چیزی که برای آن تلاش می‌کنید حاصل می‌شود. شکیبایی، شانسِ ما را در به دست آوردن آنچه می‌خواهیم، بالا می‌برد. وقتی صبور هستیم، انسانها، مدیرها و رهبرهای تجاریِ بهتری می‌شویم. صبور بودن باعث می‌شود با بقیه‌ی مردم با شرافت رفتار کنیم که به نوبه‌ی خود، احتمال اینکه با ما با مهربانی برخورد کنند را بالا می‌برد.

-برتری و ممتاز بودن

صبور بودن باعثِ برتری و ممتاز بودن می‌شود. صبرِ طولانی مدت باعث ایجادِ استعداد می‌شود. در مرکزِ هر موفقیتِ حقیقی، آگاهی به مشکلاتِ ذاتی هر پیروزی و اطمینان به اینکه با پافشاری کردن و صبور بودن، چیزِ ارزنده‌ای محقق می‌شود، وجود دارد. از این طریق، نبوغ، چیزی جز صبورتر بودن نیست. ما با شکیبایی، استعدادهای پنهانِ خود را شکوفا می‌کنیم و همچنین می‌توانیم ویژگیِ برترمان که ما را از بقیه متمایز می‌کند، به جهان عرضه کنیم. جهان، شدیداً به این که بهترین چیزهایی که داریم را عرضه کنیم، نیاز دارد. ساختنِ یک برند و مشهور کردنِ آن زمان می‌برد. ما نمی‌توانیم دانه ای را بکاریم و انتظار داشته باشیم که یک شبه گل بدهد. موفقیت، همیشه با صبر و تعهد به پشتکارِ مورد نیاز برای بهترین شدن، آغاز می‌شود. ولی هنوز هم صبور بودن، راحت نیست. آن نوع از تاجران باشید که بیشتر از واکنش‌های لحظه‌ای، تصمیماتِ صحیح از باورهای سخت می‌گیرند. صبوری، صفتِ نیکوییست که ما را به تاجرِ خوبی تبدیل می‌کنند. صبوری، احتیاج به زمان و تلاشِ هوشیارانه برای خوب یاد گرفتن دارد، ولی بی‌حوصلگی و بیتابی منجربه سقوط می‌شود. همانطور که توماس ادیسون می‌گوید: بسیاری از ناکامهای زندگی، آن مردمی هستند که تسلیم می‌شوند در حالی که نمی‌دانند چقدر به موفقیت نزدیک بوده‌اند.