مهروماه

سگ های رباتیک نسبت به چند سال قبل پیشرفت قابل قبولی داشته اند. این گجت ها حتی قادر به رقص و جست و خیز هستند اما کماکان در انجام طبیعی حرکات ناکام مانده اند و حالا دانشگاه «ویرجینیا تک» برای رفع این مشکل آستین ها را بالا زده است.

سرپرستی تیم تحقیقاتی این دانشگاه بر عهده «کاوه اکبری حامد» است که Ph.D مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف و فوق دکترای دانشگاه میشیگان را در کارنامه دارد. اکبری حامد نزدیک به یک دهه را صرف توسعه الگوریتم هایی کرده که حرکات سگ رباتیک را تا حد امکان به حیوانات نزدیک می کنند.

این تیم تحقیقاتی در حال توسعه ترکیبی از الگوریتم های پیچیده و سنسورها است که امکان راه رفتن شبیه حیوانات را به ربات ها می دهند. کنترل تعادل در مهره داران تا حد زیادی ناشی از نورون های نوسانگر در طناب نخاع است و سیستم ابداعی ویرجینیا تک هم رفتار مهره داران را بر همین مبنا شبیه سازی می کند.

محققان بدین منظور حسگرهای انکودر (برای خواندن موقعیت نسبی مفاصل) و واحدهای اندازه گیری اینرسی (با هدف اندازه گیری چرخش بدن به نسبت زمین) را با هم ترکیب کرده اند. نتیجه کار سگی مکانیکی است که راه رفتن، یورتمه و دویدن را با سرعت و ظرافت بیشتری نسبت به نمونه های مشابه انجام می دهد.

این سگ رباتیک برای جلوگیری از تصادف با اشیاء به سنسورهای لیدار و چندین دوبین مجهز شده. هرچند نتایج اولیه پروژه بسیار امید بخش بوده اما تا نهایی شدن پروژه هنوز زمان زیادی باقی مانده است.

اکبری حامد تاکید می کند که هدف آنها تنها توسعه الگوریتم هایی کارآمدتر نیست بلکه تا حد ممکن به دنبال الهام گرفتن از رفتار طبیعی حیوانات و پیاده سازی آن هستند، هدفی که دستیابی به آن ساده نیست و احتمالا باید زمان زیادی منتظر دستیابی به آن بمانیم.