دانشمندان می‌گویند که انسان‌ها واقعا می‌توانند برای مطالعه وارد یک سیاهچاله شوند. البته، انسان مورد نظر نمی‌توانست یافته‌هایشان را گزارش کند - یا هرگز برگردد. دلیل آن این است که سیاهچاله های بزرگ پرجرم بسیار مهمان‌نواز هستند.
دانشمندان اظهار دارند با توجه به یک یافته جدیدی که از Interstellar دریافت شده‌است، انسان‌ها واقعا می‌توانند سیاهچالهها را مستقیما و از نزدیک کشف کنند.
نکته چیست؟ اگر می‌خواهید وارد یک سیاهچاله شوید، هیچ وقت برای برگشتن به دنیای ما برنامه‌ریزی نکنید.
فیزیک‌دانان کالج گرینل در مقاله جدیدی در The Conversation توضیح می‌دهند: «یک انسان تنها در صورتی می‌تواند این کار را انجام دهد که سیاهچاله مربوطه ابر پرجرم و مجزا باشد، و فردی که وارد سیاهچاله می‌شود انتظار نداشته باشد که یافته‌ها را به هر کسی در کل جهان گزارش دهد.»
این به خاطر فیزیک خاصی است که در سیاهچاله های ابر پرجرم یافت می‌شود، که منجر به ترکیبی از جاذبه و افق رویداد می‌شود که بلافاصله انسان را به یک قطعه آتشفشانی می‌کشاند.
به دلیل اینکه سیاه‌چاله‌های ابر پرجرم بسیار بزرگ‌تر از سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای و متوسط هستند، تمام قسمت‌های آن‌ها گسترش بیشتری دارند. فردی که در حال سقوط است، به افق رویداد نزدیک می‌شود - مرز سیاهچاله که پشت آن حتی نور هم نمی‌تواند از آن فرار کند، و جایی که جاذبه به قدری قوی است که نور به دور سیاهچاله مانند سیارات به دور ستاره‌ها می‌چرخد - خیلی زودتر از یک سیاهچاله کوچک‌تر.
فرد آگاه و سالم برای مدت طولانی باقی می‌ماند. اما، البته، آن‌ها هرگز ظاهر نخواهند شد - که این سفر را تبدیل به یک مسیر یک طرفه از کشف علمی به فراموشی می‌کند.
چرا ریاضیات به این شکل کار می‌کند؟ محققان می‌گویند که این موضوع در مورد سیاه‌چاله‌های با اندازه‌های مختلف صدق می‌کند:
برای یک سیاهچاله با جرم خورشید (یک جرم خورشیدی)، افق رویداد شعاعی زیر ۲ مایل خواهد داشت. سیاهچاله ابر پرجرم در مرکز کهکشان راه شیری ما، در مقابل، جرمی حدود ۴ میلیون جرم خورشیدی دارد و یک افق رویداد با شعاع ۷.۳ میلیون مایل یا ۱۷ شعاع خورشیدی دارد. این به این معنی است که با توجه به نزدیکی مرکز سیاهچاله، کشش سیاهچاله بر روی یک فرد با یک ضریب ۱۰۰۰ میلیارد بار بین سر و پنجه، بسته به این که کدام یک منجر به سقوط آزاد می‌شود، متفاوت خواهد بود.
این به معنای اجتناب از «اسپاگتی‌سازی» است. (واقعا!) و به نرمی و امنیت از مقابل افق رویداد می‌گذشتند.
چرا چیزها وارد می‌شوند اما هرگز بیرون نمی‌آیند؟ خب، دانشمندان تنها شروع به درک موارد خاصی کرده‌اند که در آن سیاهچالهها انرژی یا اطلاعات را بیرون می‌دهند - و بعید است که هرگز یک پیام یا حتی یک کد مورس از یک فضانورد در حال ناپدید شدن بیرون بیاید. این سیاهچالهها خیلی قدیمی و با فیزیک متفاوت از این مورد خاص هستند.
اما، مانند Interstellar، تصورات ما به فکر مطالعه یک سیاهچاله از درون است. شاید در آینده دور، کسی راه درست را اختراع کند تا فرد را از سیاهچاله بیرون بکشد. و در این مورد، ما می‌توانیم برخی از حقایق زندگی را در یک سیاهچاله، اتساع زمانی یا نه را تایید کنیم.
