ستاره ای شبه خورشیدی با فوران هایی در ۷۵۰ سال نوری از زمین یافت شده است كه گلوله هایی از آب را به فضای میان ستاره ای پرتاب می كند.
یافته جدید نشان می دهد این امكان وجود دارد كه پروتو ستاره ها، جهان را آب پاشی كنند. اگر این فواره ها را همانند شیلنگ های بزرگ و قطرات آب را مانند گلوله تجسم كنیم، میزان گلوله های آبی كه پرتاب می شود صد میلیون برابر جریان آبی است كه هر ثانیه در رود آمازون جریان دارد.
كریستنسن، محقق اصلی طرح می گوید: در اینجا از سرعتی صحبت می شود كه به ۲۰۰ هزار كیلومتر در ساعت می رسد و حدود ۸۰ بار سریع تر از گلوله اسلحه پرتاب می شود.
با استفاده از ابزارهای مادون قرمز رصدخانه فضایی هرسچل، محققان قادر هستند كه در میان ابرها جست وجو و نشانه هایی را از اتم های اكسیژن و هیدروژن شناسایی كنند كه دور ستاره حركت می كنند.
این تیم تحقیقاتی بعد از شناسایی این اتم ها نتیجه گرفت كه آب در قسمتی از ستاره شكل می گیرد كه دمای كمتر از هزار درجه سلسیوس دارد.
زمانی كه گازهای داغ به بیشتر مواد سرد پیرامون ضربه زدند از سرعت شان كم می شود و شوكی به وجود می آورد. این شوك باعث می شود گازها سریعا سرد و غلیظ شوند و به شكل آب درآیند.
كریستنسن گفت: ما در آغاز راه هستیم تا متوجه شویم كه ستاره های شبه خورشید زمانی كه جوان هستند همگی دستخوش مرحله پرجنب و جوشی می شوند در این مرحله از طول حیاتشان است كه موادی را به سرعت بالا از خود فوران می كنند؛ اكنون می دانیم قسمتی از این مواد، آب است.
این مطالعه نشان می دهد از آنجایی كه عناصر اكسیژن و هیدروژن از عناصر كلیدی صفحات غبارآلودی هستند كه ستاره را شكل می دهند، چنین آب پاش های پروتوستاره به رشد ستاره های بیشتر كمك می كنند.
