دراین بخش از فضا باران طلا می‌بارد!

همه ما در زندگی اطراف خود با مکان‌هايی آشنا می شويم که گاهی درک آن و رفتن به آن مکان‌ها دشوار است، اما دستيابی به برخی اطلاعات برای آگاهی بيشتر کمک کننده است. رفتن به فضا برای خيلی از افراد رويايی بيش نيست، اما حال که نمی‌شود به آن مکان‌ها به راحتی سفر کرد، اطلاعاتی از زندگی و زيست‌بوم سيارات مختلف جالب توجه است؛ در اين گزارش قصد داريم به بررسی جالب‌ترين مسائل حوزه نجوم و فضا بپردازيم. ردپای ماندگار در ماه جالب است بدانيد که فضانوردانی که به ماه سفر می کند ردپايشان برای هميشه در سطح ماه می ماند ،گفته شده به دليل اينکه در سطح ماه هيچ بادی نمی‌وزد، رد پا‌هايی که از فضانوردان بر جای مانده است هيچ وقت از بين نمی‌روند.

باران طلا در ناحيه ای از فضا
محققان با قايسه ترکيبات سنگ‌های آسمانی با شبيه‌سازی‌ها‌ عددی کهکشان راه شيری دريافتند که ميان دو ستاره نوترونی حدود ۱۰۰ ميليون سال پيش از شکل‌گيری زمين احتمال داشته يک برخورد رخ داده باشد. اين برخورد که منجر به بارانی از عناصر فلزی سنگين نظير طلا و اورانيوم شده در همين نزديکی منظومه شمسی رخ داده است. سابولکس مارکا از دانشگاه کلمبيا و امره بارتوش از دانشگاه فلوريدا دو اخترفيزيکدان هستند که يک برخورد سهمگين ميان دو ستاره نوترونی متعلق به ۴.۶ ميليارد سال پيش را مورد شناسايی قرار دادند. به نظر می‌رسد اين برخورد يکی از منابع احتمالی مواد تشکيل دهنده سياره خاکی ما باشد.اين واقعه کيهانی در نزديکی منظومه شمسی ما رخ داده و حدود ۰.۳ درصد از عناصر سنگين زمين مانند طلا، پلاتينيوم و اورانيوم از دل اين برخورد شکل گرفته‌ است. سياره ای با بيشترين قمر مشتری سياره‌ای با بيشترين ماه در منظومه شمسی است و79 قمر به دور آن می‌ چرخد. اين سياره همچنين بزرگترين ماه را در منظومه شمسی نيز دارد. اين ماه گانی ميد نامگذاری شده است و ۵، ۲۶۲ کيلومتر قطر دارد. اين ماه از سياره عطارد بزرگتر است و با يک تلسکوپ ساده نيز قابل مشاهده است.

کهکشان های مارپيچی چگونه تشکيل می شوند؟ کهکشان‌ های مارپيچی زمانی شکل میگيرند که درون کهکشان ِ اوليه ستاره‌ها با فواصل زمانی مختلف به وجود آيند. طی اين اتفاق گاز بين ستارگان در حال گسترش به رمبش خود ادامه میدهد و در نتيجه اختلاف گرانش ستاره‌ها، گرد و غبار و گاز درون کهکشان، کار را کمی دشوار میکند؛ اين جنب و جوش همه چيز را به حرکت ديسک وار وادار می کند و اختلاف‌های اضافی گرانش باعث به وجود آمدن بازو‌های مارپيچی می‌شود. تغييرات اضافی هم با برخورد و ادغام کهکشان‌ها به وقوع می‌پيوندد. ستاره شناسان بر اين باورند که ترکيب دو کهکشان هميشه يک کهکشان بيضوی شکل به وجود می‌آورد. به گفته‌ی محققان احتمالا کهکشان راه شيری تاکنون با کهکشان بزرگ ديگری ترکيب نشده است در حالی که کهکشان‌هايی مشاهده شده اند که در مرکز خوشه‌های کهکشانی به احتمال زياد نتيجه نوعی ترکيب و ادغام کيهانی هستند.