مهروماه

ناسا تصاویر خیره‌کننده اما غیرواقعی از اجرام فضایی منتشر کرده است.
این تصاویر برای آموزش الگوریتم‌های ستاره‌شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرند و تنها یک تصویر در میان آنها واقعی است.
تصویر زیر ترکیبی از ۲۲۵ عکس است که ۲۲۴ عدد از آنها غیرواقعی و تنها یک عدد واقعی است، تشکیل شده است. این تصاویر توسط هوش مصنوعی ساخته شده‌اند و تنها یکی از تصاویر نشان‌دهنده‌ی پدیده‌ای میان‌ستاره‌ای است که توسط تلسکوپ فضایی هابل به ثبت رسیده است.

ناسا از الگوریتم‌های رایانه‌ای برای یافتن ستاره‌ها و کهکشان‌ها و اندازه‌گیری ویژگی‌های آنها در تصاویر واقعی ثبت شده توسط تلسکوپ‌های رباتیک استفاده می‌کند. اما برای کالیبره کردن این الگوریتم‌ها، آن‌ها را به وسیله تصاویر غیرواقعی از جهان آزمایش می‌کنند.
به گفته‌ی ناسا، چرا باید جهانی تقلبی بسازیم؟ یک دلیل وجود دارد. برای درک بهتر جهان واقعی
این تصاویر غیرواقعی به‌ گونه‌ای ساخته شدند که تصاویر واقعی ناسا را شبیه‌سازی می‌کنند. یک حساب‌ توییتری نیز به تازگی دست به انتشار این تصاویر زده است.
ساخت تصاویر غیرواقعی از پدیده‌های کیهانی به‌ وسیله هوش مصنوعی موضوع مقاله‌ای پیش‌چاپ به رهبری "مایکل جی‌اسمیت"(Michael J. Smith) دانشجوی دکترا از دانشگاه "هرتفوردشایر"(Hertfordshire) نیز هست.
روش آن مبتنی بر مدل تولیدی نمره محور است. نوعی هوش مصنوعی که می‌تواند تصاویر با کیفیت بالا تولید کند. اما آیا هوش مصنوعی توانست شما را نیز گمراه کند؟ در تصویر زیر می‌توانید تنها تصویر فضایی واقعی را مشاهده کنید.


این تصویر واقعی از سحابی خرچنگ ثبت شده است. سحابی‌ها ابرهای بزرگی از غبار و گاز هستند که در میان ستاره‌ها قرار دارند و محل تولد ستاره‌های جدید را شکل می‌دهند. این سحابی‌ها زمانی که ستاره‌ای بزرگ‌تر از خورشید چرخه مرگ خود را آغاز می‌کند، تشکیل می‌شوند.
سحابی خرچنگ در فاصله‌ی شش هزار و ۵۰۰ سال نوری از زمین و در صورت فلکی برج ثور قرار دارد و بقایای یک ابرنواختر یا انفجار ستاره‌ای بزرگ است. این سحابی را می‌توان با یک تلسکوپ کوچک مشاهده کرد و بهترین زمان رصد آن ماه ژانویه است.


به گفته‌ی ناسا، سحابی خرچنگ، نتیجه‌ی ابرنواختری متعلق به ۱۰۵۴ سال پیش از میلاد مسیح و مملو از عناصری رازآلود است. این عناصر نه تنها به شدت پیچیده هستند بلکه جرم کمتری نسبت به ابرنواختر اولیه دارند و سرعت آن‌ها از حد انتظار بیشتر است.
این سحابی اولین بار بیش از هزار سال قبل توسط یک اخترشناس چینی کشف شد.