در هنگام ترک مدار قمری در فوریۀ سال ۱۹۷۱، خدمۀ آپولو ۱۴ شاهدِ بالا آمدن زمین از درون ماژول فرماندهی بودند. در این نمای شگفت‌انگیز هلالِ زمین که با نور خورشید روشن شده بر فراز افق قمری دیده می‌شود، البته این نما در پیش زمینه مملو از دهانه‌های برخوردی ماه است.
خدمه در حین حرکت به دور ماه می‌توانستند بالا آمده (طلوع) و پایین رفتن(غروب) زمین را نظاره کنند، اما در این نما زمین در آسمان بر فراز پایگاه فرا مائورو (محل فرود آپولو ۱۴ بر روی سطح ماه) دیده می‌شود. بررسی نمونه سنگ ۹ کیلویی “بیگ برتا”(Big Bertha) که از مأموریت آپولو ۱۴ به زمین آورده شد، نشان داد که حاوی بخشی از یک شهاب سنگ، متعلق به سیارۀ زمین است.
در ۳۱ ژانویه ۱۹۷۱ آپولو ۱۴ با سه سرنشین به نام‌های آلن شپارد، استوارت اروسا و ادگار میچل راهی فضا گردید. شپارد و میچل توسط ماه نشین در ماه فرود آمده، طی دو راهپیمایی به مدت تقریبی ۹ ساعت بر سطح این کره به تحقیق پرداختند. پس از اتمام مأموریت و برداشتن ۴۴ کیلوگرم نمونه از خاک و سنگ، فضانوردان ماه را ترک گفته، به زمین برگشتند. آپولو ۱۴ با سه سرنشین خود روز ۹ فوریه در اقیانوس آرام فرود آمد.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
