مهروماه

ناسا می‌گوید روز شنبه ۴ ژانویه(۱۴ دی) یک سیارک به قطر ۲۶ متر در فاصله‌ای بسیار نزدیک به زمین از کنار ما عبور خواهد کرد.

به نقل از آی‌ای، شنبه یک سیارک به زمین نزدیک می‌شود که یکی از سیارک‌های بزرگ است. این سیارک توسط مرکز مطالعات "اجرام نزدیک زمین ناسا"(CNEOS) به عنوان "۲۰۱۹ YB۴" نامگذاری شده است.

قطر این سیارک حدود ۲۶ متر تخمین زده شده است که در صورت برخورد به جو زمین به اندازه کافی برای ایجاد یک انفجار مهیب در آسمان بزرگ است.

این سیارک هم اکنون با سرعت تقریبا ۲۲ هزار و ۵۳۰ کیلومتر در ساعت به سمت ما در حال حرکت است.

سیارک "۲۰۱۹ YB۴" یک سیارک "آپولو" است، به این معنی که در یک مدار بسیار عریض در منظومه شمسی می‌گردد. مدار این سیارک در دو نقطه با مدار زمین تداخل دارد و انتظار می‌رود تداخل کنونی آن با زمین در تاریخ ۴ ژانویه ساعت ۵:۳۳ صبح به وقت EST و ۱۴:۰۳ دقیقه به وقت ایران باشد.

این سیارک در این رویداد هیچ برخوردی بر سطح زمین نخواهد داشت و وقتی به جو زمین می‌رسد، می‌سوزد و منفجر می‌شود. اما این بدان معنا نیست که انفجار مهیبی ایجاد نخواهد کرد.

انرژی ناشی از انفجار این سیارک معادل انفجار ۳۰ بمب اتم خواهد بود.

اگر این سیارک از فاصله نزدیک‌تری از زمین عبور می‌کرد، می‌توانست منجر به برخی از مشکلات حاد شود. اما خوشبختانه "CNEOS" گزارش داده است که این سیارک از فاصله بسیار ایمنی از زمین می‌گذرد.

درست ۶ ماه پیش بود که سیارک "۲۰۰۸ KV۲" که اندازه آن تقریباً سه برابر طول یک زمین فوتبال تخمین زده می‌شد از فاصله حدود ۶.۷ میلیون کیلومتری زمین عبور کرد. این سیارک یک سیارک خطرناک شناخته شده بود که خوشبختانه خطری ایجاد نکرد.

همچنین یک سیارک به شکل جمجمه در دسامبر سال ۲۰۱۷ به زمین نزدیک شد و در حالی که با سرعت ۴۸۶ هزار کیلومتر در ساعت پرواز می‌کرد، به سلامت عبور از کنار زمین کرد و هیچ برخوردی رخ نداد.

سیارک‌ها (Asteroid) اجسام کوچکی هستند که از سنگ یا فلز یا سنگ و فلز ساخته شده‌اند. سیارک‌ها معمولاً اجسام نامنظمی هستند و بر گرد خورشید حرکت می‌کنند. میلیون‌ها سیارک در منظومه خورشیدی ما وجود دارند. بسیاری از آن‌ها میان مدار بهرام (مریخ) و مدار هرمز (مشتری) قرار گرفته‌اند و گرد خورشید می‌گردند. دسته‌ای دیگر از آن‌ها در مکان‌های دیگر منظومه خورشیدی یافت می‌شوند. به نظر می‌رسد علت اینکه اغلب آن‌ها در فاصله مریخ و مشتری دیده می‌شوند این است که احتمالاً در مدار بین این دو سیاره، سیارهٔ دیگری نیز وجود داشته است که به علت جاذبه شدید مشتری متلاشی شده است و سیارک‌ها پدید آمده‌اند.

به سیارک‌هایی که بر اثر نیروی گرانش سیاره‌ها در مداری گیر افتاده باشند «سیارک اسیر» می‌گویند. در این صورت سیاره مزبور به گرد سیاره بزرگ‌تر می‌شود.

هرچند که هر کدام از این سیارک‌ها در صورت برخورد با سطح زمین می‌توانند فاجعه بزرگی به بار بیاروند، اما حداقل تاکنون به خیر گذشته است و فردا هم به خیر خواهد گذشت.