مهروماه

«مثلث برمودا» نام سرزمینی اعجاب‌انگیز است که برای سال‌هاخبرهایش با ترس، تعجب وشگفتی همراه بوده‌است. سرزمین گم‌شدگانی که هیچ اثری از آن‌ها پیدا نمی‌شد. هواپیمایی که درحال عبور از آسمان این سرزمین است، ناگهان در دوردست‌ها، ابرهایی تیره با رنگ‌هایی عجیب و غریب و چراغ‌هایی در دل آن، در همان لحظه، تمام دگمه‌ها و درجه‌ها و دستگاه‌های الکتریکی از کار می افتند، قطب‌نما، سرگردان می‌چرخد و به‌وضوح (در مقایسه با موقعیت خورشید) جهت دیگری را نشان می‌دهد… از این‌جا به بعد را دیگر نمی‌دانیم چون ارتباط بی‌سیم با هواپیما قطع می‌شود و نامی دیگر به فهرست هواپیماهای گم‌شده در این سرزمین، اضافه می‌شود. کشتی‌هایی که در طوفان برای همیشه ناپدید می‌شدند و مسافرانی که هیچگاه باز نمی‌گشتند. اتفاقی که نزدیک یک‌دهه است که دیگر نیافتاده‌است. گروهی، اتفاقات این سرزمین را به ارواح نسبت می‌دادند، گروهی آن‌را به موجوداتی که زیر اقیانوس زندگی می کنند و گروهی هم اتفاقات عجیب و غریب این ناحیه را به موجودات فضایی نسبت می‌دهند. شاید بتوان گفت که اوج اتفاقات و ماجراهای مثلث برمودا، در دهه ۱۹۶۰ بود؛ در اوج جنگ سرد . البته در سرزمینی مثلثی شکل که یک ضلع آن را ایالات متحده و ضلع دیگرش را یکی از مهم‌ترین شرکای اتحاد شوروی، یعنی کوبا تشکیل می‌دهند و ضلع سومش هم یکی از توفان‌خیزترین مناطق اقیانوس اتلس است، چنین اتفاقاتی بعید به‌نظر نخواهد رسید.

 

 

 

«مثلث برمودا» که به آن «مثلث شیطانی» هم می‌گویند، منطقه‌ای در بخش غربی شمال اقیانوس اطلس است که گفته می‌شود تعدادی هواپیما و کشتی به طرزی مرموز و اسرار‌آمیز در این منطقه ناپدید شده‌اند. بعضی بر این باورند که نحوه ناپدید شدن این هواپیماها و کشتی‌ها به گونه‌ای بوده است که نمی‌توان آن را به خطاهای انسانی، عیب و نقص تجهیزات، دزدی دریایی، بلاها و فاجعه‌های طبیعی، توطئه‌چینی یا… نسبت داد. بعضی از مردم می‌گویند برمودا منطقه عجیبی است که در آن قانون‌های طبیعت شکل دیگری دارد و قانون‌های فیزیکی که دانشمندان آنها را اعمال می‌کنند در آنجا صادق نیست و دیگر اعتبار ندارد، بلکه در آنجا قواعد دیگری در کار است که هنوز بشر آنها را نشناخته است. بعضی هم می‌گویند ابرقدرت‌ها در این منطقه پایگاه نظامی فوق‌سری دارند و نمی‌خواهند کسی از سر کنجکاوی، خبرچینی یا جاسوسی به آنجا برود. حتی بعضی پا را از اینها هم فراتر می‌گذارند و مدعی هستند موجودات فرازمینی که از کهکشان‌ها و سیاره‌های دیگر به زمین آمده‌اند، پایگاهی در مثلث برمودا دارند و از آنجا بر کل جهان مدیریت می‌کنند و چون نمی‌خواهند کسی از اسرار آنها سردرآورد، فضول‌ها را به چنین سرنوشت وحشت‌آوری دچار می‌کنند! در مورد موقعیت مکانی برمودا باید گفت که مثلث برمودا، مثلثی فرضی در اقیانوس اتلس است که تنگه فلوریدا، جزیره پورتوریکو و جزیره برمودا، سه راس آن را تشکیل می‌دهند. البته لازم به ذکر است که این تعریف از مثلث برمودا تنها یکی از بسیار تعریف‌های مثلث برموداست و هرکدام از نویسندگان بر حسب سلیقه خود این منطقه را بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از آنچه در این جا توصیف کردیم، معرفی کرده‌اند. در عین حال یک نکته در این میان اهمیت بسیار دارد و آن هم توجه به این نکته است که هرچند کل مثلث برمودا منطقه‌ای عجیب و خوف‌آور معرفی شده است که در آن اتفاق‌های ناخواسته روی می‌دهد اما تمرکز این اتفاق‌ها در همه‌جای مثلث هم یکسان نیست و در ضلع جنوبی این مثلث، یعنی خطی که فلوریدا را به پورتوریکو وصل می‌کند و حوالی باهاما، اتفاق‌های بیشتری روی داده‌است.

 

 

رد اولین ادعاهای مربوط به ناپدید شدن غیرطبیعی شناورها و هواپیما در برمودا را باید در ۱۶ سپتامبر ۱۹۵۰ در آسوشیتدپرس گرفت. در آن روز خبرنگاری به نام جونز مدعی شد این ناپدید شدن‌ها غیرطبیعی است (در نظر داشته باشید که مشهورترین اتفاق در مورد پدیده‌های غیرطبیعی مثلث برمودا، پرواز شماره ۱۹ است که پنج دسامبر ۱۹۴۵ روی داد). دو سال بعد هم مجله «fate» مقاله کوتاهی به قلم «جورج سند» منتشر کرد با عنوان «دریایی شگفت‌انگیز در همسایگی ما». موضوع این مقاله بررسی ناپدید شدن چند هواپیما و کشتی از جمله پرواز شماره ۱۹ بود. «پرواز ۱۹» اسکادرانی بود که از پنج هواپیمای بمب‌افکن نیروی دریایی تشکیل می‌شد و به یک ماموریت آموزشی می‌رفت. در همین مقاله بود که «سند» موضوع وجود منطقه‌ای مثلثی‌شکل و مرموز را برای اولین بار مطرح ساخت و مدعی شد که حوادثی را که در این مثلث روی می‌دهد نمی‌توان با پدیده‌های شناخته شده عادی تشریح کرد. بدین ترتیب افسانه «مثلث برمودا» شکل گرفت.چیزی که بر این حدس و گمان‌ها افزود آن بود که پایگاه برای نجات جان اسکادران گمشده، یک فروند هواپیمای مارینر با نه نفر سرنشین به جست‌وجوی آنها فرستاد اما این هواپیما هم ناپدید شد. بعدها خدمه یک نفتکش مدعی شدند هنگام خروج از ساحل فلوریدا انفجاری را در همان زمانی که هواپیمای گشتی می‌بایست در آن منطقه باشد‌، مشاهده کرده‌اند. هرچند در اصل و اساس این ماجرا هیچ شک و تردیدی نیست اما برخی از جزئیاتی که برای حل معما ضروری است، در دست نیست. هوا ابتدا آرام بود اما کم‌کم و در زمان پایان حادثه توفانی شد. در گزارش پایگاه هوایی و اسناد مکتوب مکالمه بین تیلور و دیگر خلبانان پرواز۱۹ نیز از مشکل قطب‌نما یا موارد دیگر نشانی دیده نمی‌شود.

در آوریل ۱۹۶۲، مجله «American Legion» برای بررسی غیرطبیعی بودن این منطقه، صرفا به بزرگ‌نمایی پرواز ۱۹ پرداخت. نویسنده در آن مقاله گفته بود که خلبان به سرپرست پرواز می‌گوید: «ما به منطقه‌ای می‌رویم که آبش سفیده، مثل اینکه هیچ چیز درست کار نمی‌کنه و ما نمی‌دونیم کجاییم. آب سبزه، سفید نیست». مقاله جورج سند اولین مقاله‌ای بود که مدعی شد عواملی غیرطبیعی باعث حادثه پرواز ۱۹ شده‌اند. در فوریه ۱۹۶۴ نشریه «Argosy» مقاله‌ای به قلم «وینست گادیس» منتشر کرد. «مثلث مرگبار برمودا» عنوان مقاله گادیس بود. وی در آن مقاله گفت: «پرواز ۱۹ و دیگر موارد ناپدید شدن هواپیما و شناورها، بخشی از یک رشته اتفاق‌های عجیب و شگفت‌انگیز در این منطقه است». گادیس سال بعد به شاخ و برگ‌های این مقاله افزود و آن را به صورت کتابی با نام «افق‌های ناپیدا» منتشر کرد. البته سال‌های بعد هم نویسندگان بسیاری پیدا شدند که کتاب‌هایی منتشر کردند و هرچند گزارش‌ها و مصاحبه‌های او را در کتاب‌های خود داشتند اما بیشتر این کتاب‌ها شبیه همین کتاب گادیس بودند. ازجمله این کتاب‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: «فراموش‌شدگان» اثر جان دالاس اسپنسر (۱۹۶۹)، «مثلث برمودا» اثر چارلز برلیتز (۱۹۷۴)، «مثلث شیطان» اثر ریچارد وینر (۱۹۷۴) . در همه این کتاب‌ها هم این‌گونه استدلال می‌کردند که عوامل غیرطبیعی باعث این رویدادها شده‌اند.

حدسیات فانتزی و پاسخ‌های فیزیکی

تاکنون گفتیم بسیاری براین باورند که روی‌دادن چنین پدیده‌هایی غیرطبیعی است و عوامل مرموزی در وقوع آنها نقش دارند؛ این دسته از توجیه‌ها بسیار متنوع است و طیف گسترده‌ای را دربرمی‌گیرد؛ برای مثال برخی معتقدند دلیل وقوع این پدیده‌ها فناوری‌های بسیار پیشرفته‌ای است که مردمان باستانی ساکن قاره گمشده «آتلانتیس» داشته‌اند. در نقشه‌های قدیمی قاره‌ای به‌نام «آتلانتیس» به‌چشم می‌خورد که امروزه اثری از این‌ قاره در خشکی‌ها وجود ندارد. آنها با توجه به فرضیه فرورفتن قاره افسانه‌ای آتلانتیس به‌زیرآب، براین‌باورند که در اعماق آب‌های مثلث برمودا، بلور عظیمی وجود دارد که پرتوهایی قوی‌تر از لیزر از خود گسیل می‌کند که این پرتوها، کشتی‌ها و هواپیماها را ذوب می‌کند و باعث می‌شود اثری از کشتی‌های غرق‌شده برجای نماند. گفتنی است در سال۱۹۶۸ بخشی در اعماق آب‌های مثلث برمودا کشف شد و طرفداران این نظریه نیز ساختارهایی مانند چاه، دیوار و سازه‌های دیگر ساخت بشر را در آن تشخیص دادند، اما زمین‌شناسان براین باورند که اینها فقط عوارض طبیعی معمولی است. آنها مدعی هستند بر اثر وقوع فاجعه‌ای که ماهیت آن هنوز بر ما معلوم نیست، قاره آتلانتیس در منطقه «مثلث برمودا» به اعماق اقیانوس فرورفته است.برخی مردم براین‌باورند که از مثلث برمودا، دریچه‌ای به دنیای دیگر گشوده می‌شود و این کشتی‌ها و هواپیماها از آن دریچه به بعد دیگری که برای ما ناشناخته است، منتقل‌می شوند. گروهی دیگر گناه این حوادث را به‌گردن موجودات فضایی می‌اندازند و می‌گویند که ساکنان سیاره‌های دیگر، کشتی‌ها و هواپیماها را با سرنشینانشان به سیاره خود می‌برند تا درباره بشر و فناوری‌های امروزی تحقیق کنند. ساختار توپوگرافیک نامنظم بستر اقیانوس در مثلث برمودا و انجام فعالیت‌های نظامی فوق سری توسط ابر قدرت‌ها در این منطقه، ازجمله دیگر فرضیه‌هایی است که این دسته از افراد ارائه می‌کنند. اما برخی دیگر براین‌باورند که وقوع این پدیده‌ها اصلا هم عجیب نیستند و برای آنها دلایل شناخته شده علمی ارائه می‌کنند.

در ادامه برخی از این دلایل را به اختصار بررسی می‌کنیم:

 

تغییر خاصیت مغناطیسی: کشتی‌‌ها برای یافتن مسیر از قطب‌نما استفاده می‌کنند. قطب‌نما ابزاری است که قطب شمال و جنوب مغناطیسی را نشان می‌دهد. هرچند قطب‌های شمال و جنوب مغناطیسی بسیار به هم نزدیکند اما کاملا بر هم منطبق نیستند. به‌علاوه خطوط میدان مغناطیسی یک منطقه ممکن است با گذشت زمان تغییر کند و همین موضوع جهت‌یابی را برای کشتی‌ها دشوار می‌کند.

جنگ و سرقت: گفته می‌شود یکی از دلایل گمشدن این کشتی‌ها سرقت آنها توسط دزدان دریایی است، همچنان که سرقت کشتی‌ها و راهزنی دریایی تا روزگار ما نیز ادامه یافته است. برخی از کشتی‌ها هم توسط نیروها دشمن (مثل زیردریایی‌ها) غرق شدند، برای مثال گفته می‌شود که کشتی روسی «Cyclops» در سال۱۹۱۸و کشتی‌های «Proteos» و«Nereus» و طی جنگ جهانی دوم توسط زیردریایی‌ها غرق شدند.

جریان خلیج: جریان خلیج یا «گلف استریم» جریانی است که از خلیج مکزیک شروع می‌شود، از تنگه فلوریدا عبور می‌کند و به سمت شمال اقیانوس اتلس می‌رود. درحقیقت جریان خلیج همانند رودخانه‌ای است که در دل اقیانوس جریان دارد. این جریان می‌تواند اجسام شناور را با خود ببرد. این جریان اقیانوسی بسیار پرقدرت است و سرعت آن در برخی مناطق به نه کیلومتر در ساعت هم می‌رسد. این جریان می‌تواند قایق‌ها را چندصد کیلومتر از مکان گزارش‌شده اولیه دور کند.

خطای انسانی: طبق بررسی‌هایی که انجام شده است، دلیل اصلی بسیاری از این وقایع خطای انسانی است. در همه جای دنیا، خطای انسانی فاجعه‌های مرگبار زیادی به‌بار می‌آورد و مثلث برمودا از این قاعده مستثنا نیست. طبق آماری که گارد ساحلی ارائه می‌کند، در بسیاری از حوادث خطای انسانی عامل اصلی‌ای بود که در صورت هوشیاری یا برخورداری از آموزش‌های کافی می‌شد از آنها دوری کرد.

 

توفان‌های دریایی: هر ساله در مناطق استوایی، توفان‌های مهیبی روی می‌دهد که باعث غرق‌شدن کشتی‌ها و مرگ هزاران نفر و خسارت‌های مالی فراوان می‌شود.
حباب‌های گاز: در برخی لایه‌های قاره‌ای، گستره‌هایی از هیدرات متان وجود دارد. این پهنه‌ها می‌توانند از خود متان یا گاز طبیعی منتشر کنند. بررسی‌های آزمایشگاهی نشان داده است که اگر مقدار زیادی گاز در آب حل شود، چگالی آب به‌قدری پایین می‌آید که باعث غرق‌شدن کشتی‌های شناور می‌شود.

 

منبع:مجله ی دانستنیها