مطالبی که این روزها میخوانید:
"مدیرعامل شرکت تعاونی صیادان پشت‌شهر بندرعباس و کارشناس حوزه آبزیان با انتقاد از واردات بی‌رویه انواع ماهی‌های خارجی به ویژه یک نوع ماهی چینی به نام «تیلاپیا» به ایران، اظهار داشت: ماهی تیلاپیا در چین به عنوان یک پروژه تولیدی در حجم عظیم و با قیمتی ارزان برای صادرات در مزارع به راه افتاد که دارای محیط های پرورش بسیار آلوده‌ای هستند در واقع از کود و پساب حیوانی مزارع به عنوان غذای این ماهی استفاده می‌شود؛ رشد سریع و غذای بی‌کیفیت و ارزان ماهی تیلاپیا آن را به محصولی با صرفه و سودآور برای کشور چین تبدیل کرده است.
وی با اشاره به این‌که تنها جنس نر این ماهی خوراکی است، افزود: پرورش دهندگان برای رشد بهتر و سریع‌تر این ماهی، از هورمون و آنتی‌بیوتیک‌های زیادی در محیط پرورش آن استفاده می‌کنند که بالطبع جذب گوشت این ماهی می‌شود. براساس گزارش‌های مجامع علمی و تحقیقاتی در دنیا که در رسانه‌های بین‌المللی نیز بازتاب زیادی داشته است، این ماهی نسبت به دیگر ماهی‌ها دارای امگا ۳ بسیار کم‌تری بوده و در عوض امگا ۶ بالایی دارد که برای سلامتی بسیار مضر است.
بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته مصرف زیاد این ماهی باعث آلزایمر، التهاب روده و مشکلات قلبی می‌شود و رشد بی رویه واردات این ماهی به کشورمان در حالی است که در بسیاری از کشورهای اروپایی، مصرف آن منع شده است.”
این روزها اخبار متناقضی در مورد این نوع از ماهی در شبکه های اجتماعی پخش شده است.
این نوع از ماهی به علت طعم قابل قبول و قیمت نه چندان گران، در رژیم غذایی بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران مصرف زیادی دارد.
امروزه ماهی ها به علت داشتن اسیدهای چرب امگا-۳ بسیار مورد توجه هستند. فواید اسیدهای چرب امگا۳ از جمله اثر مفید در پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی، سرطان ها، بیماری های التهابی و سلامت سیستم عصبی برکسی پوشیده نیست.
اما در جهت مقابل اسیدهای چرب امگا۳، اسیدهای چرب امگا-۶ قرار دارند که اثرات التهابی دارند و مصرف بیش از اندازه آنها مشکلات زیادی ایجاد می کند. اکثر مواد غذایی که دارای چربی هستند، دارای اسیدهای چرب هم از نوع امگا۳ و هم از نوع امگا۶ می باشند. آنچه که مهم است نسبت اسیدهای چرب امگا۳ و امگا۶ موجود در آنهاست. در واقع هرچه میزان اسیدهای چرب امگا۳ در یک ماده غذایی بیشتر و میزان اسیدهای چرب امگا۶ آن کمتر باشد، آن ماده غذایی دارای چربی سالم تری است.
نکته ای که تحقیقات اخیر در مورد ماهی تیلاپیا و گربه ماهی نشان داده است، میزان زیاد اسیدهای چرب امگا-۶ در این نوع از ماهی است. این میزان از اسیدهای چرب امگا-۶ مشابه میزان چربی امگا۶ در همبرگرهای معمولی است. علت این است که اغلب ماهی های تیلاپیا پرورشی هستند و از ذرت و سویا تغذیه می شوند. ماهی هایی که در دریاها از جلبک ها و فیتوپلانکتون ها تغذیه می کنند دارای مقدار زیادی چربی امگا-۳ هستند. اما ماهی های پرورشی به این دلیل که از ذرت یا سویا تغذیه می شوند دارای چربی امگا-۳ کمتر و چربی امگا-۶ بیشتری هستند. البته نسبت امگا-۳ به امگا-۶ بین انواع ماهی های مختلف، متفاوت است. به عنوان مثال ماهی سالمون حدود ده برابر تیلاپیا دارای چربی امگا۳ است. اما در همه ماهی ها میزان امگا۳ در نوع دریایی بیش از نوع پرورشی است. به عنوان مثال میزان امگا-۳ در تیلاپیای دریا بیش از تیلاپیای پرورشی است. میزان امگا-۳ در سالمن وحشی نیز بیش از سالمن پرورشی است.
اما نباید فراموش کنیم که ماهی جدای از میزان چربی امگا۳، یک منبع خوب پروتئین نیز هست. پروتئین ماهی جزء پروتئین هایی است که هضم و جذب آسانی دارد و راحت در اختیار بدن قرار می گیرد. همچنین ماهی تیلاپیا گرچه از نظر میزان چربی امگا-۶ مشابه یک همبرگر معمولی است اما گوشت قرمز دارای چربی های اشباع هم هست اما ماهی تیلاپیا اسیدهای چرب اشباع ندارد. همچنین گرچه ماهی تیلاپیا مقدار چربی امگا۳ کمی دارد، اما مرغ و گوشت قرمز اصلا چربی امگا۳ ندارند.
بنابراین می توان از این نوع ماهی به عنوان منبع پروتئین و ماده غذایی که دارای چربی های اشباع نیست، در رژیم غذایی بهره برد. اما اگر به دنبال اسیدهای چرب امگا۳ در تغذیه خود هستید، نوع پرورشی این ماهی منبع خوبی نیست. آنچه که می توان در این شرایط توصیه کرد، مصرف دوبار در هفته ماهی است اما باید از انواع مختلف ماهی در رژیم غذایی بهره برد و نباید همواره از یک نوع خاص ماهی مصرف کرد.
