مهروماه

‌غار پرآو که اثری طبیعی و ثبت ملی شده از دیار سنگ و آب است، در میان جهانیان به عنوان بزرگترین غار عمودی دنیا و سخت گذرترین غارهای جهان معروف است.
غار پَراو، نام غاری در کوه پراو در 12 کیلومتری شمال شرق شهر کرمانشاه و در میان کوه تاق بستان و کوه بیستون و در جنوب منطقه‌ای به نام میدان پراو که در ۳۰۰ متری پایین قله شیخ علیخان یا قله پراو قرار دارد، است.
غار پرآو که بزرگترین غار عمودی دنیا است در سال ۱۳۸۸ نیز توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به ثبت رسید.
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد غار پرآو وجود دهانه آن در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا‌ بوده که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیاست.
عمق غار پرآو ۷۵۱ متر و طول آن ۱۴۵۴ متر است که تعداد ۲۶ حلقه چاه دارد و عمیق‌ترین چاه آن، چاه شماره ۱۶ با عمق ۴۲ متر است.
از آنجایی که آب جاری شده در غار پرآو حاصل ذوب شدن یخچال‌های زیر‌زمینی پراو است و همین طور به خاطر ارتفاع بالای این غار، برودت آب خیلی زیاد است. به گونه‌ای که در هیچ کجای غار دما بالاتر از یک تا سه درجه سانتیگراد بیشتر نیست.
بدنه و دیوار سنگی داخل غار بسیار خشن است و این باعث می‌شود که لباس غارنوردان در حین پیمایش سریعا پاره شود. آب سرد به لباس‌های زیر و سطح بدن نفوذ می‌کند که دشواری‌های پیمایش را زیادتر می‌کند.
این غار برای اولین بار در سال 1972 توسط یک گروه غارنورد انگلیسی تا انتها پیمایش شد، اما اولین تلاش جدی ایرانی‌ها برای پیمایش غار در سال 1368 توسط کانون کوهنوردان کرمانشاه انجام شد که به دلیل بارش باران و سرازیر شدن آب در غار ناتمام ماند، ولی غارنوردان کانون کوهنوردان کرمانشاه بار دیگر در سال 1370 موفق شدند، به عنوان اولین گروه ایرانی تا انتهای غار را پیمایش کنند.
غار پراو با درجه سختی پیمایش «۵ دی» از دشوارگذرترین غارهای جهان به شمار می‌رود و تابحال پنج نفر در هنگام فرود‌ یا در حال بازگشت به دهانهی غار جان خود را در پرآو از دست داده است.
این غار منحصر به فرد به عنوان طبیعتی بکر و تحسین برانگیز همواره مورد توجه غارنوردان سراسر جهان بوده است.