در قرن‌های نوزدهم و بیستم تجارب وحشیانه پزشکی جزو جدایی‌ناپذیر پزشکی بود، با این حال همین تجارب مخوف زمینه رشد و پیشرفت پزشکی را فراهم آورد. شماری از تجارب پزشکی مذکور غیراخلاقی بودند و بدون موافقت اقلیت‌ها و یا توانخواهان ذهنی و یا جسمی انجام می‌گرفتند، و این‌طور که شواهد نشان می‌دهد اولیای این افراد را برای انجام آزمایش‌ها فریب می‌دادند.
شماری از افراد سالم هم تحت آزمایش‌های شدید اشعه‌ایکس قرار می‌گرفتند که سربازان ارتش را دربرمی‌گرفت. در این گزارش با وحشیانه‌ترین آزمایش‌های پزشکی با ما همراه باشید.
۱. دوقلو‌های به هم چسبیده ماشا و داشا
در سال ۱۹۵۰ میلادی، پزشکان شوروی دو قلو‌های به هم چسبیده ماشا و داشا کریفوچلیابووا را، مدت کوتاهی پس از تولد ربودند و به مدت دوازده سال روی آن‌ها بدترین انواع تجارب پزشکی را انجام دادند. از جمله آن‌ها گرسنگی دادن وو محروم کردن آن‌دو از خواب بود. به آن‌ها مواد رادیواکتیو تزریق می‌کردند تا عوارض و تاثیر آن را بر روی خون و دستگاه عصبی دو قلو‌ها بسنجند.
ماشا به عنوان فردی دچار اختلال شخصیت معرفی شد، در حالی که داشا شخصیت مهربانی معرفی شد. در نتیجه این تجربیات وحشیانه، دوقلو‌ها در تلویزیون ملی به مردم معرفی و سپس به خانه‌ای امن با شرایط زندگی بهتر منتقل شدند.
ماشا بیمار شد و در ۱۴ آوریل ۲۰۰۳ بر اثر حمله قلبی درگذشت. داشا در اثر سموم انباشته شده در بدن در حال تجزیه ماشا بیمار شد و هفده ساعت بعد درگذشت.
۲. برنامه cps ایالات متحده
برنامه cps در آغاز جنگ جهانی دوم برای کسانی بود که نمی‌خواستند به جنگ بروند و وجدانشان آن‌ها را از قتل و کشتار منع می‌کرد.
به این افراد به جای رفتن به جنگ، این فرصت داده شد تا به عنوان آزمایش‌کننده لبنیات، درختکاری، مبارزه با آتش‌سوزی‌ها و از همه مهمتر به عنوان سوژه آزمایش‌های پزشکی فعالیت کنند.
بخش بزرگی از آن‌ها با کمال میل در این تحقیق شرکت کردند، زیرا این تحقیق از اهمیت ملی برخوردار بود، اگرچه بخش بزرگی از آن بر اساس استاندارد‌های مدرن غیراخلاقی بودند و تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان به طور دائمی دچار نقص سلامت شدند.
۳. آزمایشات وحشیانه پزشکی رادیولوژیک روی سربازان آمریکایی
در طول جنگ جهانی دوم، ایالات متحده می‌خواست بداند که سربازان در صورت انفجار هسته‌ای چقدر می‌توانند تشعشعات را تحمل کنند.
از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۳ میلادی، ارتش طیف گسترده‌ای از آزمایش‌های بمب هسته‌ای را انجام داد که شامل انتشار عمدی تشعشعاتی بود که هم پرسنل نظامی و هم غیرنظامیان را به خطر می‌انداخت.
آزمایشگران ابر‌هایی از استرانسیم و اورانیوم رادیواکتیو را به تاسیساتی در نیومکزیکو فرستادند که تشعشعات را از ۷۰ مایلی دورتر شناسایی می‌کرد.
حدود ۲۵۰ آزمایش از این دست در آن دوره انجام شد. در دسامبر ۱۹۴۹، آزمایش گرین‌ران که در هانفورد انجام شد، مقدار زیادی ید ۱۳۱ را آزاد کرد. متعاقباً چندین آزمایش برای بررسی تجهیزات نظارت رادیولوژیکی تازه نصب شده انجام شد.
۴. تجربیات "سر هنری‌هد" در مورد خودش
تجربیات دکتر هنری‌هد تاثیر زیادی در زمینه نورولوژی داشته‌است. او در آزمایش‌های تفکیک حسی پیشگام بود و یافته‌های او در کتاب فقدان حسی و بهبودی در مقاله‌ای ۱۲۷ صفحه‌ای منتشر شده است.
در سال ۱۹۰۳، او تحت عمل جراحی قرار گرفت تا اعصاب پوست روی ساعد چپش شکافته شود و احساس در یک دوره چهار ساله ترسیم شود.
آخرین مطالعه او در مورد عود بیماری پارکینسون و سپس مطالعه او در مورد نقص گفتار بود.
۵. آزمایش‌های وحشیانه پزشکی روی معلولان ذهنی
در قرن نوزدهم، افراد دارای معلولیت و بیماری‌های روانی اغلب برای انجام آزمایش‌های پزشکی غیراخلاقی مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
در سال ۱۸۹۵، هنری هیمن، متخصص اطفال در شهر نیویورک، به عنوان بخشی از یک آزمایش پزشکی، به دو پسر معلول، یکی چهار و یکی شانزده ساله، سوزاک تزریق کرد تا ببیند که آیا مانند میکروب پخش می‌شود یا خیر.
هیچ قانونی برای کسب رضایت از والدین آن‌ها وجود نداشت. این پزشک حتی یک جوان ۲۶ ساله را به سل مبتلا کرد.
مطالعات در قرن نوزدهم و بیستم حدود چهل گزارش از آزمایش روی کودکان معلولی را نشان داد که از طریق چشم خود به سوزاک مبتلا شدند.
۶. بازگرداندن حیوانات به زندگی
در روسیه پس از انقلاب، آزمایش‌هایی برای احیا و زنده کردن موجودات مرده انجام شد. اعتقاد بر این است که این محقق جوان ایده خود را از یک داستان علمی در مورد سر بریده شده انسانی که در آزمایشگاه زندگی می‌کند، گرفته است.
دکتر سرگئی بریک-هوننکو آزمایش خود را انجام داد که در آن سر یک سگ را برداشت و آن را به دستگاهی به نام "خود تزریق کننده" متصل کرد که سر را به مدت شش ماه زنده نگه داشت.
شش ماه بعد او موفق شد سگ را با دستگاه جدید زنده کند و سگ ۲۴ ساعت زنده نگه داشته شد.
۷. آزمایش‌های وحشیانه پزشکی روی کودکان
در سال ۱۹۴۰ دکتر ویلیام بلک، ٢٣ کودک را به تبخال مبتلا کرد تا این بیماری و علائم را بررسی کند.
علی‌رغم واکنش‌های منفی علیه آزمایش‌های او، مقاله او در مورد آزمایش ویروس‌ها از طریق آلوده کردن کودکان منتشر شد.
۸. انجام آزمایشات پزشکی در اماکن عمومی
عملیات sea-spray یک آزمایش مخفی جنگ بیولوژیکی بود که در سانفرانسیسکو در دهه پنجاه قرن بیستم انجام شد و باکتری‌های serratia marcescens و bacillus globigii را در طول دو مایلی ساحل اسپری کردند.
یازده نفر بیمار شدند و یک نفر فوت کرد. در آن روز‌ها مواردی که ارتش در مکان‌های عمومی در فضای باز آزمایش می‌کرد بسیار رایج بود.
۹. آزمایشات وحشیانه در مدرسه دولتی ویلبروک
کودکان عقب‌مانده ذهنی در مدرسه دولتی ویلبروک در استاتن آیلند به عمد به عنوان یک کارآزمایی بالینی برای ردیابی عفونت ویروسی در سال ۱۹۵۶ به هپاتیت ویروسی مبتلا شدند و مطالعه به مدت چهارده سال ادامه یافت.
عفونت عمدی این گونه توجیه شد که بسیاری از افراد در مرکز به آن مبتلا شده بودند و این امر اجتناب‌ناپذیر بود که سایر کودکان در نهایت به آن مبتلا شوند.
این کارآزمایی‌ها تلاشی برای تعیین اثربخشی تزریق گاما گلوبولین روی افراد مبتلا به هپاتیت بود. ماهیت اخلاقی آزمایش به طور گسترده مورد بحث قرار گرفت، زیرا شرکت‌کنندگان در آزمون کودکان عقب مانده ذهنی بودند.
۱۰. آزمایشات وحشیانه بر روی بردگان سیاه پوست
جیمز ماریون سیمز، پزشک پیشگام دپارتمان زنان و زایمان آمریکا، از سال ۱۸۴۵ تا ۱۸۴۹ بدون استفاده از بیهوشی، یک سری آزمایشات دردناک را بر روی بردگان سیاه پوست انجام داد
یک زن برده آفریقایی-آمریکایی به نام آنارچا، برای درمان فیستول روده، ۳۰ بار تحت عمل بدون بیهوشی قرار گرفت.
