افت تحصیلی کاهش نسبی فعالیت درسی و مطالعه یک دانش آموز در یک دوره در مقایسه با دوره قبل از آن است؛ مثلاً کسی که طی سه ماه نمرات در حد ۱۵ داشته، اما در دو هفته اخیر در تمامی یا تعدادی از دروس نمرات حدود ۱۲ کسب کرده، می‌گوییم در حال حاضر نسبت به سه ماه پیش افت تحصیلی دارد.
منظور از آوردن کلمه نسبی این است که افت تحصیلی تنها شامل دانش آموزان ضعیف نبوده حتی کسی که چند ماه پیش نمرات حدود ۱۸ داشته اگر در حال حاضر نمرات حدود ۱۶ کسب می‌کند، دو نمره نسبت به دوره قبل افت دارد.
البته باید بدانیم که گاهی اوقات شکست‌ها خیلی هم فاجعه نیستند و تنها بخشی از روند زندگی است؛ گاهی اوقات شرایطی پیش می‌آید که نسبت به مسائل آکادمیک اولویت بیشتری دارد؛ مثلا ممکن است برای خانواده‌ی کسی شرایط اضطراری پیش بیاید و فرد نتواند مانند قبل روی درسش وقت بگذارد؛ همه دانش آموزان در برهه‌هایی از زندگی خود با افت تحصیلی مواجه می‌شوند.
سؤالی که قرار است به آن پاسخ بدهیم این است که چرا گاهی دانش آموزان دچار شکست و افت تحصیلی می‌شوند؛ تنها بعد از درک این موضوع است که می‌توانیم مشکل را حل کنیم.
اگر پایه و اساس محکمی در مدرسه ابتدایی قرار داده شود، دانش آموز به تدریج استقلال بیشتری را به دست خواهد آورد و در پایان دبیرستان باید قادر به آماده سازی برای تست ها، تکالیف کامل و مطالعه برای امتحانات با برانگیختگی کمی باشد؛ او باید آماده باشد تا زمانی که موقعیتی برای یادگیری مساعد نیست، صحبت کند.
اغلب معلمان می‌دانند که یک دانش آموز به سرعت از یک پروژه یا مقاله عبور می‌کنند؛ دانشجویانی که به طور معمول تا آخرین لحظه صبر می‌کنند تا تکالیف خود را تکمیل کنند، تلاش‌های غیر استاندارد ارائه کرده و به عملکرد ضعیف در امتحانات دسترسی خواهند داشت.
غریزه طبیعی ما این است که در زمان تست و امتحان‌ها کار‌هایی دیگر انجام دهیم؛ دانش آموزان را از سنین پایین تشویق و محصولات گرافیکی و ابزار‌های دیگر این چنینی برای تشویق آنها در نظر بگیرید.
البته گاهی اوقات این پستی و بلندی‌ها باعث می شود که کودک به خودش آید و برای پیشرفتش تلاش کند و برای موفقیت های بزرگ درس بگیرد.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
