همه ویروسها دو جز اصلی دارند :
1 - کپسید ( پوشش پروتئینی اطراف ماده ی ژنتیک )
2 - ماده ی ژنتیک ( ریبونوکلئیک اسید یا دئوکسی ریبونوکلئیک اسید )
پروتئین های کپسید با استفاده از امکانات پروتئین سازی سلول میزبان زنده ای که ویروس درون آن قرار گرفته ساخته می شود . یعنی از ریبوزوم و آنزیم های رونویسی و . . . ، سلول میزبان استفاده می کند و ریبونوکلئیک یا دئوکسی ریبونوکلئیک را از روی DNA یا RNA خودش با امکانات میزبان می سازد . دقت کنید که آمینواسید ها و نوکلئوتید های مورد نیاز این کارها از میزبان تامین می شود .
در بیشتر ویروسها کپسید به دو شکل زیر دیده می شود :
1 ) مارپیچی : مانند ویروس موزائیک تنباکو ظاهری میله مانند دارند و پروتئین های سازنده ی آن ها مارپیچ وار دور نوکلئیک اسید قرار گرفته است .
2 ) چند وجهی : مانند آدنو ویروس ها وجوه متعددی دارند و کروی به نظر می رسند .
در بیشتر ویروس های چند وجهی کپسید از 20 وجه مثلثی ساخته شده است .این شکل کارآمدترین شکل ویروس برای گنجاندن ژنوم ویروس است .برخی ویروس ها ساختار پیچیده ای دارند . به ویروسهایی که باکتری ها رو آلوده می کنند باکتریوفاژ ( یه ویروس با ساختار پیچیده ) می گویند .باکتریوفاژها یک کپسید چند وجهی دارند که یک دم مارپیچی به آن متصل است .ویروسهای پوشش دار :بسیاری از ویروس ها غشایی دارند که کپسید را احاطه کرده است .این لایه ی غشایی که پوشش نامیده می شود از سلول میزبان قبلی تامین شده است .حالا جنش و نقش این پوشش دقیقاً از چیه ؟
پوشش ، ویروس را در ورود به سلول میزبان یاری می کند و از پروتئین ، لیپید و گلیکوپروتئین ساخته شده است .
