الویس پریسلی

الویس پریسلی (Elvis Presley) با نام کامل الویس آرون پریسلی بازیگر، خواننده و موسیقی دان آمریکایی بود که در 8 ژانویه 1935 در توپلوو می سی سی پی، ایالات متحده متولد شد و در 16 آگوست 1977 در ممفیس، تنسی درگذشت. از این خواننده محبوب آمریکایی با عنوان “King of Rock and Roll” (سلطان راک اند رول) یاد می شود و از اواسط دهه 1950 تا زمان مرگش یکی از بهترین ستاره های موسیقی راک بود.

پریسلی در توپلوو ایالت می ‌سی ‌سی‌ پی به دنیا آمد و بهمراه خانواده اش در نوجوانی به ممفیس نقل مکان كرد. پرسلی برای تحصیل به دبیرستان L.C. Humes رفت و در سال ۱۹۵۱ درسش تمام شد. وی در تابستان همان سال و پس از ضبط یک ترانه بعنوان هدیه برای مادرش، مورد توجه سام فیلیپس رئیس شرکت Sun Records قرار گرفت. پس از آن، چندین هفته ضبط با گروهی متشکل از پریسلی، اسکاتی مور گیتاریست و بیل بلک نوازنده ویلون سل شروع شد. رپرتوار آنها متشکل آهنگ های بلوز و کانتری ، تصنیف های Tin Pan Alley و سرودهای انجیل بود. پرسلی نخستین ضبط موسیقی خود را در شرکت سان رکوردز به انجام رساند.

ریسلی شخصیتی جذاب با موهای نسبتاً بلند چرب و لباس های جالب داشت اما شخصیت کامل موسیقی پرسلی زمانی شکل گرفت که او و گروهش بهمراه آرتور خواننده بلوز، آهنگ “That’s All Right Mama” را در ژوئیه 1954 اجرا کردند. آنها به ترکیبی حیرت انگیز دست یافتند که در نهایت Rockabilly لقب گرفتند و بسیاری از تغییرات اصلی بلوز را حفظ کردند و صدای تنور بالای پریسلی، ویژگی خاصی به کار آنها داد.

این صدا مشخصه پنج تک آهنگ پریسلی بود که در سال آینده در سان منتشر شد. اگرچه هیچ یک از آنها به موفقیت ملی دست پیدا نکردند اما در آگوست 1955 و پس از اینکه “Mystery Train” را منتشر کرد، به بزرگترین رکورد خود دست پیدا کرد. او برای ضبط ها، حضورهای زنده در جاده ها و کلوپ های منطقه ای، طرفداران زیادی از جنوب به خود جلب کرده بود.

پس از آن سرهنگ تام پارکر که مدیریت کارهای پرسلی را در این مدت بر عهده گرفته بود، برنامه حضور وی در صحنه را سازماندهی کرد (تام پارکر کسی بود که از افرادی مانند ادی آرنولد و هانک اسنو ستاره ساخته بود). پاركر ترتیب داد كه كاتالوگ آهنگ و قراردادهای ضبط پرسلی به شركت های بزرگ مستقر در شهر نیویورك مانند Hill and Range و RCA Victor فروخته شود. به این ترتیب شرکت سان رکوردز در مجموع 35000 دلار و الویس 5000 دلار دریافت کرد. پرسلی شروع به ضبط موسیقی در استودیوهای بزرگتری کرد و آهنگ هایی مانند “Heartbreak Hotel”، “Don’t Be Cruel” ،”Love Me Tender” که همگی در سال 1956 منتشر شدند و همچنین آهنگ “All Shook Up” (1957) و موارد دیگر را منتشر کرد.

پرسلی از سال 1956 تا 1958 بر چارت های پرفروش موسیقی تسلط یافت و عصر جدیدی در راک اند رول آغاز نمود. برنامه های تلویزیونی که پرسلی در آنها حضور داشت به ویژه برنامه “نمایش اد سالیوان”، از نظر تعداد مخاطبان رکوردهایی به ثبت رساند.

پریسلی بت نوجوان های دهه خود شده بود و در همه جا با فریاد انبوهی از زنان جوان مورد استقبال قرار می گرفت. در اوایل سال 1958 اعلام شد که پرسلی به خدمت اعزام شده و وارد ارتش ایالات متحده شده است. این نادرترین رویداد فرهنگ پاپ بود و غم و اندوه زیادی در هوادارانش ایجاد کرد. پرسلی پس از اعزام به خدمت با عنوان سرباز صفر نیروی دریایی به آلمان فرستاده شد و به عنوان راننده کامیون، خدمت سربازی اش را به پایان رسانید. پس از آن در ۲ مارس ۱۹۶۰ به آمریکا بازگشت و درجه خود را دریافت نمود. الویس در طول این زمان فروتنی، اعتماد به نفس و تعهد زیادی از خود نشان داد و به معنای واقعی کلمه به هزاران نوازنده در سراسر جهان الهام بخشید.

اسپرینگستین پس از مرگ پریسلی گفت: “پرسلی رویای خود را در گوش همه ما نجوا کرد و سپس ما آن را دیدیم.” در حقیقت تفسیرهای متفاوت او از ترانه‌ ها و سبک اجراهای محرک همراه با یک ترکیب منحصر به فرد قوی از تأثیرات در میان خطوط رنگی در طول جنبش حقوق مدنی، او را به موفقیت بزرگی رساند. میلیون ها نفر در سراسر جهان (یک یا دو نسل کامل) احساسات شخصی و آرزوهای خود را بر اساس اصطلاحاتی که الویس برای اولین بار شخصی سازی کرد، ابراز می کردند.

اگرچه الویس دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت اما توانست با موفقیت های متوالی در دنیای موسیقی، زندگی بهتری برای خود رقم بزند. وی در سن ۲۲ سالگی و پس از کسب موفقیت های روزافزون، یک عمارت ۵۵ هزار متر مربعی به نام گریسلند را با قیمت ۱۰۲۵۰۰ دلار خریداری کرد و به مدت دو دهه در آن جا زندگی کرد. (این عمارت اکنون به یک موزه تبدیل شده و به عنوان یک ساختمان باستانی ملی شناخته می شود).

در نتیجه الویس مورد ستایش مردم جهان واقع شد. وی در زمان حضور در تلویزیون، مهربان، مودب و نرم گفتار و تقریبا خجالتی به نظر می رسید.

الویس در طول خدمت سربازی در آلمان، تحت نظر جورگن سیدل، ورزش های رزمی را آموخت و موفق به دریافت کمربند مشکی کاراته شده بود. در سال 1960، پریسلی سریعا کار هنری خود را از سر گرفت و برخلاف انتظار افرادی که فکر می کردند دیگر نمی تواند جایگاه خود را در عرصه ی موسیقی بدست آورد، کار خود را با اراده ی بیشتری ادامه داد. پس از بازگشت به خانه، بدون اتلاف وقت کار خود را از سر گرفت و بیش از 30 فیلم از Blue Hawaii (1961) گرفته تا Change of Habit (1969) را طی هشت سال اجرا کرد. موسیقی و آلبوم های منتشر شده او و بازی در فیلم ها، وی را به یک مرد ثروتمند تبدیل کرد. پرسلی به دلیل چهره جذاب و سبک موسیقی خاص خود توانست در زمان کمی در میان مردم محبوب شود، به طوری که بیش از ۴۵ ترانه او بیش از یک میلیون نسخه فروش داشتند.

پریسلی در دهه 1960 بهترین کارها و تک آهنگ های خود که شامل “It’s Now or Never” (1960)، “Are You Lonesome Tonight?” و “Little Sister” (هر دو در سال 1961)، “Can’t Help Falling in Love” و “Return to Sender” (هر دو در سال 1962) و “Viva Las Vegas” (1964) را منتشر نمود.

در سال 1968 تغییرات دنیای موسیقی از پریسلی پیشی گرفت بطوریکه هم فروش فیلم ها و هم فروش بی سابقه آنها کاهش یافت. در ماه دسامبر ویژه برنامه کریسمس یک نفره او پخش شد. در سال 1969 او یک تک آهنگ منتشر کرد که هیچ ارتباطی با فیلم “Suspicious Minds” نداشت. این آهنگ به شماره یک چارت های موسیقی رسید. او همچنین شروع به انجام مجدد کنسرت ها کرد و به سرعت محبوبیت قابل توجهی را به دست آورد، اگرچه تقریباً به اندازه دهه 1950 جهانی نبود.

پرسلی در دهه های بعد، به دلایل مختلف دوباره به یکی از برترین هنرمندان زنده در ایالات متحده تبدیل شد (او هرگز در خارج از آمریکای شمالی برنامه اجرا نمی کرد). او در سال 1967 با پریسیلا پریسلی ازدواج کرد و با به دنیا آمدن دخترش، لیسا مری در سال 1968 پدر شد. اما این ازدواج دوام زیادی نداشت و این دو در سال 1973 از هم جدا شدند. پرسلی دیگر هیچ فیلمی نساخت و ضبط های او از کیفیت ناهمواری برخوردار بود، اما در هر آلبوم وی یک یا دو ترانه وجود داشت که با تمرکز و انرژی زیادی ساخته شده بود. “Suspicious Minds” آخرین شماره یک وی بود و “Burning Love” (1972) آخرین آهنگی بود که جزء 10 آهنگ برتر شده بود.

اما به لطف کنسرت ها و هوادارانی که در سراسر دنیا داشت، همچنان درآمدزایی زیادی داشت. او در این زمان فاقد جاه طلبی و قدرتی بود که در کارهای اولیه خود داشت و مانند دهه 1950 به نظر نمی رسید.

پریسلی پس از آن جدایی تلخ از همسرش، یک سبک زندگی کشنده و ناسالم در پیش گرفت. او بسیار گوشه نشین شد و با مشکل چاقی و مصرف مواد مخدر روبرو شد. وی اکثر اوقات خود را در ممفیس سپری می کرد و با خوردن غذاهای چرب و داروهای مختلف، سلامتی خود را بیشتر به خطر می انداخت. نمایش ها و اجراهای او در دو سال آخر زندگی اش رو به وخامت گذاشت و حرفه ضبط او به حالت تعلیق درآمد. بنابراین از همه چیز و همه کس فاصله گرفت و با مشکلات مختلفی مواجه شد.

مردی که برای رسیدن به موفقیت، همه چیزش را به خطر انداخته بود و بسیار پرتلاش و پرکار بود، اکنون در دام اعتیاد افتاده بود و در عزلت زندگی می کرد. پرسلی سرانجام در تابستان سال 1977 و شب قبل از شروع یک تور کنسرت، بر اثر حمله قلبی ناشی از سوء مصرف مواد مخدر درگذشت. پیکر بی‌ جان او در حمام پیدا شد که تأثر زیادی در بین هوادارانش ایجاد نمود. او در زمان مرگ 42 ساله بود.

تقریباً بلافاصله با شنیدن خبر مرگ پرسلی، عزاداران و هواداران او از سراسر جهان در گریسلند جمع شدند تا با پسر فقیری که رویاهای خود را تحقق بخشیده بود، خداحافظی کنند. این عزاداری هرگز متوقف نشده است: گریسلند همچنان یکی از برترین جاذبه های گردشگری این کشور است و در آنجا آلبوم ها و سایر آثار هنری پریسلی به فروش میرسند.

جمعیت زیادی از هواداران او برای گرامیداشت سالگرد تولد و درگذشت وی به گریسلند می روند. هر از گاهی شایعاتی مبنی بر اینکه او واقعاً نمرده است پیچیده می شد. برخی افراد معتقد بودند که مرگ او جعلی است و برای رهایی از شهرت صحنه سازی شده بود. اگرچه مرگ او بسیار زود و غیر منتظره بود ولی یاد و خاطره ی پرسلی با آثار ارزشمندی که از خود بجای گذاشت، همچنان در دل ها زنده است.

اگرچه چند دهه از مرگ این خواننده و بازیگر بزرگ می گذرد، اما او هنوز هم به موفقیت های مختلفی دست پیدا می کند. برای مثال در سال ۲۰۱۵ در انگلستان برای اولین بار ارکستر فیلارمونیک سلطنتی ترانه ‌های الویس پریسلی را با صدای او بازسازی کرد. در همین سال آلبومی از او منتشر شد که به مدت ۲ هفته در مقام آلبوم شماره ۱ چارت انگلستان باقی ماند. از دیگر ترانه ها و آلبوم های وی نیز، هنوز هم به عنوان بهترین ترانه ها و آلبوم های موسیقی یاد می شود.