زندگی نامه
یوهان سباستین باخ متولد ۲۱ مارس ۱۶۸۵ در آلمان است.
خاندان باخ در مدت ۲۰۰ سال توانست دوازده نوازنده و آهنگساز توانا را تربیت کند. پدر یوهان سباستین باخ، یوهان آمبروزیوس باخ نوازنده‌ی چیره دست ویولن و ترومپت زن دربار و رهبر گروه نوازندگان شهر آیزناخ (در آلمان) بود. تنظیم موسیقی غیر روحانی و موسیقی کلیسا بر عهده‌ی او بود.
علاوه بر پدرش عمو‌های او هم به طور حرفه‌ای موسیقی کار می‌کردند. از ارگ نوازی در کلیسا گرفته تا نوازنده‌ی دسته‌ی موسیقی و آهنگسازی.
مادر سباستین باخ در سال ۱۶۹۴ و پدرش یک سال بعد از آن درگذشت و سباستین که تنها شده بود در کنار برادر بیست و چند ساله‌اش به نام یوهان کریستف باخ که ارگ نواز بود، بزرگ شد.
در منزل برادرش به مطالعه و اجرای موسیقی پرداخت و برادرش هم به او آموزش می‌داد و او را با آثار بزرگان موسیقی جنوب آلمان مثل پاکلبل و فروبرگر آشنا کرد.
باخ کوچک احتمالاً ناظر و دستیار فرایند تعمیر و نگهداری ارگ‌ها بوده‌است که این مقدمه‌ای می‌گردد بر فعالیت حرفه‌ای تمام عمر او به‌عنوان مشاور ساخت و بازساخت ارگ‌ها و اینکه وی آهنگساز و نوازنده‌ی ارگ و هارپسیکورد شود.
باخ موسیقی دوره‌ی باروک را به اوج رسانید و آثارش کلیه‌ی دسته‌ی آواز‌ها، ارکستر‌ها و دیگر موسیقی‌های دوره‌ی باروک را شامل می‌شود. چیزی که باخ ارائه داد غنی کردن موسیقی آلمان با فنون کنترپوان بود.
سباستین باخ در سن ۱۴ سالگی در مدرسه‌ی معتبر سنت میکائیل در لونه برگ آلمان کمک هزینه‌ی تحصیلی دریافت کرد و علاوه بر خوانندگی به عنوان کاپلا در دسته‌ی کر، نواختن ارگ سه صفحه کلیدی و هارپسیکورد هم بر عهده‌ی او بود. او با ارگ نوازان شهر‌های نزدیک آنجا ملاقات‌هایی داشت و حتی برای شنیدن ارگ نوازی راین کن فاصله‌ی صد کیلومتری تا هامبورگ را با پای پیاده طی کرد.
باخ در ژانویه‌ی ۱۷۰۳ بعداز فارغ التحصیلی در شهری بزرگ در تورین گن به عنوان نوازنده‌ی درباری برگزیده شد. طی اقامت هفت ماهه‌اش در وایمار در نواختن ساز‌های کلاویه‌ای توانا و مشهور شد. به همین دلیل از او خواستند که ارگ جدید کلیسای بونیفاسیوس در آرنشتات را بررسی کرده و بنوازد. در همین دوران باخ شروع کرد به ساخت تصنیف‌هایی برای ارگ مثل قطعه‌ی مشهور توکاتا و فوگ در ر. مینور.
ازدواج و فرزندان باخ
در سال ۱۷۰۷ سمت ارگ نوازی در کلیسای “سنت بلاسیوس کیرشه” در مول هاوزن را به او دادند. چهار ماه پس از نقل مکان به مول هاوزن با دختر پسر عموی پدرش به نام ماریا باربارا ازدواج کرد و صاحب هفت فرزند شدند. از هفت فرزند او چهارتای آن‌ها به بزرگسالی رسیدند و همگی از آهنگسازان سبک مصنوع روکوکو در سبک باروک شدند.
باخ پس از مدت کمتر از یک سال که در مول‌هاوزن زندگی کرد، این شهر را به مقصد وایمار ترک نمود. در همین شهر بود که دو فرزند مستعد باخ در موسیقی، ویلهلم فریدمان و کارل فیلیپ امانوئل، به دنیا آمدند. در همین دوران باخ دورانی پر از موفقیت را پشت سر می‌گذاشت. آثاری برای ساز‌های کلاویه‌ای ارائه داد و از موسیقیدانان ایتالیایی مانند ویوالدی، کورللی و تورللی تاثیر گرفت و تکنیک‌هایی مانند ریتم‌های پر جنب و جوش و حالت‌های هارمونیک را از آن‌ها یاد گرفت. همچنین به بازنویسی کنسرتو‌های ویوالدی برای هارپسیکورد و ارگ پرداخت. باخ در وایمار فرصت نواختن ارگ و تصنیف آثاری برای این یاز را داشت. تصنیف آثار قوی باخ – که استاد فنون کنترپوانی بود – در شکل فوگ در وایمار آغاز شد. آثار باخ در وایمار نشانگر گسترش اشتیاق وی و تبدیل شدن او از یک نوازندهٔ صِرف به آهنگسازی واقعی بود.
در هفتم ماه ژوئیه ۱۷۲۰ همسر باخ، ماریا باربارا، به صورت ناگهانی فوت کرد. یک سال پس از آن باخ با آنا ماگدالنا ویلکه که خواننده‌ای جوان و مستعد با صدای سوپرانو بود ازدواج کرد. از همسر دومش صاحب سیزده فرزند شد.
شهرت باخیوهان سباستین باخ که بیشتر سال‌های دهه ۱۷۲۰ را صرف تصنیف کانتات‌ها نموده بود، رپرتوار عظیمی از موسیقی کلیسایی را برای دو کلیسای اصلی لایپزیک فراهم کرد. اکنون وی علاقه‌مند بود که تصنیفات و اجرا‌های خود را از مرز‌های موسیقی آیین عبادی گسترده‌تر سازد. در ماه مارس ۱۷۲۹، او به رهبری «کالج موسیقی» – گروه نوازندگان موسیقی غیرروحانی که در سال ۱۷۰۱ به‌وسیلهٔ دوست باخ، گئورگ فیلیپ تلمان، بنیان نهاده شده بود – برگزیده شد.
از آن پس در طی چندین سال لطافت قوی موسیقی باخ و توانایی زیادش در موسیقی او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگسازان غرب در موسیقی تُنال مشهور ساخت و توانست آثاری، چون سوئیت‌ها و پارتیتا‌ها برای ساز کلاویه‌ای، مس در سی مینور، پاسیون به روایت متای قدیس، هنر فوگ و تعداد بسیار زیادی کانتات و کُرال و هزاران اثر دیگر را از خود به یادگار بگذارد.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
