ویکتور باباچ" باکتری شناس"

ویکتور باباچ

ویکتور باباچ (تلفظ رومانیایی: [ˈviktor ˈbabeʃ] ؛ 28 ژوئیه 1854 در وین - 19 اکتبر 1926 در بخارست) یک پزشک ، باکتری شناس ، آکادمیک و استاد رومانیایی بود. ویکتور بابا ، یکی از بنیانگذاران میکروبیولوژی مدرن ، نویسنده یکی از اولین رساله های باکتری شناسی در جهان است - باکتری ها و نقش آنها در آناتومی پاتولوژیک و هیستولوژی بیماری های عفونی ، که با همکاری ویکتور آندره کورنیل دانشمند فرانسوی در سال 1885 نگاشته شده است. در سال 1888 ، Babeș اصل ایمنی غیرفعال است ، و چند سال بعد اصل آنتی بیوتیز را اعلام می کند. او کمک های اولیه و قابل توجهی به مطالعه هاری ، جذام ، دیفتری ، سل و سایر بیماری های عفونی کرد. وی همچنین بیش از 50 میکروب ناشناخته را کشف کرد و روشهای جدید رنگ آمیزی باکتریها و قارچها را پیش بینی کرد. ویکتور باباچ واکسیناسیون هاری را معرفی کرد و سروم درمانی را در رومانی تاسیس کرد.

خاستگاه و خانواده

ویکتور بابیچ پسر وینسنشیو بابیچ و سوفیا گلدشنایدر بود. پدر وی یک قاضی ، معلم ، روزنامه نگار و سیاستمدار رومانیایی از منطقه بانات ، عضو بنیانگذار انجمن دانشگاهی رومانی (22 آوریل 1866) و رئیس بخش تاریخ آکادمی رومانی (1898–1899) بود. یکی از شخصیت هایی که در نبرد برای حقوق رومانیایی ها در ترانسیلوانیا خود را متمایز کرده است ، وینچنشیو باباچ بارها معاون جایزه وین و رئیس حزب ملی رومانی بود. ویکتور یک خواهر ، آلما و یک برادر ، اورل داشت. برادر کوچک ویکتور باباچ ، اورل ، شیمی دان بود و با ویکتور در انستیتوی بخارست کار می کرد. پسر Aurel ، Aurel A. Babeș ، نیز یک پزشک بود و یک آزمایش غربالگری برای سرطان دهانه رحم را کشف کرد. ویکتور بابیچ با ایوزفینا تورما ازدواج کرد که پسری به نام میرچا از او داشت.

مطالعات
در دوران کودکی ، ویکتور بابیچ همیشه به شعر ، موسیقی و به ویژه ادبیات و همچنین ورزش های نمایشی ، علوم طبیعی و نمایشی جذب می شد. وی تحصیل در هنرهای نمایشی را در بوداپست آغاز کرد. مرگ خواهرش ، آلما ، ناشی از سل ، در سنین جوانی ، او را وادار به ترک تحصیل و ثبت نام در پزشکی کرد. من در دانشکده پزشکی بوداپست و وین تحصیل کرده ام. ویکتور در سال 1878 دکترای پزشکی خود را در وین دریافت کرد. در سال 1881 وی بورسیه تحصیلی دریافت کرد و به پاریس و برلین رفت و در آنجا با معلمان برجسته آن زمان کار کرد: کورنیل ، لوئیس پاستور ، رودولف ویرچوو ، رابرت کوچ و دیگران. وی تا سال 1886 نزد معلمان بزرگ مونیخ ، هایدلبرگ و استراسبورگ به تحصیل ادامه داد.

فعالیت علمی
وی فعالیت علمی خود را به عنوان دستیار در آزمایشگاه آناتومی آسیب شناسی از بوداپست (1874–1881) آغاز کرد. در سال 1885 به عنوان استاد هیستوپاتولوژی در دانشکده پزشکی بوداپست منصوب شد. در همان سال ، من یک اسپوروزوی انگلی از کنه ها کشف کردم که به افتخار وی (از خانواده Babesiidae) به نام Babesia نامگذاری شده است و باعث بیماری نادر و شدیدی به نام بابزیوز می شود. بعداً در همان سال ، او اولین رساله باکتری شناسی در جهان ، باکتری ها و نقش آنها در آناتومی پاتولوژیک و هیستولوژی بیماری های عفونی را منتشر کرد که با نویسندگی کورنیل همراه بود تلاش های علمی Babeș دامنه گسترده ای داشت. وی اولین کسی بود که باسیل سل را در ادرار بیماران آلوده نشان داد. وی همچنین سلولهای عصبی سلولهای عصبی آلوده به هاری را کشف کرد. از نظر تشخیصی قرار بود نام آنها (اجساد Babeș-Negri) باشد. Babeș مروج برداشت مورفوپاتولوژیک در مورد روند عفونی ، رهنمودهای پزشکی مبتنی بر سنتز بین باکتری شناسی و آناتومی پاتولوژیک بود. Babeș با اختراع اولین مدل منطقی ترموستات و برخی روش ها برای رنگ آمیزی باکتری ها و قارچ ها در آماده سازی ها و فرهنگ های بافت شناسی اعتبار یافت.

تلاش های علمی Babeș دامنه گسترده ای داشت. وی اولین کسی بود که باسیل سل را در ادرار بیماران آلوده نشان داد. وی همچنین سلولهای عصبی سلولهای عصبی آلوده به هاری را کشف کرد. از نظر تشخیصی قرار بود نام آنها (اجساد Babeș-Negri) باشد. Babeș مروج برداشت مورفوپاتولوژیک در مورد روند عفونی ، رهنمودهای پزشکی مبتنی بر سنتز بین باکتری شناسی و آناتومی پاتولوژیک بود. Babeș با اختراع اولین مدل منطقی ترموستات و برخی روش ها برای رنگ آمیزی باکتری ها و قارچ ها در آماده سازی ها و فرهنگ های بافت شناسی اعتبار یافت.

در سال 1887 ، بابیچ توسط دولت رومانی در این کشور فراخوانده شد و به عنوان استاد آناتومی و باکتری شناسی پاتولوژیک در دانشکده پزشکی بخارست منصوب شد. من این سمت را تا سال 1926 حفظ کرده ام. همچنین در سال 1887 ، این قانون با قانون شماره تاسیس شد. 1197 ، انستیتوی باکتریولوژی و آسیب شناسی ، به ریاست Babeș و نام او را در آینده (انستیتوی Victor Babeș) به همراه خواهد داشت. در سال 1889 به عنوان عضو متناظر آکادمی رومانی انتخاب شد و از سال 1893 عنوان اصلی این سمت را به دست آورد.

در سال 1900 من انجمن تشریحی را در بخارست تأسیس کردم که با مطالعات بالینی تشریحی سروکار داشت.در سال 1913 وی واکسن وبا را برای مقابله با اپیدمی وبا که در ارتش رومانی که در جنگ دوم بالکان در بلغارستان بود ، آماده کرد. بین سالهای 1916 و 1918 وی تهیه محصولات بیولوژیکی را ادامه داد و در منطقه تحت اشغال قدرتهای مرکزی باقی ماند. در سال 1919 وی به عنوان استاد دانشگاه کلوژ منصوب شد که در آن سال تازه تأسیس شده است.

ویکتور بابیچ ، تنها سه سال پس از آغاز آن توسط لوئیس پاستور ، واکسیناسیون هاری را در رومانی معرفی کرد. وی پس از پاستور و پدر سرتوپی درمانی ، پیش از ایمونولوژی مدرن ، دومین پزشک رابیولوژیست در جهان محسوب می شود. کار وی همچنین به ویژه در مورد پیشگیری و داروهای سرم تأثیر زیادی بر دامپزشکی داشت. وی سرم ضد دیفتری را تهیه کرد و فعالیت گسترده ای را در تحقیق بر روی پلاگر ، سل ، تب تیفوئید و جذام انجام داد. وی بیش از 1000 مقاله علمی و 25 مونوگراف در زمینه میکروب شناسی و آسیب شناسی منتشر کرده است.

ویکتور بابیز به رسمیت شناختن کار نوآورانه خود در پزشکی ، به عضویت Académie nationale de médecine فرانسه ، از کمیته بین المللی مبارزه با جذام انتخاب شد و سه بار جایزه را از آکادمی علوم فرانسه دریافت کرد. به همین ترتیب ، عنوان شوالیه لژیون افتخار به او اعطا شد.

برداشت های فلسفی و نگرش مبارزانه
وی علاوه بر کارهای علمی ، از نزدیک درگیر مشکلات پزشکی پیشگیری (تأمین آب شهرها و روستاها ، سازمان علمی مبارزه با اپیدمی و غیره) بود. به عنوان مدیر موسسه ای که نام وی را بر خود دارد ، Babeș به برخی از مشکلات بهداشتی و اجتماعی آن زمان ، مانند مشکل پلاگر پرداخته و راه حل های واقعی را در مورد سازمان پزشکی کشور تدوین کرده و سازمان وزارت بهداشت را پیش بینی کرده است. ویکتور باباچ که از نزدیک با مردم در ارتباط بود ، برای به کارگیری کشفیات علوم برای بهبود زندگی مردم جنگید. او علل بیماری های با گسترش توده ای (پلاگرا ، سل) را مورد مطالعه قرار داد و توجهات را به ریشه های اجتماعی آنها جلب کرد.

در طول فعالیتهای علمی و اجتماعی ، مفهوم ماتریالیستی فلسفی وی نقش مهمی داشت ، به ویژه در آثاری مانند ملاحظات نسبت علم طبیعی به فلسفه (1879) و ایمان و علم (1924). Babeș عرفان گرایی کانت ، ذاتی گرایی دکارت ، جنبش ایده آل گرایی شلینگ و پیرمردی را نفی کرد. او به طور مداوم از ماهیت عینی جهان ، قوانین طبیعت و علیت حمایت می کرد.