مهروماه

محققان دانشگاه ترینیتی کالج دوبلین مدعی‌اند درک زمان توسط موجودات مختلف بستگی به اندازه آنها دارد، گرچه زمان در واقع، با سرعت یکسان می‌گذرد.

چشمان یک مگس به‌روزرسانی‌ها را بسیار بیشتر از چشمان انسان به مغز می‌فرستد و بنابراین، پردازش‌های ذهنی آن بسیار سریع‌تر از پردازش‌های ذهنی انسان است.

نتیجه آن است که یک مگس اشیایی را که به کندی حرکت می‌کنند، در مقایسه با واکنش‌های سریع خود می‌بیند. این امر در مقایسه با فردی که با روزنامه در تعقیب آن است، موجب تصمیم‌گیری بسیارسریع‌تر برای دورشدن از خطر می‌شود. مگس‌ها تنها گونه‌هایی نیستند که درک متفاوتی از زمان دارند.

محققان کالج ترینیتی دوبلین به همراه دانشگاه ادینبرو و دانشگاه سنت‌اندروز معتقدند درک زمان به اندازه موجودات بستگی دارد؛ به طور مثال، سگ‌ها اطلاعات را با دو برابر سرعت انسان‌ پردازش می‌کنند و این امر توضیح‌دهنده این پرسش است که چرا آن‌ها اغلب به تلویزیون علاقه‌ای ندارند.

صفحات تلویزیون برای ارائه توهمی از تصاویر ثابت به انسان‌ها سوسو می زنند، اما سیستم بینایی سگ‌ها دارای سرعت رفرش‌ بالاتری در مقایسه با صفحه تلویزیون است و بنابراین تمامی آن‌چه آن‌ها می‌بینند، سوسوی نورهاست.

در آزمایشات انجام‌شده، موجودات کوچک‌تر و چابک‌تر دارای بالاترین توانایی برای درک اطلاعات در یک واحد زمانی بودند، به عبارت دیگر آن‌ها قادر بودند سوسوهای نور بیشتری را در هر ثانیه ببینند.

به روشی مشابه، به نظر می‌رسد سرعت زمان برای موجودات بزرگ‌تر افزایش می‌یابد.

یک مثال لاک‌پشت دریایی پشت‌چرمی است که زمان را 2.5 برابر سریع‌تر از انسان درک می‌کنند. با این حال، محققان از نوعی سوسک به عنوان موجودی یاد می‌کنند که از این قانون تبعیت نمی‌کند. این موجودات اطلاعات اندکی را توسط چشمهایشان دریافت می‌کنند و سریع‌تر از آنچه چشم‌هایشان می‌تواند همراهی کند، می‌دوند. آن‌ها اساسا خود را نابینا می‌کنند و یک رویکرد توقف-شروع را برای یافتن طعمه پی می‌گیرند و به امید این که به چیزی برخورد کنند، به سمت طعمه می‌دوند.

ماهی شمشیری نیز نمونه عجیب دیگری است و زمانی که این آبزیان شکار می‌کنند، درکشان از زمان تقریبا مانند انسان‌ها است، زیرا عمدا چشم‌هایشان را گرم می‌کنند.

مابقی اوقات، سرعت زمان برای آن‌ها پنج برابر بیشتر است، زیرا این موجودات یک پنجم اطلاعاتی را که انسان در ثانیه درک می‌کند، درک می‌کنند.

به اعتقاد دانشمندان، درک زمان فقط جنبه دیگری از تکامل و بقا است و آن‌ها این موضوع را با فلش‌زدن یک نور در سوسوهای سریع در مقابل حیوانات آزمودند. چنانچه جرقه‌ها به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک می‌بودند، مشاهده‌کننده‌ آن‌ها را به عنوان یک ابهام پیوسته می‌دید.

اما محققان دریافتند سرعت سوسویی که با آن فلش‌ها در یکدیگر ادغام می‌شدند، برای گونه‌های مختلف متفاوت بود و به طور باورنکردنی، تفاوت بزرگی بین گونه‌های کوچک و بزرگ بود.

چنانچه فردی به مگس‌ها نگاه کند، آن‌ها سوسوزدن نور را بیش از چهار برابر سریع‌تر از شخص می‌بینند و می‌توان تصور کرد که هر مگسی همه چیز را در حالت حرکت کند می‌بیند. حیوانات مطالعه‌شده در این تحقیق بالغ بر 30 گونه بودند که از آن میان می‌توان از موش‌ها، مارمولک‌ها، جوجه‌ها، کبوترها، سگ‌ها، گربه‌ها و لاک‌پشت‌ها نام برد.

این مطالعه توانایی درک زمان توسط حتی حیوانات با کوچک‌ترین مغز را نشان می‌دهد. مگس‌ها شاید متفکران عمیقی نباشند، اما می‌توانند تصمیمات خوب را به سرعت اتخاذ کنند.

تعدادی از حیوانات از تفاوت در درک زمانی کمال استفاده را می‌برند، به طور مثال، بسیاری از گونه‌ها از نورهای در حال جرقه‌زدن به عنوان سیگنال‌هایی استفاده می‌کنند که از میان آن‌ها می‌توان به کرم شب‌تاب و حیوانات در عمق دریا اشاره کرد.

گونه‌های شکارچی بزرگ‌تر و کوچک‌تر ممکن است در صورتی که سیستم بینایی‌شان به اندازه کافی سریع نباشد، قادر به رمزگشایی این سیگنال‌ها نباشند و این موضوع به سیگنال‌دهنده‌ها یک کانال سری اطلاعات ‌ارائه می‌دهد.

به گفه دکتر جکسون، این تحقیق می‌تواند توضیح دهنده این نکته باشد که چرا زمان هنگامی که انسان‌ها مسن‌تر می‌شوند، سریع‌تر به نظر می‌رسد، در حالی که برای کودکان به کندی حرکت می‌کند.

جزئیات این مطالعه در مجله Animal Behaviour منتشر شد.