وزیر آموزش و پرورش روزهای سخت و دشواری را سپری می‌کند. محسن حاجی میرزایی در شرایطی باید کمتر از یک ماه دیگر متفاوت‌ترین زنگ سال تحصیلی جدید مدارس را به صدا در آورد که خانواده‌ها سؤال‌های بسیاری از مسئولان آموزش و پرورش دارند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، آنها از یک‌سو به خاطر شیوع بیماری کرونا نگران سلامت فرزندانشان در مدارس هستند و از سوی دیگر دغدغه درس و مشق دانش‌آموزانشان را دارند. در کنار همه اینها بررسی و تدوین سناریوهای آموزشی مدارس در سال تحصیلی جدید هم حالا دیگر دغدغه اصلی مسئولان آموزشی کشور شده است. البته همه این موضوعات با وزیر آموزش و پرورش مورد بحث قرار گرفت. محسن حاجی میرزایی هفته گذشته در آستانه روز خبرنگار میهمان روزنامه ایران بود. در فرصتی که برای گفتوگو با او داشتیم تلاش کردیم تا بخشی از سؤالات و دغدغه‌های خانواده‌ها را با وزیر آموزش و پرورش در میان بگذاریم. اینکه زمان بازگشایی مدارس چه روزی است؟ آیا آموزش‌ها مجازی است یا حضوری؟ آیا از مشکلات خانواده برای ثبت‌نام در مدارس دولتی آگاه است؟ همین طور از دغدغه دانش‌آموزان پشت کنکوری پرسیدیم. از او درباره برنامه وزارت آموزش و پرورش برای دانش‌آموزان مناطق محروم سؤال کردیم و اینکه چه برنامه‌ای برای ساماندهی مدارس غیردولتی دارد که پول‌های کلانی از خانواده‌ها می‌گیرند و... در زیر گفتوگو را می‌خوانید:
این روزها یکى از مهمترین دغدغه خانواده‌ها و دانش‌آموزان پشت کنکوری برگزاری آزمون سراسری دانشگاه‌ها است. همان‌طور که می‌دانید بسیاری از داوطلبان نگران سلامتشان در هنگام برگزاری این آزمون مهم علمی هستند و البته چند باری هم به خاطر شرایط حساس کشور کنکور به تعویق افتاد آقای وزیر درخواست اصلی داوطلبان این است که آیا مسئولان برگزار کننده می‌توانند به نحوه شایسته پروتکل‌های بهداشتی را اجرایی کنند و اینکه آیا با رعایت این پروتکل‌ها می‌توان تضمین داد که سلامت داوطلبان حفظ شود و نکته مهمتر اینکه می‌توانیم برگزاری کنکور را به تعویق بیندازیم؟
البته من موافق برگزاری کنکور در زمان خودش بودم. علت این موافقت این است که تعداد زیادی از دانش‌آموزان برای مدت طولانی خودشان را برای کنکور آماده کرده‌اند و هر چقدر این زمان با تأخیر مواجه شود ممکن است فشار بیشتری به داوطلبان به لحاظ روحی و روانی وارد شود. همچنین داوطلبان نمی‌توانند در یک مدت طولانی درس بخوانند. آنها نیاز به استراحت و آرامش دارند. موضوع دیگر این است که ما پیش‌بینی نمی‌کنیم در دو هفته بعد و یک ماه دیگر وضعیت از این روزهایی که در آن قرار داریم بهتر شده باشد. بنابراین باید کنکور برگزار شود. موضوع مهمتر رقابت داوطلبان برای رشته‌های خوب دانشگاه است. درست است که ٨٥ درصد از رشته محل‌های دانشگاهی ما بدون کنکور است اما برای آن تعداد دانشگاه‌هایی که رقابت برای شان وجود دارد نیازمند برگزاری کنکور هستیم که بتوانیم با یک روشی این رقابت را سازماندهی کنیم. ببینید در اینجا باید تأکید کنم که ما باید زندگی کردن با کرونا را یاد بگیریم. من و شما در حال کار کردن هستیم و سعی می کنیم پروتکل‌ها را هم رعایت کنیم جامعه باید یاد بگیرد که از خودش مراقبت کند ما نمی‌توانیم فارغ از فعالیت، کار و تلاش به انتظار روزی بنشینیم که همه چیز مرتب باشد. مصلحت این است که افراد پروتکل‌ها را رعایت کنند قطعاً مسئولان وزارت علوم و سازمان سنجش حداکثر تلاششان را می‌کنند که پروتکل‌ها رعایت شود. برگزار‌کنندگان هر کمکی که از ما بخواهند قطعاً مشارکت و همکاری می‌کنیم. وزارت آموزش و پرورش در ماه گذشته امتحانات نهایی را به صورت حضوری برگزار کرد. خوشبختانه با رعایت پروتکل‌ها این امتحان برگزار شد و مشکلی هم نداشتیم. در کنار این مسائل در اینجا می‌خواهم به‌طور خاص درباره کنکور صحبت کنم. اینکه اصولاً پدیده کنکور چه نوع پدیده‌ای است و آثارش روی نظام آموزشى ما چیست؟ اعتقادم بر این است که کنکور تأثیر مثبتی روی نظام آموزشی ما ندارد و به نوعی اهداف نظام آموزش و پرورش را متأثر و به گروگان می‌گیرد. در پایان ١٢ سال تحصیل دانش‌آموزان یک نظام ارزشیابی گذاشته‌ایم که تنها توانایی‌های محدودی را آزمایش می‌کند یعنی بخش مهمی از توانایی‌های دانش‌آموزان با تست سنجیده می‌شود این در حالی است که ما در طی دوره تحصیل از اهداف دیگری صحبت می کنیم که این اهداف ممکن است در کنکور جدی گرفته نشود. ما به دانش‌آموزان در پایان تحصیلاتشان دیپلم می‌دهیم. دیپلم یک مدرک است و افرادی که دیپلم می‌گیرند باید توانایی مشارکت در زندگی اجتماعی را داشته باشند نباید مسیری را دربرابر دانش‌آموزان قرار دهیم که برای بدست آوردن شغل و یک آینده روشن صرفا با شرکت در کنکور و قبولی در دانشگاه باشد. نباید نظام منزلت اجتماعی و اشتغال را بر پایه مدارک دانشگاهی استوار کنیم. جامعه به نیروی کار و نیروی ماهر نیازمند است. بنابراین باید تلاش کنیم که در دوره آموزشی ظرفیت‌های دانش‌آموزان را توسعه دهیم و در انتهای ١٢ سال در کنار کنکور باید صنعت هم مورد درخواست دانش‌آموز باشد. در این صورت است که کنکور از این جایگاهی که امروز دارد تنزل می کند.
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
