یک تیم پژوهشی از دانشگاه لندن توانستند با ساخت دستگاه های کوچکی ، بو ، مزه و لمس را از طریق اینترنت منتقل کنند . در واقع این محققان موفق به ترکیب همزمان دنیای واقعی و مجازی شده اند .
تاکنون فن آوری ها و تکنولوژی های مدرن این فرصت را برای ما ایجاد کردند که از طریق اینترنت بتوانیم متن ، صدا و تصویر را از کیلومترها فاصله به اشتراک بگذاریم . اکنون تکنولوژی جدید این امکان را به بشر می دهد که بتوان بو ، مزه و لمس را نیز از طریق اینترنت انتقال داده و با دیگران به اشتراک گذاشت .
پروفسور آدریان دیوید چیوک (Adrian David Cheok) استاد محاسبات فراگیر (Pervasive Computing) دانشگاه لندن با پژوهش ها و تحقیقات خود تلاش کرده تا آرزو و رویاهای بسیاری از مردم جهان را عملی کند . از نظر این استاد فعالیت های اینترنتی با همه پیشرفت و تکنولوژی خود از محدودیت ارتباطی بسیاری برخوردار است . به اعتقاد او با اشتراک گذاری بو ، لمس ، و حتی طعم این محدودیت ها کاهش پیدا می کند .
پروفسور چیوک در این رابطه توضیح می دهد : شما تصور کنید در حالی که به دسکتاپ ، آیفون یا لپ تاپت نگاه می کنید همانند این است که به شیشه پنجره نگاه می کنید و در دنیای واقعی با باز کردن پنجره آنچه در آن سوی پنجره قرار دارد را می توانید حس کنید . هر آنچه بو داشته ، قابل چشیدن بوده و یا قابل لمس کردن ، می توانید آنها را حس کنید . به اعتقاد من از این پس باید شیوه برقراری ارتباط با رایانه خود را تغییر دهیم و آن را به آنچه در دنیای فیزیکی با هر پنج حسمان انجام می دهیم ، نزدیک تر کنیم .
برای برقراری ارتباط بو از طریق اینترنت ، پروفسور چیوک و همکارانش دستگاه کوچکی اختراع کردند که نام آن را سن تی (Scentee)نهادند . این دستگاه از یک برنامه نرم افزاری ویژه ای برخوردار است که روی گوشی های هوشمند نصب می شود و این ارتباط را امکان پذیر می سازد .
پروفسور چیوک در توضیح عملکرد و ساختار این دستگاه می گوید : سن تی (Scentee) دستگاه کوچکی است که می توان آن را با یک رابط صوتی به تلفن همراه متصل کرد . Scentee این امکان را فراهم می کند که فرد بتواند یک پیام بویایی را از طریق تلفن خود بفرستد . برای نمونه می توان گفت که اگر تولد کسی باشد ، شما می توانید برایش پیامی با بوی توت فرنگی بفرستید . شما می توانید به وسیله این دستگاه کوچک عطر گل های مختلف مانند اسطوخودوس و گل یاس ، میوه هایی مانند توت فرنگی و یا رایحه های غذاها و یا نوشیدنی هایی مانند قهوه را برای دیگران بفرستید .
قابل ذکر است که دستگاه سن تی Scentee مجهز به یک کارتریج قابل تعویض با بوهای مختلف است و در هر کارتریج حدود صد اسپری مختلف وجود دارد. بنابراین با کمک این فن آوری و با استفاده از گوشی های هوشمند می توان بوهای دلخواه را که با روحیات و سلیقه افراد متناسب است ، به اشتراک گذاشت . در حل حاضر قیمت سه کارتریج با بوهای متفاوت 70 دلار امریکا یا در حدود 60 یورو است .
برای حل مساله حس لامسه ، آدریان چیوک با همکاری یک تیم پژوهشی ژاپنی دستگاه کوچک حلقه ای شکلی را ساخته اند که با کمک آن و از طریق اینترنت می توان حس لامسه را نیز منتقل کرد .
پروفسور چیوک در رابطه با انتقال حس لامسه و چگونگی آن چنین توضیح می دهد : دستگاه رینگ یو (RingU) ، دستگاه بسیار کوچکی است که شما می توانید آن را همانند انگشتر به انگشت خود کنید . رینگ یو دارای برنامه نرم افزاری خاصی است که از طریق آن به گوشی هوشمند متصل می شود و به این ترتیب شما می توانید با هر فردی در هر کجای دنیا از طریق اینترنت ارتباط لمسی برقرار کنید . برای مثال من در لندن هستم و دوستم در توکیو قرار دارد . من می توانم انگشتانم را فشار دهم و دوستم در توکیو و از طریق اینترنت این فشار را در انگشتانش حس کند . در واقع این روشی برای برقراری ارتباطات لمسی از طریق گوشی های هوشمند و اینترنت است .
لازم به ذکر است که هر دو نفر که قصد اینگونه ارتباطات را دارند ، باید به این دستگاه ها مجهز باشند . وقتی فردی حلقه رینگ یو را لمس می کند ، این احساس لمس به شیوه ای دیجیتالی به دیگر حلقه های مشابه منتقل می شود و همین حس را در دیگر حلقه ها منتقل می کند . این دستگاه های کوچک برای ارتباط و انتقال حس لامسه ، تکنولوژی بلوتوث را به کار می گیرند . با حلقه رینگ یو می توان یک شبکه خصوصی ایجاد کرده و از طریق آن ، اینگونه پیام ها را به اشتراک گذاشت .
پروفسور آدریان چیوک برای ارتباط چشایی از طریق اینترنت یک نمونه از دستگاهی را ساخته است که ماشین چشایی الکترونیکی (Electronic Taste Machine) نام دارد . این دستگاه قادر است طعم های ترش ، شور و تلخ را از طریق سیگنال های الکتریکی ایجاد کرده و منتقل سازد . اما برای ایجاد طعم شیرین ، نیازمند کمی تغییر دما ، یعنی گرما است . در این رابطه دو سنسور فلزی به زبان کمک می کند تا با فرکانس های الکتریکی عبور کرده از الکترود ، طعم های مختلف از قبیل ترش ، شور ، تلخ و شیرین را حس کند .
او در این رابطه اینگونه توضیح می دهد : ما در تحقیقاتی که داشته ایم متوجه شدیم که در فرکانس های ویژه در دامنه های الکتریکی متفاوتی ، می توان طعم و مزه های مصنوعی مختلفی را ایجاد کرد . در این عمل و برای ایجاد طعم های مجازی باید زبان را میان دو صفحه نقره ای الکتریکی قرار داد . این صفحه های الکتریکی به تحریک زبان پرداخته و پیامی در این رابطه به مغز ارسال می کنند و در نهایت باعث می شوند که فرد یک حس چشایی مجازی را در مغز خود درک کند .
لازم به ذکر است که آدریان چیوک موسس آزمایشگاه Mixed Reality در شهر سنگاپور است و تلاش می کند تا در این آزمایشگاه به پژوهش و تحقیق در رابطه با ترکیب دنیای واقعی و دنیای مجازی بپردازد . او اعلام کرد که تحقیقاتش در این زمینه همچنان ادامه خواهد داشت .
