در این مقاله مسیر تکامل هدفون از دستگاه‌های سنگینی که روی شانه کاربر قرار می‌گرفتند تا ایربادهای سبک داخل گوش بررسی می‌شود.
امروزه هدفون چیز خاصی محسوب نمی‌شود. وقتی می‌خواهیم آهنگ مورد علاقه یا پادکست محبوبمان را بدون مزاحمت دیگران بشنویم، از این وسیله استفاده می‌کنیم. همه دوست دارند از آن‌ها استفاده کنند؛ اما اکثر مردم به این فکر نمی‌کنند که آغاز مسیر این فناوری از کجا بوده و چگونه در طول سال‌ها تکامل یافته است.
این روزها تقریبا غیر ممکن است که در شهر، محوطه دانشگاه، مرکز خرید یا هر مکان دیگر قدم بزنید بدون اینکه چند نفر را درحالی‌که در گوش‌‌های خود هدفون قرار داده‌اند، مشاهده کنید. فراگیری هدفون‌های مدرن را شاید بتوان به واکمن سونی نسبت داد که در سال ۱۹۷۹ عرضه و تقریباً بلافاصله به نماد فرهنگ پاپ تبدیل شد. این دستگاه اولین پخش‌کننده موسیقی قابل حمل و مقرون‌به‌صرفه بود که به دلیل ویژگی‌های جوان‌پسندانه‌اش به‌سرعت مشهور شد.
هدفون دارای سابقه‌ای طولانی است که به چند دهه قبل از عرضه اولین دستگاه‌های واکمن در خیابان بازمی‌گردد. هدفون امروزی نیز مانند بسیاری از لوازم الکتریکی تجاری، نمونه تکامل‌یافته یک دستگاه ساده‌تر است. البته این وسیله یک مخترع ثابت ندارد و چندین فرد در زما‌ن‌های مختلف روی آن کار کرده‌اند.
در این مقاله تاریخچه مختصری از هدفون در سال‌های مختلف جمع‌آوری شده و اختیار شما قرار گرفته است.
هدفون چگونه کار می‌کند؟
مهم نیست از کدام نوع هدفون استفاده می‌کنید (سیمی، USB یا بلوتوث)، همه آن‌ها از اصول یکسانی برای تولید صدا پیروی می‌کنند. اگر صدا از یک دستگاه دیجیتال سرچشمه می‌گیرد، آن سیگنال دیجیتال باید توسط مبدل آنالوگ دیجیتال (DAC) به جریان الکتریکی خام تبدیل شود.
بلندگوی هدفون از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده؛ اما اصلی‌ترین آن‌ها آهنربا، سیم‌پیچ صدا و مخروط است. DAC جریان را مستقیماً از طریق سیم‌پیچ صدا ارسال می‌کند. وقتی جریان از سیم‌پیچ صدا عبور می‌کند، میدان الکترومغناطیسی لحظه‌ای ایجاد می‌شود. میدان الکترومغناطیسی با آهنربای اطراف سیم‌پیچ در تعامل است.
برهم‌کنش میدان‌ها باعث حرکت سیم‌پیچ می‌شود. بسته به قدرت جریان، سیم‌پیچ کم و بیش حرکت می‌کند. سیم‌پیچ صدا به مخروط متصل است؛ بنابراین باعث حرکت آن می‌شود. حرکت مخروط، هوا را به جنبش درمی‌آورد و باعث ایجاد امواج فشار می‌شود. این‌ها امواج صوتی هستند که وارد گوش ما می‌شوند.
۱۸۸۱ - اجداد هدفون
یکی از اولین نسخه‌های قبلی هدفون در اوایل دهه ۱۸۸۰ به وجود آمد. اپراتورهای تلفن به بلندگویی نیاز داشتند که بتوان از آن هنگام برقراری و انتقال تماس استفاده کرد. راه حل این مشکل بلندگویی بود که روی شانه‌های کاربر قرار می‌گرفت. این قطعات بزرگ به اندازه ده پوند وزن داشتند!
در سال ۱۸۹۱، هنگامی که مهندس فرانسوی ارنست مرکادیر یک هدفون داخل گوش تولید کرد، فناوری این گجت با جهشی بزرگ روبه‌رو شد. این هدفون شبیه به هندزفری‌هایی بود که امروز داریم، فقط اندازه بزرگ‌تری داشت. همچنین برخلاف بلندگوهای بزرگ ذکرشده در بالا، در این مدل هدفون دو بلندگو وجود داشت که بسیار سبک‌تر بودند.
۱۸۹۵ – الکتروفون
در اوایل دهه ۱۸۸۰، خط تلفن کاربردی بیشتر از فقط برقراری تماس داشت. در واقع شرکت‌ها اجراهای موسیقی را از طریق خطوط تلفن پخش می‌کردند و مردم فقط می‌توانستند از طریق گیرنده تلفن خود به آن‌ها گوش بدهند. الکتروفون، یک شرکت مخابراتی بریتانیایی، در سال ۱۸۹۵ یک گام فراتر برداشت و پیشرفتی جدید در دنیای هدفون شکل گرفت.
هدفون ساخته شده بسیار شبیه گوشی پزشکی بود و گوشی‌های آن به دسته Y شکل متصل می‌شدند. این دسته زیر چانه آویزان بود. یک سیم از قسمت پایین دسته عبور می‌کرد و مستقیماً به خط تلفن متصل می‌شد. سپس شرکت تلفن، مستقیماً موسیقی را روی هدفون پخش می‌کرد. این اولین بار بود که از هدفون برای گوش دادن به موسیقی استفاده می‌شد.
۱۹۱۰ - تولد هدفون مدرن
هدفون در سال ۱۹۱۰ به شکل معمول خود رسید. مخترعی به نام ناتانیل بالدوین یک جفت اسپیکر روی گوش خلق کرد و آن‌ها را برای آزمایش به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا فرستاد. نیروی دریایی، تحت تأثیر هدفون بالدوین، موافقت کرد که با او وارد تجارت شود. از آن زمان، نیروی دریایی از هدفون بالدوین برای ارتباط استفاده کرد.
برخلاف الکتروفون، هدفون بالدوین درست مانند نمونه‌های مدرن در بالای سر قرار می‌گرفت. هر کدام از گوشی‌ها سیم مخصوص خود را داشت که به جک جداگانه متصل می‌شد. این طرح پایه و اساس آن چیزی است امروز داریم؛ اما بالدوین هرگز سراغ ثبت اختراع خود نرفت؛ حتی زمانی که نیروی دریایی او را به این کار تشویق کرد.
۱۹۵۸ - اولین هدفون استریو
سال ۱۹۵۷ شاهد معرفی صدای استریو بودیم. تا آن زمان، حتی اگر دو بلندگو در هدفون وجود داشت، سیگنال دقیق یکسانی از هر کدام عبور می‌کرد. صدای استریو در بازار بلندگوهای بزرگ محبوبیت زیادی پیدا کرد؛ اما هیچ هدفون استریویی برای استفاده از این فناوری وجود نداشت.
پس از شنیدن صدای استریوفونیک از طریق یک جفت هدفون درجه نظامی، جان کوس، نوازنده و کارآفرین واقعاً تحت تأثیر قرار گرفت. پس از ایجاد یک گرامافون استریوفونیک، او و دوستانش هدفون استریو Koss SP/3 را ایجاد کردند. از آن زمان، محبوبیت هدفون استریوفونیک بسیار بالا رفت و در صنعت به یک استاندارد تبدیل شد.
دهه ۶۰ و ۷۰ - هدفون رادیویی
در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، مردم اولین طعم موسیقی قابل حمل را چشیدند. در این مدت، شرکت‌ها شروع به تولید هدفون‌هایی کردند که در واقع گیرنده‌های رادیویی در آن‌ها تعبیه شده بود. این هدفون‌ها قابل حمل بودند؛ اما متأسفانه اندازه نسبتاً بزرگ و حجیمی داشتند. هدفون رادیویی شنوندگان موسیقی را مشغول خود کرد تا اینکه واکمن به بازار آمد.
۱۹۷۹ - واکمن
محبوبیت فوق‌العاده واکمن سونی باعث رنسانس دنیای هدفون شد. سونی در طول عمر خود بیش از ۴۰۰ میلیون دستگاه فروخته و مقدار زیادی از این ثروت در بازار هدفون بوده است. در آن دوران داشتن واکمن برای همه به امری واجب تبدیل شده بود؛ در نتیجه تمام کاربران باید هدفون خریداری می‌کردند.
قبل از آن دوران، هدفون‌ها نسبتاً بزرگ و حجیم بودند؛ اما با معرفی واکمن، هدفون‌ها واقعاً باریک شدند تا بتوان آن‌ها را راحت‌تر حمل کرد.
دهه‌های ۸۰ و ۹۰ - هدفون به ایرباد تبدیل شد
هنگام افزایش روزافزون محبوبیت دستگاه‌های پخش‌کننده موسیقی قابل حمل در دهه ۸۰، جهان شاهد معرفی ایرباد بود. ایربادها آن‌قدر کوچک بودند که داخل مجرای گوش قرار می‌گرفتند. در دهه ۹۰ به دلیل اندازه کوچک ایربادها، با پخش‌کننده‌های موسیقی قابل حمل از قبل بسته‌بندی می‌شدند.
در دهه ۹۰ بازاری برای ایربادها وجود داشت؛ اما آن‌ها تا اوايل دهه ۲۰۰۰ به شهرت نرسيدند. در سال ۲۰۰۱، اپل ایرباد را در کنار آی‌پاد محبوب خود فروخت. موفقیت پخش‌کننده‌های MP3 به افزایش محبوبیت و فروش ایرباد کمک بسیاری کرد.
۲۰۰۴ - هدفون بلوتوث
در اواسط دهه ۲۰۰۰ شاهد معرفی هدفون بلوتوث بودیم. فناوری بلوتوث با هدست بی‌سیم در اواخر دهه ۹۰ استفاده شد؛ اما فقط برای یک گوش. در سال ۲۰۰۴، اولین هدفون واقعی بلوتوث برای هر دو گوش معرفی شد که مانند هدفون رادیویی اجازه پخش صدای بی‌سیم می‌داد؛ اما بسیار کوچک‌تر و راحت بود. پس از آن، هدفون بلوتوث صنعت هدفون را تصاحب کرد و برای مصرف‌کنندگان عادی مورد توجه قرار گرفت.
اوایل دهه ۲۰۱۰ - ایرباد بلوتوث
فناوری بلوتوث در هدفون متوقف نشد. سال‌ها پس از وارد شدن هدفون بلوتوث به صحنه، ایربادها نیز به سمت استفاده از بلوتوث رفتند. اولین نسخه ایرباد بلوتوث دارای سیمی بود که هر دو سمت را به هم متصل می‌کرد. این سیم در جلو یا پشت گردن قرار می‌گرفت.
در سال ۲۰۱۵، سیم از ایربادهای بلوتوثی به‌طور کامل حذف و اصطلاح ایرباد بی‌سیم واقعی را به کار گرفته شد. شرکت ژاپنی اونکیو Onkyo W800BT را در سپتامبر ۲۰۱۵ معرفی کرد. این محصول راه را برای سایر برندهای تولیدکننده ایرباد بی‌سیم واقعی باز کرد؛ اما W800BT مشکلات خود را داشت. این مدل از ایرباد از اتصال ضعیف و عمر کم باتری رنج می‌برد. صرف نظر از این مسئله، همه ایربادهایی که در حال حاضر معرفی می‌شوند، به دلیل ساخت شجاعانه W800BT تولید شده‌اند.
کلام آخر
هدفون از اواخر دهه ۱۸۰۰ پیشرفت زیادی داشته و از وسایل سنگین ده پوندی گرفته تا بلندگوهای سبک‌وزن، با گذشت زمان تغییر و رشد کرده است. در حال حاضر هدفون بخش مهمی از دستگاه‌های شخصی است؛ بنابراین نمی‌توان پیش‌بینی کرد نسل‌های آینده چه تغییراتی خواهند کرد؛ اما بی‌صبرانه منتظر هستیم تا پیشرفت‌های بیشتری در آن‌ها مشاهده کنیم!
