دیپ فیک، نام تکنیک جدیدی برمبنای هوش مصنوعی است که بهواسطهی آن تصاویر و ویدئوهای دروغینِ واقعگرایانه درست میشود؛ موضوعی که اخیرا بسیاری را وحشتزده کرده است.
ماه نوامبرِ سال ۲۰۲۰ میلادی است و درست چند روز تا آغاز رأیگیری انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده آمریکا فاصله داریم. مردم، خود را برای شرکت در انتخابات آماده میکنند که بهناگهان ویدئویی عجیب و بهتآور در سراسر اینترنت منتشر میشود. همه درنهایت بهت و حیرت، نامزد پرسروصدا و احتمالاً محبوبشان را مشاهده میکنند که از تشخیص سرطان بدخیم توسط پزشکانش خبر میدهد؛ «من برای رهبری بیشازاندازه ناتوان و بیمار هستم؛ لطفاً به من رأی ندهید.»
برداشتها هرچه که باشد، دیگر کار از کار گذشته و سرنوشت یک کشور، یا بهتر است بگوییم سرنوشت یک جهان در مسیرِ دیگری قرار گرفته است.
سناریوی بالا اگرچه درظاهر تخیلی بهنظر میرسد، اما باوجود پدیدهای جدید بهنام دیپفیک، میتوان بهوقوعپوستنِ این تخیل را در دنیای واقعی متصور شد.
در دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ میلادی، شرکتی با نام Memorex در حوزهی تولید نوارهای کاست فعالیت میکرد. در تمام کمپینهای تبلیغاتی این شرکت، همواره یک جملهی خاص تکرار میشد: «آیا این صدای واقعی است یا Memorex چنین کیفیتی دارد؟»
با گذشت حدود ۴۰ سال از آن زمان، اکنون باری دیگر در موقعیتی مشابه قرار گرفتهایم؛ بااینتفاوت که اکنون موضوع بحث دیگر بهاندازهی کیفیت نوارکاست و زندهبودن صدای منتشرشده از آن، پیشپاافتاده نیست؛ بلکه حالا باید مرز حقیقت و دروغ را از یکدیگر تشخیص دهیم.
روزها یا حتی ماههای گذشته، ممکن است بارها به ویدئوهای دیپفیک برخورده باشید؛ ویدئوهایی که اساساً هیچگونه انطباقی با حقیقت ندارند اما بهسبب واقعگرایانهبودنشان، نمیتوان متوجه جعلیبودن آنها شد. از سیاستمداران معروف تا هنرمندان مشهور و حتی مدیران مطرح دنیای فناوری، همگی در ماههای گذشته بهنوعی با این پدیده نوظهور دستوپنجه نرم کردهاند. از عکسهای غیراخلاقی و ساختگی هنرمندان مشهور بگیرید تا سخنرانیهای جعلی سیاستمداران و اظهارنظرهای طنزگونه مدیران فناوری درباره موضوعاتی نظیر حفظ حریم خصوصی، همگی نمونههایی کوچک از عملکرد تخریبگرایانه دیپفیک و اثر منفی آنها روی جامعه هستند.
اینطور که بهنظر میرسد، افق پیشروی دنیای فناوری بیش از آنچه فکرش را میکردیم، شبیه به وقایع سریال بلک میرر (Black Mirror) شده است؛ سریالی که روی تاریک پیشرفتهای فناوری را نشان میدهد.
دیپفیک چیست؟
دیپفیک نام یک تکنیک نرمافزاری مبتنیبر هوشمصنوعی است که در محتوای صوتی و تصویری دست میبرد و آن را بهدلخواه دگرگون میسازد؛ بنابراین نتیجهی نهایی که بهدست میآید، چیزی کاملا متفاوت از حقیقت خواهد بود. درواقع نام این تکنیک نیز بهدرستی عملکرد آن را آشکار میسازد؛ دیپفیک، ترکیبی از یادگیری عمیق (Deep Learning) و جعل (Fake) است.
شاید عجیب باشد؛ اما کارگردانان سینما یکی از قدیمیترین استفادهکنندگان از این فناوری بودهاند. سِر پیتر کوشینگ، بازیگر انگلیسی که نقش «گرند ماف تارکین» را تا پیشاز مرگش در سال ۱۹۹۴ در مجموعه فیلمهای جنگ ستارگان بازی میکرد، باری دیگر در فیلم «روگ وان: داستانی از جنگ ستارگان» که مربوطبه سال ۲۰۱۶ میشود، ظاهر شد. در همین فیلم با استفاده از تکنیک مشابه، شخصیت «پرنسس لیا» هم بازسازی و جوان شد. در نمونهای دیگر، ستارهی فیلم «سریع و خشن»، یعنی پاول واکر را داریم که پیشاز تکمیل فیلمبرداری هفتمین قسمت از این سری در یک تصادف رانندگی درگذشت؛ اما بهلطف دیپفیک، هنوز شاهد هنرنمایی این بازیگر سری فیلمهای سریع و خشن هستیم.