مهروماه

اینتل تولید مادربردهای سری ۳۰۰ را متوقف کرد. این مادربردها که در سال ۲۰۱۷ عرضه شدند، با پردازنده‌های نسل هشتمی و نهمی اینتل سازگار بودند.

اینتل به‌صورت رسمی تولید تراشه‌های سری ۳۰۰ را که مخصوص مادربرد هستند متوقف کرده است. مادربردهای سری ۳۰۰ با ریزپردازنده‌های سری کافی لیک اینتل (Intel Coffee Lake) سازگاری داشتند. مادربردهای سری ۳۰۰ در سال ۲۰۱۷ معرفی شدند و امکان نصب پردازنده‌های نسل هشتمی و نسل نهمی اینتل روی آن‌ها وجود داشت.

‌هنگام عرضه‌ی اولیه، مادربردهای مبتنی ‌بر تراشه‌های Z370 و H370 جزو بهترین مدل‌هایی بودند که می‌توانستید در بازار پیدا کنید. پردازنده‌ی نسل هشتمی Core i7-8700K که با آن‌ها سازگار بود، قدرت پردازشی زیادی داشت و پردازنده‌های توانمندتری نظیر Core i9-9900K توانستند مادربردهای سری ۳۰۰ اینتل را در رقابت با جدیدترین مادربردهای ای ام دی (AMD) که تا زمان عرضه‌ی پردازنده‌های سری رایزن ۳۰۰۰ که مبتنی‌بر معماری ذن ۲ (Zen 2) بودند، نگه دارند. 

بازنشستگی مادربردهای سری ۳۰۰ اینتل در حالی اتفاق می‌افتد که  طبق جدیدترین گزارش‌ها، تیم آبی قصد دارد چند ماه دیگر پردازنده‌های نسل یازدهمی کلاس دسکتاپ راکت لیک (Rocket Lake) را به بازار بفرستد. به ادعای خبرگزاری اکستریم‌تک، اینتل به ‌احتمال زیاد به همراه پردازنده‌های راکت لیک، تراشه‌های جدید سری ۵۰۰ را برای مادربردها رونمایی می‌کند؛ عملا دلیلی وجود ندارد که اینتل نخواهد تراشه‌های سری ۵۰۰ را معرفی کند.

البته تحلیلگران می‌گویند پیشرفت‌ تراشه‌های سری ۵۰۰ نسبت‌ به تراشه‌های سری ۴۰۰ قرار است کوچک باشد. اینتل به‌صورت رسمی گفته است پردازنده‌های راکت لیک با مادربردهای سری ۴۰۰ سازگاری دارند و بر اساس شایعه‌ها، تراشه‌های راکت لیک به‌صورت هم‌زمان روی مادربردهای سری ۵۰۰ کار خواهند کرد.

اگر پردازنده‌ی سیستم خود را به یکی از محصولات سری کامت لیک (Comet Lake) ارتقا داده‌اید، مسیر مشخصی در پیش دارید و فعلا تحت پشتیبانی هستید. کسانی که تراشه‌ی کامت لیک ندارند، احتمالا ‌غیر از مادربردهای سری ۴۰۰ و ۵۰۰، در نسل بعد مادربردهای اینتل پشتیبانی نخواهند شد. این دو سری از مادربردها مبتنی ‌بر سوکت LGA1200 هستند؛ اما مادربردهای نسل دوازدهمی سری آلدر لیک (Alder Lake) از سوکت جدیدتری با نام LGA1700 استفاده خواهند کرد.

بر اساس برخی شایعه‌ها، اینتل احتمالا تا پایان سال جاری میلادی، پردازنده‌های دسکتاپ نسل دوازدهمی سری آلدر لیک را عرضه خواهد کرد؛ اما فکر نمی‌کنیم چنین اتفاقی بیافتد؛ مگر اینکه اینتل به ‌دنبال سنت‌شکنی باشد. تیم آبی عموما در طول هر سال، یک خانواده‌ی جدید پردازنده‌ی دسکتاپ را به بازار می‌فرستد و با وجود عرضه‌ی راکت لیک در سال ۲۰۲۱، سخت است باور کنیم اینتل در همین سال آلدر لیک را هم عرضه کند. 

از زمان عرضه‌ی اسکای لیک (Skylake) در سال ۲۰۱۵، اینتل همواره تلاش کرده است سازگاری با سوکت‌های دسکتاپ را به‌ مدت دو نسل حفظ کند. ای ام دی برای مدت‌زمانی طولانی‌تر از اینتل از پردازنده‌هایش پشتیبانی می‌کند؛ اما دو شرکت در حال حاضر تا حد زیادی عملکرد شبیه به هم دارند.

اگر یکی از پردازنده‌های مبتنی‌ بر معماری ذن ۱ (مثل 1800X) را به ‌همراه مادربرد X370 خریده بودید، تا دو سال ارزش داشت که پردازنده‌ی خود را نگه دارید. اگر پردازنده‌ای ذن پلاس (نظیر 2700X) را با مادربرد X470 در سال ۲۰۱۸ خریده بودید، بهبودهای نسلی به ‌گونه‌ای بودند که تا دو نسل ارزش داشت پردازنده را نگه دارید. مادربردهای X570 و پردازنده‌های سری ذن ۲ (نظیر 3800X) هنوز به دو نسل پشتیبانی نرسیده‌اند؛ زیرا مدت‌زمان خیلی زیادی نیست که به بازار عرضه شده‌اند. 

البته نگاه کردن به نحوه‌ی پشتیبانی  سالانه‌ی شرکت‌ها از پردازنده‌هایشان، شاید راه چندان درستی برای بررسی موضوع نباشد. مادربرد X370 ابتدا از پردازنده‌های هشت هسته‌ای پشتیبانی می‌کرد و به ‌مرور زمان توانایی پشتیبانی از پردازنده‌های ۱۶ هسته‌ای را نیز پیدا کرد و در این مسیر، دو بار IPC (دستورالعمل بر سیکل کلاک) پردازنده‌ها بهبود یافت. تفاوت عملکرد پردازنده‌ی Ryzen 7 1800X نسبت‌ به Ryzen 7 3800X بسیار بیشتر از تفاوت‌های دو پردازنده مثل Core i7-8700K و Core i9-9900K است. 

انتظار می‌رود راکت لیک شامل پردازنده‌هایی قدرتمند باشد؛ اما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم پردازنده‌های نسل یازدهمی دسکتاپ اینتل نسبت‌ به پردازنده‌های نسل دهمی این شرکت به ‌شکلی محسوس قدرتمندتر شوند؛ زیرا اینتل مدت‌ها است که به بهبود نسلی عظیم از لحاظ IPC دست پیدا نمی‌کند. اگر اینتل سنت‌هایش را ادامه دهد، با مادربردهای جدیدش از پردازنده‌های آلدر لیک و سپس پردازنده‌های نسل سیزدهمی نیز پشتیبانی خواهد کرد.