ناسا قصد دارد یک ماهواره کلاس ۱۳۰۰ شرکت "ماکسار تکنولوژیز"(Maxar Technologies) را که نخستین ماموریت آن، فراهم کردن ارتباطات تجاری ماهواره‌ای برای مشتریان شرکت "اینتل‌ست"(Intelsat)، بزرگترین ارائه دهنده خدمات مخابره ماهواره‌ای تجاری در جهان است، به مدار بفرستد تا شاید بتواند به بهبود پیش‌بینی کیفیت هوا کمک کند.
ابزار جدید بررسی کیفیت هوای ناسا موسوم به "تمپو"(TEMPO)، میزان آلودگی را مورد بررسی قرار می‌دهد و به بررسی سطح گازهایی مانند ازن و نیتروژن دی‌اکسید می‌پردازد که در جو ورای آمریکای شمالی قرار دارند. این ابزار می‌تواند تصویری از کیفیت نسبی هوا ارائه دهد و اطلاعات آن همیشه قابل دسترس خواهند بود؛ در نتیجه سازمان‌های بررسی آب و هوا می‌توانند با کمک آن، اطلاعات کیفی دقیق‌تر و به روزرسانی شده‌ای را ارائه دهند.
تمپو تا سال ۲۰۲۲ پرتاب نخواهد شد و این همان زمانی است که ماهواره شرکت ماکسار موسوم به "اینتل‌ست ۴۰ ای"(Intelsat ۴۰e) برای ارسال به مدار زمین آماده می‌شود. این موضوع برای ناسا غیرمعمول نیست که بار مفید علمی خود را با ماهواره‌های ارتباطات تجاری ارسال کند. این فرصتی است تا ناسا بر ماهواره‌های بزرگی مسلط شود که محدوده مورد نظر را پوشش می‌دهند و در عین حال، صرفه‌جویی قابل توجهی در هزینه‌ها داشته باشد.
شرکت آمریکایی "بال ایرواسپیس"(Ball Aerospace)، تجهیزات تمپو را برای ناسا ابداع کرد و اکنون نیز "ماکسار" را در ساخت تجهیزات مورد نیاز برای اینتل‌ست ۴۰ ای یاری می‌دهد.
ناسا در حال حاضر برای بهبود اطلاعات مربوط به شاخص کیفیت هوا تلاش می‌کند و موفق شده دقت بررسی روزانه شاخص کیفیت هوا را در "سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا"(EPA) تا ۳۸ درصد افزایش دهد. آزمایش‌های انجام شده در ماه اوت و داده‌های ماهواره‌ای که هر سه ساعت یک بار به روزرسانی می‌شوند نیز در محاسبات شاخص کیفیت هوا به کار گرفته شدند.
شاید ادامه بهبود کیفیت و دقت این بررسی‌ها و دیگر سنجش‌های کیفیت هوا بتواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی روی زمین داشته باشد زیرا کیفیت هوا به واسطه تاثیر مردم بر محیط و آلاینده‌های هوا، بدتر می‌شود.
