مهروماه

اوائل ماه ژانویه هر سال یکی از پربارترین بارش‌های شهابی را می‌توان به نظاره نشست که نمایش زیبایی از گذر سنگهای آتشین را از میان جو زمین نشان می‌دهد.

به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، این رویداد که بارش شهابی ربعی یا بارش شهابی کوادرانت یا نطاق نیز نامیده می‌شود، دومین یا سومین بارش شهابی بزرگ سال است زیرا نرخ ساعتی سرسویی این بارش در زمان اوج، به حول و حوش ۹۰ می‌رسد.

سرعت میانگین شهاب‌های این بارش در برابر زمین در حدود ۴۱ کیلومتر در ساعت است و معمولا در روز ۱۱ دی‌ماه یا روز کریسمس آغاز شده، در روز ۱۳ دی به اوج می‌رسد و در ۱۷ دی پایان می‌یابد.

بر خلاف برخی از بارش‌های شهابی برساوشی که بازه زمانی خیلی بلندی دارند، مدت بارش شهابی ربعی بسیار کوتاه است.

به نظر می‌رسد که این بارش شهابی از گوشه شمال شرق صورت‌فلکی گاوران نشات می‌گیرد. در اواخر قرن 18 میلادی یک صورت‌فلکی در محل کنونی گاوران قرار داشته که " رُبع" (Quadrans Muralis) نامیده می‌شد. این صورت‌فلکی یک الگوی ستاره‌ای منسوخ شده است که توسط جرومی لالاند در سال 1795 به مناسبت بزرگداشت ابزار مورد استفاده برای رصد ستارگان ابداع شده بود.

آدولف کوئِتلِت از رصدخانه بروکسل در دهه 1830 موفق به کشف بارش شهابی ربعی شد و پس از آن چندین ستاره‌شناس در آمریکا و اروپا متوجه آن شدند.

شهاب‌سنگ‌ها در این بارش آبی رنگ هستند که دلیل آن، سوختن پوشش‌های منیزیومی آن‌ها در زمان ورود به جو زمین است.