عکسی که می‌بینید از یک سحابی در منطقه‌ای از صورت فلکی پر از سحابی قو گرفته شده است. این سحابی با نام سحابی لاله شناخته می‌شود و در فاصله‌ی ۸۰۰۰ سال نوری از ما قرار گرفته است. قطر این مجموعه‌ی زیبا از گازهای ملتهب ۷۰ سال نوری است. رنگ‌های قرمز، سبز و آبی حاصل تشعشع گازهای یونیزه شده‌ی سولفور، هیدروژن و اکسیژن هستند. تابش فرابنفش ستاره‌های جوان و پر انرژی در کنار مجموعه ستاره‌های OB3 قو از جمله ستاره‌ی HDR 227018 اتم‌ها را یونیزه می‌کند و باعث درخشش سحابی لاله در نور مرئی می‌شود.
هیچ‌وقت خوشه‌ی ستاره‌ای پروین را دیده‌اید؟ حتی اگر دیده باشید، چهره‌ی آن را این‌قدر غبار آلود ندیده‌اید. پرنورترین ستاره‌های مشهورترین خوشه‌ی ستاره‌ای آسمان یعنی پروین را با چشم غیر مسلح حتی در شهرهای بزرگ با آلودگی نوری زیاد هم می‌توان دید. ولی اگر زیر آسمانی تاریک باشید و با نوردهی زیاد از آن عکاسی کنید، گاز و غبار دور و بر آن کاملا هویدا می‌شوند. عکس بالا ماه گذشته از صحرای نامیبیا گرفته شده و میدان‌دیدی چند برابر ماه کامل را در بر می‌گیرد. این خوشه با نام هفت‌خواهران یا M45 هم شناخته و می‌شود تقریبا در ۴۰۰ سال نوری از ما و صورت فلکی ثور قرار گرفته است. افسانه‌ای قدیمی می‌گوید از وقتی این خوشه را نامگذاری کردند یک ستاره‌ی آن کم شد و به همین دلیل فقط ۶ ستاره را می‌توان با چشم غیرمسلح دید. با این حال اگر زیر آسمان تاریک و شفاف قرار بگیرید ممکن است بتوانید ۷ ستاره از آن را ببینید.
این عکس در سال ۲۰۱۲ گرفته شده و این درحالیست که درست پنج روز قبل از آن، «فوران تاج خورشیدی» رخ داده بود. این فوران باعث روانه شدن ابر بزرگی از الکترون‌ها، پروتون‌ها و یون‌های پرسرعت به سوی زمین شد. هرچند بیشتر این ابر از کنار زمین عبور کرد، ولی قسمتی از آن به مغناطیس‌کره‌ی زمین برخورد کرد و این شفق‌های قطبی زیبا که از عرض‌های جغرافیایی بالا دیده می‌شود را بوجود آورد. در عکس بالا یکی از این شفق‌های قطبی فتوژنیک را می‌بینید که برفراز نروژ پدیدار شده است. به نظر خیلی‌ها این شفق‌قطبی سبزرنگ شبیه به یک عقاب به نظر می‌رسد. هرچند که اکنون از بیشینه‌ی فعالیت‌های خورشیدی فاصله گرفته‌ایم ولی گاهی اوقات خورشید ما نشانه‌هایی از فعالیت نشان می‌دهد و شفق‌های قطبی زیبایی ایجاد می‌کند.
