مهروماه

ماه امروزی فاقد میدان مغناطیسی جهانی می باشد. با این وجود، سنگ های جمع آوری شده از ماه توسط فضانوردان در طی عملیات آپولو گویای آن است که ماه میلیاردها سال پیش دارای یک میدان مغناطیسی بوده است. اما دانشمندان از این مسئله اطمینان ندارند که آیا ماه به مانند کره زمین توانست میدان مغناطیسی به وجود آورد یا خیر و آیا میدان مغناطیسی حاکم در ماه توسط نیروهای خارجی شکل گرفته است یا خیر. برای مثال، اثرات کیهانی بر ماه می توانست پلاسمای ابرداغ را برانگیزد و به شکل گیری میدان های مغناطیسی قوی کمک کند. این توضیحی برای سنگ های مغناطیسی کشف شده توسط فضانوردان می باشد.

با این حال در سالیان اخیر، نسل جدیدی از روشهای علمی و شبیه سازی های کامپیوتری با استدلال های محکم نشان داده‌اند که ماه از یک هسته مغناطیسی مشابه زمین برخوردار بوده است. میدان های مغناطیسی از طریق جریان های الکتریکی ایجاد می شوند. بنجامین وایز دانشمند سیاره شناسی در دانشگاه ام آی تی خاطر نشان کرد: « به اعتقاد ما، سیاره ها با حرکت سیالات رساناگر الکتریکی درون آنها شرایط را برای ایجاد میدان های مغناطیسی مهُیّا می سازند.» فلز روان موجود در هسته زمین، قلب سیاره را به یک دینام تبدیل می کند و این دینام، میدان مغناطیسی زمین را پدید می آورد. اگر ماه دینامی داشت که یک میدان مغناطیسی ایجاد می کرد، در این صورت سرنخ های کلیدی درباره ساختار درونی پنهان آن بدست می آوردیم.

وایز افزود: « سوالی که بیش از چهار دهه و حتی قبل از عملیات آپولو پیرامون علوم مرتبط با ماه مطرح شده این است که ماه تا چه اندازه پیکره ای ازلی و ذوب نشده میباشد، درست مثل بسیاری از سیارک های دیگر. چرا که تفاوت آن با پیکره های تکامل یافته ی ذوب شده که دارای ساختار های چند لایه اند، مشهود است. ماه واسطه ای میان یک سیاره و جرم کوچکی مانند یک سیارک به حساب می آید. پس اگر به این نتیجه برسیم که ماه در گذاشته دینامی داشت، میتوان ادعا کرد که ماه از جمله اجرام تکامل یافته ای بود که مانند زمین به لایه های مختلفی تقسیم شد. بدین ترتیب، سرنخ هایی هم درباره منشأ ماه حاصل می آید. بر اساس برخی مدلها، ماه در ابتدا سرد و سخت بود. اما برخی دیگر می گویند که ماه در طی اثر بزرگی به وجود آمده و البته بسیار داغ هم بوده است.»

اسکن های اخیر از سنگ های مغناطیسی ماه که هیچ نشانی از اثرات کیهانی در آنها مشاهده نمی شود، اکنون شواهدی نشان می دهند که ماه در ۴٫۲۵ میلیارد سال پیش تا ۳٫۵۶ میلیارد سال پیش دارای میدان مغناطیسی بود، یعنی حداقل یک میلیارد سال بعد از شکل گیری ماه. وایز همچنین بیان کرد: «میدان مغناطیسی زمین هم اکنون ۵۰ میکرو تسلا قدرت دارد. احتمالا ماه در ابتدا میدان مغناطیسی قوی تری داشته است که بیش از ۷۰ میکرو تسلا تخمین زده می شود.» هنوز از این موضوع اطمینان حاصل نشده است که چه عاملی نیروی این میدان مغناطیسی شدید را تأمین می کرد.