در اکتبر ۲۰۲۰، اخترشناسان یک انفجار عظیم به نام شتر را در کهکشانی با فاصله چند میلیارد سال نوری از زمین شناسایی کردند.
به نقل از livescience، تنها دو انفجار دیگر مانند این انفجار شتر نام، به نام گاو و کوآلا تاکنون شناسایی شده اند. این انفجار در عرض چند روز به اوج درخشندگی رسید و سپس به سرعت در عرض یک ماه ناپدید شد که نشان می‌دهد یک رویداد کیهانی شدید، مانند تشکیل یک سیاهچاله یا ستاره نوترونی رخ داده است.
اخترشناسان انفجار‌های ناگهانی و درخشان مانند این را به خاطر گرمای شدید و تکامل فوق‌العاده سریع آنها FBOT نامگذاری کرده اند. دانشمندان اسم این انفجار جدید را براساس بازی با نام فنی شی، ZTF۲۰acigmel، شتر گذاشته اند چرا که روش FBOTها چنین است.
انفجاری به نام شتر
انفجار مشابهی که در سال ۲۰۱۸ در فاصله ۲۰۰ میلیون سال نوری از زمین کشف شد، نام غیرمحتمل "گاو" را به خود اختصاص داد، در حالی که FBOT دیگری در سال ۲۰۲۰ "کوآلا" نام گرفت. برخلاف ابرنواختر‌های معمولی، وقتی سوخت ستارگان تمام می‌شود و به خودی خود فرو می‌ریزند انفجار‌هایی رخ می‌دهد و به نظر می‌رسد FBOTها در عرض چند هفته ظاهر می‌شوند. اما حتی پس از محو شدن نورمرئی آنها، FBOTها همچنان نیروگاه‌های تشعشعی هستند. اخترشناسان شتر را در طول موج‌های طیف الکترومغناطیسی مورد مطالعه قرار دادند تا نگاهی اجمالی به برخی از نروهای نامرئی که پس از انفجار اولیه رخ می‌دهد، داشته باشند.
یافته‌های محققان در مورد انفجار شتر
این تیم دریافت که انفجار اولیه شتر در فرکانس‌های رادیویی نیز به شدت درخشیده که نشان می‌دهد این انفجار با سرعتی معادل چند دهم سرعت نور و بیش از ۱۰۰ میلیون مایل در ساعت یا ۱۶۰ میلیون کیلومتر در ساعت در همسایگی کیهانی خود در حال نفوذ است. محققان می‌گویند چنین تشعشعات رادیویی درخشانی معمولاً از تشعشعات سنکروترون می‌آیند که زمانی اتفاق می‌افتد که ذرات باردار با کسری از سرعت نور از یک میدان مغناطیسی عبور می‌کنند. این تیم دریافتند که این انفجار مدت‌ها پس از محو شدن نورمرئی آن، با تشعشعات اشعه ایکس می‌درخشید. انفجار‌ها در همان لحظه رخ می‌دهند که یک ستاره قدیمی منفجر و در برابر چشمان ما به یک سیاهچاله عظیم یا ستاره نوترونی سریع بدل می‌شوند.
