واقعا خوابیدن در فضا چگونه است؟
آیا چیزی خوش‌آیندتر از خوابیدن در رخت‌خواب پس از یک روز طولانی و پرکار وجود دارد؟
پایان روز، پاهای خود را دراز می‌کنید و سر بر بالشتی از پر می‌گذارید و زیر پتو می‌خزید و کاملا غرق در لذت می‌شوید.
متاسفانه، فضانوردان وقتی در فضا هستند؛ از لذت خوابیدن راحت در یک تخت‌خواب محروم بوده و در زمین هم امکانات زیادی برای تمرین خوابیدن در فضاهای بدون جاذبه ندارند.
اینجا است که گپ زدن با یک فضانورد قدیمی درباره خوابیدن در فضا بسیار مفید و هیجان‌انگیز خواهد بود؛ فردی که واقعا این تجربه را دارد.
فضانورد سابق، اسکات کلی (Scott Kelly) حدود ۵۲۰ روز در فضا زندگی کرده است و تجربه خوابیدن در فضا را دارد. به علاوه، او در چندین جای غیرمعمولی دیگر هم خوابیده است. در زیر دریا و یک آزمایشگاه زیرآبی، در یک ایستگاه بالای کوه اورست و حتی در کابین خلبان یک هواپیمای جنگنده!
او درباره تجربیات خود پیرامون خوابیدن در مکان‌های غیرعادی یک کتاب هم برای کودکان نوشته است: «Goodnight, Astronaut»
ما با این فضانورد درباره خوابیدن در فضا گفت‌وگو کردیم تا وقتی نوبت به شما برسد؛ کاملا آماده باشید (البته زمانی که سفر به ماه رایگان شده باشد). در ادامه چیزهای مهمی که باید بدانید را آوردیم:
۱- مکان‌های خواب تنگ هستند
فضا آن‌قدر که فکر می‌کنید جادار نیست؛ به‌ویژه وقتی صحبت از اتاق خواب شما باشد. در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS)، در محوطه خدمه می‌خوابند که به اندازه یک کیوسک تلفن است. همین کابین خواب در مقایسه با محل خواب در شاتل فضایی مانند یک هتل لوکس است.
اسکات کلی پیش از عزیمت به ایستگاه ISS، دو بار با فضانورد شاتل ماموریت فضایی داشته است. او می‌گوید در فضاپیمای شاتل محل خصوصی برای خواب ندارید و شما باید هر کجا که هستید؛ در کنار دیگر همکاران بخوابید. بنابراین اگر کسی بلند شود تا به دستشویی برود؛ شما متوجه می‌شوید.
۲- احتمالا عادت به داشتن پتو و بالشت را ترک می‌کنید
وقتی در فضا هستید؛ با توجه به اینکه جاذبه کافی برای صاف نگه داشتن شما در رخت‌خواب وجود ندارد؛ نمی‌توانید از احساس آرامش در حالت افقی لذت ببرید. فضانوردان در کیسه‌های خوابی که به دیوار بسته شده‌اند؛ می‌خوابند و در نیمه شب روی هوا شناور نیستند.
اما روش‌هایی وجود دارد که می‌تواند تجربه خواب شما را تا حدی شبیه به آنچه در زمین است؛ پیاده‌سازی کند. اسکات کلی می‌گوید در زندگی روی زمین همیشه با پتو می‌خوابیم و اگر نباشد؛ کمی عجیب است ولی در فضا خبری از پتو نیست و شما باید از قلاب‌ها و گیره‌های کشی برای نگه داشتن خود به جای ثابتی استفاده کنید.
برای اینکه سرتان را روی بالشت بگذارید؛ راه‌حل‌های مختلفی وجود دارد. اسکات کلی می‌گوید از هدبندها و بالشتک‌های پشت سری که می‌توانند به دور سر جفت شوند استفاده کرده تا احساس استفاده از بالشت را داشته باشد.
۳- بسته به فضاپیمای شما می‌تواند محیط پر از سروصدا و دستگاه‌های روشن باشد
در فضا هیچ صدایی وجود ندارد ولی داخل کابین فضاپیما صداهای زیادی می‌شنوید. اسکات کلی می‌گوید «صداهای درون شاتل فضایی بسیار بلند هستند و من به ناچار از ایرفون‌های مسدودکننده مجاری گوش استفاده کردم.»
همین‌طور، ممکن است مجبور شوید از چشم‌بند استفاده کنید؛ چون هرچقدر پنجره‌ها بسته باشند؛ باز هم نور خورشید وارد فضاپیما می‌شود و فراموش نکنیم که به خورشید نزدیک‌تر هستیم و نور بسیار شدیدتری دریافت می‌شود.
به یاد داشته باشید که فضاپیماها با سرعت فوق‌العاده تندی دور زمین می‌چرخند. ایستگاه فضایی ISS با سرعت ۱۷۱۰۰ مایل در ساعت حرکت می‌کند. این بدان معنا است که فضانوردان در طول یک روز می‌توانند ۱۵ یا ۱۶ طلوع خورشید را ببینند. از جمله در مدت زمان خواب شما چندین بار شاهد طلوع آفتاب هستند.
در ISS محدوده‌های مربوط به هر خدمه مقداری خصوصی‌تر است و می‌توان با روش‌هایی ورود نور را مسدود کرد. همین‌طور، این بخش‌ها دارای عایق صدا هستند تا خواب راحت‌تری داشته باشید.
۴- در ارتفاعات، هنگام بسته بودن چشم‌ها؛ ممکن است شاهد آتش‌بازی باشید
در حالی‌که ایستگاه فضایی ISS در ارتفاع ۲۵۴ مایلی از سطح زمین می‌چرخد؛ تلسکوپ فضایی هابل در ارتفاع ۳۴۰ مایلی است. در برخی از ماموریت‌های فضایی شاتل که اسکات کلی داشته؛ ارتفاع بیشتر از این‌ها تجربه شده است.
او می‌گوید در این ارتفاع‌های بالا، شما اشعه‌های کیهانی و کهکشانی بیشتری دریافت می‌کنید و روی شما تاثیر می‌گذارند و حتی با چشمان بسته آن‌ها را می‌بینید. آن‌ها در چشم‌انداز شما همانند نورهای کوچک چشمک‌زنی هستند که باعث حواس‌پرتی می‌شوند.
فضانوردان از دوران آپولو چنین پدیده‌ای را گزارش دادند و اگرچه دانشمندان ۱۰۰ درصد مطمئن نیستند چه چیزی باعث بروز آن می‌شود ولی قطعا روی خواب فضانوردان تاثیرگذار است.
۵- ممکن است هنگام بازگشت به زمین؛ واقعا بخوابید
اسکات کلی می‌گوید شاید شما در تمام دوره‌ای که فضا هستید؛ یک خواب واقعی را تجربه نکنید. یک دلیل آن می‌تواند استرس و فشار ناشی از کار باشد. فضانوردی یک شغل بسیار سنگین است.
خود اسکات کلی می‌گوید وقتی خواب راحتی رفته که از ارتش و ناسا بیرون آمده و برای آن‌ها کار نکرده است.
شما مرتبا باید برای فضانوردی آموزش ببینید و سفرهایی به نقاط مختلف زمین داشته باشید. ساعت خواب شما به طور کامل به هم می‌ریزد و دائما مجبور هستید زمان خواب خود را عقب بیندازید. سفرهای طولانی کم‌کم شما را عادت می‌دهند به بی‌خوابی!
ارسال مطلب به ایمیل دوستاتون:
لطفاً ایمیل خود را وارد نمایید!
وضعیت: آفلاین
گروه کاربری: پشتیبانی
در حال حاضر نظری در این مطلب ارسال نشده است.
