سیاه چاله ها تنها اجسامی در جهان هستی می باشند که با کمک نیروی جاذبه خود توانایی ربایش هر چیزی حتی نور را نیز دارند. دانشمندان بر این باورند که آنها هنگامی تشکیل می‌شوند که یک ستاره در پایان عمر خود در خود فروپاشیده می‌گردد و تبدیل به یک جسم بسیار چگال می‌شود که فضا و زمان را خم می‌کند.
هر ماده‌ای که از افق رویداد و یا اصطلاحا نقطه بی بازگشت این اجسام عبور کند دیگر امیدی به آن نخواهد بود و به صورت مارپیچی در سیاهچاله به سمت سرنوشت نامعلوم خود فرو می‌رود. باو جود دهه‌ها مطالعه بر روی سیاهچالهها این هیولاهای کیهانی هنوز شناخت دقیق آنها در هاله‌ای از ابهام به سر می‌برند.
در ادامه با ۱۰ مورد از عجیب‌ترین حقایق در مورد سیاه چاله با شما همراه خواهیم بود.
۱- سیاه چاله ها چیزی را نمی‌مکند!
برخی از مردم خیال می‌کنند که سیاه چاله ها همانند یک جاروبرقی بزرگ در نقش یک مکنده غول پیکر عمل می‌کنند که فضای اطراف خود را مدر خود می‌کشد. اما این تصور صحیح نیست و آنها نیز مانند سایر اجسام آسمانی هستند با این تفاوت که دارای میدان نیروی جاذبه بسیار قوی‌تری هستند. اگر شما خورشید را با یک سیاه چاله هم جرم با خورشید جایگزین نمایید، زمین به درون آن کشیده نمی‌گردد و زمین همین مدار چرخشی فعلی خود را حفظ خواهد نمود. اگر چه به نظر می‌رسد که سیاه چاله‌ها مواد موجود در اطراف خود را می‌مکند اما این موضوع یک برداشت نادرست است. ستارگانی که در مجاورت سیاه چاله قرار دارند جرم خود را به صورت بادهای ستاره‌ای که به سمت سیاه چاله در جریان است از دست می‌دهند که این موضوع هم با فاصله میان ستاره و سیاه چاله ارتباط مستقیم دارد. ۲- انیشتن سیاه چاله ها را کشف نکرد!
ایده وجود سیاه چاله ها را انیستن مطرح نکرد با این حال وجود سیاه چاله ها از جمله مواردی هستند که تئوری نسبیت اننیشتن آنها را پیشگویی می¬کند. کار شوارتزشیلد اولین فردی بود که با استفاده از معادلات انقلابی انیشتن نشان داد که سیاه چاله ها می‌توانند تشکیل شوند. او دقیقا در سال ۱۹۱۵ نتایج کار خود را منتشر کرد زمانی که انیشتن نیز نسبیت عمومی خود را ارایه نمود. با الهام از کارها و تحقیقات شوارزتشیلد مفهومی ابداع گردید به نام شعاع شوارزتشیلد که به شعاعی گفته می‌شود که برای هر جسم منحصر به فرد است و چنان چه هر جسمی از آن مقدار شعاعی مخصوص به خود با حفظ جرم خود کوچکتر و فشرده‌تر گردد تبدیل به یک سیاهچاله می‌گردد. مدتها قبل از اینریاضی دان انگلیسی جان میشل پیش بینی کرده بود که ستارگان سیاهی می‌توانند وجود داشته باشند که بسیار پرجرم هستند به طوری که در اثر این جرم زیاد جاذبه آنها به قدری است که حتی نور نیز نخواهد توانست از آن بگریزد. نام "سیاه چاله" تا سال ۱۹۶۷ فراگیر و رسمی نشده بود.
۳- سیاه چاله ها شما و تمام چیزهای دیگر را همانند رشته‌های اسپاگتی می‌بلعند!
قدرت جاذبه یک سیاه چاله به قدری زیاد است که می‌تواند شما را به شکل رشته‌های اسپاگتی به سمت خود بکشد. نام علمی صحیح این پدیده اسپاگتی سازی یا رشته رشته سازی است. این موضوع با عملکرد جاذبه در فواصل دور ارتباط دارد. به عنوان مثال در حالت ایستاده پاهای شما در مقایسه با سر شما به مرکز زمین نزدیک تر است که این باعث می‌گردد نیروی جاذبه احساس شده توسط پاهای شما بیشتر از سر شما باشد. با این حال به خاطر زیاد نبودن جاذبه قابل احساس نیست. در شرایط جاذبه شدید (مانند نزدیکی سیاه چاله) این اختلاف میزان جاذبه کاملا قابل مشاهده است. هر چه پاهای شما توسط جاذبه بیشتر کشیده می‌شود فاصله آنها با سیاه چاله بیشتر و در نتیجه میزان جاذبه موثر بر آن نیز بیشتر می‌گردد و هر چه جسمی به مرکز گرانشی نزدیک‌تر شود سرعت حرکت آن به سمت مرکز گرانشی نیز بیشتر می‌گردد. با این حال سرعت تغییرات حاصل از کشش گرانشی که در پاهای شما رخ می‌دهد با همین سرعت در بخش بالاتنه شما برابر نیست و درنتیجه شما همانند یک رشته اسپاگتی به داخل سیاهچاله کشیده می‌شوید. ۴- سیاه چاله می‌توانند در نقش بذری برای ایجاد جهانی جدید باشند!
اگرچه حتی تصور این موضوع دیوانه کننده به نظر می‌رسد مخصوصا با در نظر گرفتن این موضوع که ما هنوز مطمئن نیستیم که آیا جهان‌های دیگری نیز وجود دارد یا خیر با این حال تئوری حامی این موضوع در حال حاضر به صورت جدی توسط دانشمندان در حال پیگیری است. یک مثال بسیار ساده شده برای این موضوع جهان فعلی خود ما است، زمانی که به ابعاد و اعداد بسیار بزرگ موجود در آن نگاه می‌کنید و ملاحظه می‌کنید که چطور همه این شرایط با یکدیگر جفت شده و امکان ایجاد حیات را فراهم آورده‌اند. این عوامل و تنظمیات به قدری مهم و دقیق هستند که اگر تنها کمی آنها را تغییر دهید دیگر مایی وجود نخواهد داشت! در مرکز سیاهچاله که در آن اصطلاحا با تکینگی روبرو هستیم تمامی قوانین فیزیک فعلی ما از اعتبار و کارایی ساقط می‌گردد. در آنجا امکان تغییرات در عوامل اساسی سازنده جهان وجود دارد و بر همین اساس امکان ایجاد جهانی با تنظیمات متفاوت مساله‌ای است که امکان وقوع آن وجود دارد.
۵- سیاه چاله به معنای واقعی کلمه فضا-زمان اطراف خود را خم می‌کنند!
ساختار فضا-زمان به گونه‌ای است که همانند یک ورقه کشسان پلاستیکی در نظر گرفته می‌گردد به طوری که قرار گرفن یک جسم بر روی آن موجب ایجاد فرورفتگی در سطح آن می‌گردد. حال هرچه جرم جسم بیشتر باشد میزان فرورفتگی در این سطح (فضا-زمان) بیشتر است. عمیق‌ترین حفرات در ساختار فضا-زمان توسط سیاه چاله‌ها ممکن است. این حفرات ایجاد شده به قدری عمیق هستند که هیچ جسمی قادر به تامین انرژی لازم برای صعود به بالای آن نیست و چنانچه در آن سقوط کند سقوی ابدی خواهد بود.
۶- سیاه چاله‌ها کارخانه‌های نهایی انرژی هستند!
سیاه چاله‌ها توانایی تولید انرژی بسیار بیش‌تری در مقایسه با خورشید هستند. این کار عملا به دیسک دوار مواد موجود در اطراف سیاه چاله ارتباط دارد. مواد موجود در نزدیک حاشیه افق رویداد در مقایسه مواد دورتر تحت تاثیر جاذبه قوی تر و در نتیجه سرعت چرخش بیشتر حول سیاه چاله هستند. چرخش و حرکت مواد حول مدار چرخشی خود در اطراف سیاه چاله موجب ایجاد گرمایی تا میلیاردها درجه فارنهایت می‌گردد که توانیی تبدیل جرم به انرژی را دارد و همین موضوع موجب ایجاد پدیده‌ای به نام تابش جسم سیاه می‌گردد. به عنوان مقایسه، راکتور شکافت هسته‌ای تنها می‌تواند ۰/۷ درصد از جرم را به انرژی تبدیل کند. با این حال سیاه چاله توانیی تبدیل بیش از ۱۰ درصد از مواد اطراف خود به انرژی را دارد (اختلافی وحشتناک!). دانشمندان بر این باورند که این نوع از انرژی تولید شده توسط سیاه چاله‌ها می‌تواند در آینده برای استفاده در سفینه‌های فضایی مورد استفاده قرار بگیرد. ۷- در مرکز کهکشان ما یک سیاه چاله کلان جرم قرار دارد!
دانشمندان بر این باورند که یک سیاه چاله کلان جرم در مرکز هر کهشکان قرار دارد. این سیاه چاله ها در نق یک لنگر عمل نموده و اجزای خود در فضا پایدار نگه می‌دارند. سیاه چاله موجود در مرکز کهکشان راه شیری ساگیتاریوس آ (Sagittarius A) نام دارد که جرم آن ۴ میلیون برابر خورشید است. اگر چه این سیاه چاله در حدود ۲۵ هزار سال نوری با ما فاصله دارد و در حال حاضر کاملا غیرفعال به نظر می‌رسد، با این حال دانشمندان معتقدند که در حدود ۲ میلیون سال قبل این سیاه چاله انفجاری را تجربه کرده است که امکان رویت آن از زمین در ان لحظه را ممکن می‌ساخته است.
۸- سیاه چاله‌ها زمان را کند می‌کنند!
برای درک چرایی این موضوع که به آزمایش دو قلوهای انیشتن در مورد این که چرا فضا و زمان در هم آمیخته هستند در نظریه نسبیت عام بیاندیشید. یکی از این دو قلوها بر روی زمین می‌ماند و دیگری با سرعت نور به فضا فرستاده می‌شود و سپس بعد از گذشت زمانی مشخص به زمین برمی‌گردد. دو قلویی که با سرعت نور حرکت کرده است به صورت کاملا آشکار و واضحی نسبت به دو قلوی زمینی جوان‌تر به نظر می‌رسد. علت این موضوع در این است که هر چه شما با سرعت بیش‌تری حرکت کنید روند گذر زمان برایتان آهسته‌تر است.هنگامی که شما به نقطه افق رویداد می‌رسید سرعت شما به خاطر جاذبه شدید سیاه چاله بسیار بالا است و در نتیجه گذر زمان برایتان بسیار آهسته است. ۹- سیاه چاله‌ها به مرور زمان تبخیر می‌گردند!
این کشف شگفت انگیز اولین بار توسط استفن هاوکینگ در سال ۱۹۷۴ کشف گردید. این پدیده به تابش هاوکینگ معروف است. تابش هاوکینگ موجب به اتمام رسیدن جرم سیاه چاله و تزریق آن در فضا در طول زمان می‌گردد. این عمل موجب نابودی کامل و مرگ سیاه چاله می‌گردد و به همین علت به آن تبخیر سیاه چاله نیز اطلاق می‌گردد.
۱۰- در تئوری هر چیزی می‌تواند به سیاه چاله تبدیل گردد!
تنها تفاوت میان یک سیاه چاله و خورسید در این است که چگالی (نسبت جرم به حجم) سیاه چاله بسیار بیشتر ازخورشید است به طوری که سیاه چاله بسیار متراکم است. این موضوع عامل به وجود آمدن میدان گرانشی قوی یک سیاه چاله می‌گردد. به صورت تئوری شما می‌توانید هرچیزی را به سیاه چاله تبدیل کنید. اگر شما خورشید را با حفظ جرم به ابعادی با قطر ۶ کیلومتر تبدیل کنید موجب تبدیل آن به یک سیاه چاله می‌شوید. همین موضوع را می‌توانید برای کره زمین نیز اجرا نمایید. با این حال در عمل تنها راه شناخته شده برای ایجاد یک سیاه چاله مرگ و در نهایت فروپاشی به داخل یک ستاره کلان جرم با ابعادی در حدود ۲۰ تا ۳۰ برابر خورشید است.
