مهروماه

 

هیچ صدایی در فضا وجود ندارد، به این معنی که صدا هیچ واسطه و یا راهی برای سفر به منظور شنیده شدن ندارد. فضانوردان از رادیو‌ها برای برقراری ارتباط در فضا استفاده می‌کنند و جالب است امواج رادیویی همچنان می‌توانند در فضا ارسال و دریافت شوند.

 

ونوس داغترین سیاره منظومه شمسی است و میانگین دمای آن حدود ۴۵۰ درجه سانتیگراد است. نکته جالب توجه اینکه ونوس نزدیکترین سیاره به خورشید نیست و عطارد نزدیکتر است، اما در این سیاره به دلیل نبود هیچ اتمسفری، دمای هوا مدام دچار نوسان است.

 

 

از بین تمام سیارات منظومه شمسی ما غیر از زمین، مریخ یکی از کراتی است که به احتمال زیاد میهمان نوازی بیشتری برای زندگی دارد. در سال ۱۹۸۶، ناسا فسیل‌هایی از موجودات زنده میکروسکوپی در صخره‌ای در مریخ کشف کرد که می‌تواند نشانی از وجود حیات در این کره باشد.

 

 

وسعت فضا باعث شده تا پیش بینی دقیق اینکه چند ستاره در فضا وجود دارد، غیرممکن شود. در حال حاضر دانشمندن و اخترشناسان تنها توانسته‌اند تخمین نه کاملا دقیقی از ستاره‌های کهکشان راه شیری داشته باشند که چیزی حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره است و حالا تصور کنید با وجود میلیارد‌ها کهکشان در فضا، ستاره‌های موجود کاملا غیرقابل شمارش خواهد بود.

 

 

دنباله دار هالی در سال ۱۷۰۵ توسط ادموند هالی کشف شد، این دنباله دار معروف آخرین بار در سال ۱۹۸۶ دیده شد و فقط هر ۷۵ تا ۷۶ سال یک بار دیده می‌شود.

 

 

یک دست لباس کامل فضانوردی ناسا ۱۲ میلیون دلار است که ماژول کوله پشتی و کنترل، ۷۰ درصد این هزینه را تشکیل می‌دهند.

 

 

 

ستاره‌های نوترون به متراکم‌ترین و باریکترین ستاره‌های جهان شناخته می‌شوند و اگرچه فقط شعاع آن‌ها در حدود ۱۰ کیلومتر است، اما ممکن است چند برابر توده خورشید باشند. آن‌ها می‌توانند پس از تولد بر اثر انفجار ستاره ابرنواختر به دلایل فیزیکی به سرعت ۶۰۰ تا ۷۱۲ بار در ثانیه بچرخند.

 

 

با توجه به واقعیت‌های فضا، این یک کشف بسیار چشمگیر است. تحقیقات دانشمندان دانشگاه ییل نشان می‌دهد سیاره صخره‌ای به نام ۵۵ Cancri e که دارای شعاعی دو برابر شعاع زمین و جرمی هشت برابر بیشتر است، ممکن است دارای سطحی از گرافیت و الماس باشد. فاصله این سیاره با زمین ۴۰ سال نوری است، اما در صورت فلکی سرطان با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.

 
ماه جو ندارد یعنی هیچ بادی برای از بین بردن سطح و هیچ آبی برای شستشوی ردپا‌ها وجود ندارد. این بدان معنی است که ردپا‌های فضانوردان آپولو به همراه رد فضاپیما و مریخ نورد و مواد دور ریخته شده، میلیون‌ها سال در آنجا باقی خواهند ماند.

در ونوس یک روز معادل یک سال در زمین است
زهره یا همان ونوس محور چرخش آهسته‌ای دارد که معادل ۲۴۳ روز زمین طول می‌کشد تا یک روز خود را کامل کند. مدار زهره در اطراف خورشید ۲۲۵ روز زمین است.

کهکشان آندرومدا و کهکشان راه شیری ۳.۷۵ بیلیون سال دیگر با هم ادغام می‌شوند
کهکشان آندرومدا با سرعت تقریبی ۱۱۰ کیلومتر بر ثانیه در حال نزدیک شدن به کهکشان راه شیری است، جایی که منظومه شمسی ما قرار دارد و سرانجام این دو برای تشکیل یک کهکشان بیضوی غول پیکر با هم برخورد خواهند کرد.

در فضا منبع عظیمی از آب وجود دارد 
اخترشناسان یک ابر عظیم بخار آب را کشف کرده‌اند که ۱۴۰ تریلیون برابر میزان آب اقیانوس‌های زمین را در جایی حدود ۱۰ میلیارد سال نوری دورتر از کره زمین داراست و این امر به عنوان بزرگترین کشف آب شناخته می‌شود.

بزرگترین استروئید شناخته شده ۹۶۵ کیلومتر پهنا دارد
سیاره کوتوله سرس اولین و بزرگترین جسمی بود که به عنوان سیارک در نظر گرفته شده و توسط ستاره شناس ایتالیایی کشف شد. این پدیده در کمربند سیارک بین مدار مریخ و مشتری واقع شده است و ۳۳ ٪ از کل تسمه را تشکیل می‌دهد.

ممکن است ماه یک تکه از زمین بوده باشد
این فرضیه وجود دارد که وقتی زمین سیاره‌ای نسبتاً جوان بود، توسط یک جسم غول پیکر مورد اصابت قرار گرفت و این برخورد یک قطعه از زمین را برای ایجاد ماه جدا کرد؛ این قطعه سپس در اثر کشش گرانشی شروع به چرخیدن به دور زمین می‌کند.