طی چند هفته آینده، سیارکهای متعددی از نزدیکی زمین عبور خواهند کرد. یکی از آنها که در روز جمعه عبور خواهد کرد، به اندازه هرم بزرگ جیزه در مصر است و قطری در حدود ۱۶۰ متر دارد.
براساس دادههای ناسا در مرکز مطالعات اجسام نزدیک زمین، در روز جمعه سیارک ۲۰۲۱ SM3 از فاصله ۳.۵ میلیون مایلی زمین عبور خواهد کرد. این سیارک چند هفته پیش، برای اولین بار رصد شد.
این سیارکها در دسته اجسام نزدیک به زمین طبقهبندی میشوند. ناسا اعلام کرد که NEOها، دنبالهدارها و سیارکهایی هستند که توسط جاذبه سیارات مجاور به مدارهایی منتقل میشوند که به آنها اجازه ورود به همسایگی زمین را میدهد.
NEOهای تشکیل شده در فضای بیرونی منظومه سیارهای، معمولا از جنس آب، یخ و ذرات گرد و غبار هستند. این درحالی است که سیارکهای تشکیل شده در منظومه شمسی، میان مشتری و مریخ، بیشتر از جنس سنگ هستند. از آنجا که این سیارکها از بقایای تقریبا دست نخورده از زمان شکلگیری منظومه شمسی در ۴.۶ میلیارد سال پیش تشکیل شدهاند، دانشمندان معتقدند NEOها اطلاعاتی در مورد آغاز جهان دارند.
سخنگوی مرکز مطالعات اجرام نزدیک به زمین گفت: «اگر میخواهیم ترکیب مخلوط اولیهای را که سیارات از آن تشکیل شدهاند بدانیم، باید اجزای شیمیایی باقی مانده از این فرآیند تشکیل دنبالهدارها و سیارکها را تعیین کنیم.»
در روز چهارشنبه، سیارک ۱۹۹۶ VB3 در فاصله حدود ۲ میلیون مایلی زمین – حدود ۸ برابر دورتر از ماه – قرار خواهد گرفت. اگرچه ممکن است این فاصله بسیار دور به نظر برسد، اما بهطور قابل توجهی از نزدیکترین همسایه ما، مریخ که ۳۳ میلیون مایل فاصله دارد، نزدیکتر است. قطر سیارک ۱۹۹۶ VB3 تا ۲۱۰ متر برآورد شده است – تقریبا نصف ارتفاع ساختمان امپایر استیت.
سپس، انتظار میرود سیارک ۲۰۱۷ SJ20 در ۲۵ اکتبر (۳ آبان) با فاصله ۴.۵ میلیون مایلی از کنار زمین عبور کند. عرض این سیارک تا ۱۸۳ متر تخمین زده شده است. این سیارکها آنقدر به زمین نزدیک نمیشوند که بتوانند آسیبی برسانند.
این مرکز در ادامه گفت: «هرچند که احتمال برخورد یک سیارک به زمین صفر نیست، اما نباید نگران برخورد سیارکها یا دنبالهدارها با زمین باشیم. تهدیدات دیگر مانند تصادف، بیماری، بلایای طبیعی و ... برای انسان تهدیدات بزرگتری هستند. از آنجا که حدود ۹۰ درصد از NEOها با قطر بیش از نیم مایل در حال حاضر کشف شدهاند، مرکز ناسا بر شناسایی NEOهای بزرگتر از ۱۵۰ متر تمرکز دارد که بیشترین تهدید برای زمین هستند. درحال حاضر تنها میتوان این سیارکها را شناسایی کرد و برای اطمینان از رفتارشان، آنها را زیرنظر گرفت.»