کپسول های زمانی از زمان تولد منظومه شمسی ما بیش از 4 میلیارد سال پیش ، گمان می رود که انبوه سیارک های تروا مرتبط با مشتری ، بقایای ماده اولیه هستند که سیارات بیرونی را تشکیل داده اند. تروایی ها در دو گروه سست به دور خورشید می چرخند و گروهی در مسیر خود از مشتری جلوتر هستند و گروه دیگر عقب هستند. تروجان ها که در فاصله دو نقطه لاگرانژ به فاصله مساوی از خورشید و مشتری قرار گرفته اند ، با یک عمل تعادل گرانشی توسط خورشید و بزرگترین سیاره آن تثبیت می شوند. این اجرام بدوی سرنخ های حیاتی برای رمزگشایی تاریخ منظومه شمسی و شاید حتی منشأ مواد آلی در زمین را در اختیار دارند.
لوسی اولین ماموریت فضایی برای مطالعه تروجان ها خواهد بود. این ماموریت نام خود را از جد انسان متحجر شده (که کاشفانش "لوسی" می نامند) گرفته است ، اسکلت او بینش منحصر به فردی از تکامل بشریت ارائه می داد. به همین ترتیب ، ماموریت لوسی انقلابی در دانش ما در مورد ریشه های سیاره ای و شکل گیری منظومه شمسی ایجاد خواهد کرد.
هیچ ماموریت فضایی دیگری در طول تاریخ به مقصد مختلف در مدارهای مستقل اطراف خورشید ما انجام نشده است. لوسی برای اولین بار تنوع اجسام اولیه سازنده سیارات را به ما نشان خواهد داد. اکتشافات لوسی بینش جدیدی را درباره ریشه های زمین و خود ما باز می کند.
در طول ماموریت خود ، لوسی با هفت تروپای مشتری پرواز خواهد کرد. این انیمیشن که گذشت زمان حرکت حرکات سیارات درونی (عطارد ، قهوه ای ، ناهید ، سفید ، زمین ، آبی ، مریخ ، قرمز) ، مشتری (نارنجی) و دو گروه تروا (سبز) را در طول ماموریت لوسی نشان می دهد .
لوسی در اکتبر 2021 به فضا پرتاب می شود و با افزایش جاذبه زمین ، یک سفر 12 ساله به هشت سیارک مختلف - یک سیارک کمربند اصلی و هفت تروا را به پایان می رساند ، که چهار نفر از آنها عضو "دو برابر قیمت" هستند - "یک سیستم باینری. مسیر پیچیده لوسی آن را به دو خوشه تروجان ها می رساند و اولین نمای نزدیک ما را از هر سه نوع اصلی بدن در دسته ها (به اصطلاح نوع C- ، P- و D) به ما ارائه می دهد.
تروا های نوع P و D با رنگ قرمز تیره شبیه آنهایی هستند که در کمربند اجساد یخی کمربند کویپر یافت می شوند که از مدار نپتون فراتر رفته است. انواع C بیشتر در قسمتهای خارجی کمربند اصلی سیارکها ، بین مریخ و مشتری یافت می شوند. تصور می شود که همه تروجان ها در ترکیبات کربن تیره ، فراوان هستند. در زیر یک پتو عایق غبار ، آنها احتمالاً سرشار از آب و سایر مواد هستند.
این نمودار مسیر مداری لوسی را نشان می دهد. مسیر فضاپیما (سبز) در یک چارچوب مرجع نشان داده می شود که مشتری در حالت ثابت باقی می ماند و به آن شکل شبیه چوب بری می بخشد. پس از پرتاب در اکتبر 2021 ، لوسی قبل از اینکه با اهداف تروا خود روبرو شود ، دو پرواز نزدیک به زمین دارد. در ابر L4 لوسی توسط (3548) Eurybates (سفید) و ماهواره آن ، (15094) Polymele (صورتی) ، (11351) Leucus (قرمز) و (21900) Orus (قرمز) از 2027-2028 پرواز خواهد کرد. بعد از شیرجه رفتن دوباره روی زمین ، لوسی از ابر L5 دیدن می کند و در سال 2033 با باینری (617) Patroclus-Menoetius (صورتی) روبرو می شود. به عنوان یک جایزه ، در سال 2025 در مسیر رسیدن به L4 ، لوسی توسط یک سیارک کوچک کمربند اصلی پرواز می کند 52246) دونالدجوهانسون (سفید) ، به خاطر کاشف فسیل لوسی نامگذاری شده است. لوسی پس از پرواز توسط باینری (پاتروکلوس-منوئتیوس) در سال 2033 ، هر شش سال دوچرخه سواری بین دو ابر تروا را ادامه می دهد.