از نظر ما انسان ها ، یک خورشید کاملاً طبیعی است ، اما منظومه شمسی ما در واقع یک چیز عجیب و غریب است. بیشتر ستاره های کهکشان راه شیری حداقل یک ستاره همراه دارند. اکنون ، در یک سامانه 1800 سال نوری دورتر ، منجمان سرانجام یک سیاره غول گازی را که در یک سیستم ستاره سه گانه در حال چرخش یک ستاره است ، تأیید کردند.
این سیستم که KOI-5 نام دارد ، در صورت فلکی سیگنوس قرار دارد و سیاره فراخورشیدی در آن بیش از یک دهه پس از اولین بار توسط تلسکوپ فضایی شکار سیاره کپلر ، تأیید شده است.
در حقیقت ، این سیاره - كه امروزه با نام KOI-5Ab شناخته می شود - دومین كاندیدایی بود كه توسط كپلر در سال 2009 آغاز به كار كرد و در نزدیكی سقوط كرد.
دیوید سیاردی ، ستاره شناس از موسسه علوم سیارات فراخورشیدی ناسا ، گفت: "KOI-5Ab رها شد زیرا پیچیده بود و ما هزاران نامزد داشتیم."
"انتخاب آسان تر از KOI-5Ab وجود داشت و ما هر روز چیز جدیدی از کپلر می آموختیم ، به طوری که KOI-5 بیشتر فراموش می شد."
شکارچیان سیارات خارج از سیاره معمولاً از پیچیدگی های سیستم های چند ستاره جلوگیری می کنند. از بیش از 4300 سیاره فراخورشیدی که تاکنون تأیید شده اند ، کمتر از 10 درصد به سیستم های چند ستاره تعلق دارند ، حتی اگر چنین سیستم هایی بر کهکشان تسلط داشته باشند. در نتیجه ، اطلاعات کمی در مورد خصوصیات سیارات فراخورشیدی در سیستم های چند ستاره در مقایسه با آنهایی که به دور یک ستاره تنها می چرخند ، شناخته شده است.
پس از ردیابی کپلر ، سیاردی و دیگر اخترشناسان از تلسکوپ های زمینی مانند رصدخانه پالومار ، رصدخانه WM Keck و تلسکوپ جمینی برای بررسی سیستم استفاده کرده اند. تا سال 2014 ، آنها دو ستاره همراه KOI-5B و KOI-5C را شناسایی کردند.
این مسئله فهمیدن اینکه آیا فرو رفتن در نور ستاره توسط کپلر توسط یک سیاره فراخورشیدی یا چیز دیگری ایجاد شده است بسیار دشوار بود. این پروژه در سبد بسیار سخت قرار گرفت.
در سال 2018 ، جانشین کپلر TESS کار را انتخاب کرد. و هنگامی که TESS به Cygnus نگاه کرد ، همچنین یک نامزد سیاره خارج از سیاره را که به دور KOI-5A در حال چرخش است ، نشان داد.
سیاردی گفت: "با خودم فکر کردم ،" این هدف را به یاد می آورم ". "اما ما هنوز نتوانستیم به طور قطعی تعیین کنیم که این سیاره واقعی است یا اینکه انفجار داده ها از یک ستاره دیگر در سیستم ناشی شده است - این می تواند یک ستاره چهارم باشد."
او و تیمش شروع به کار کردند و تمام داده های قبلی را دوباره تجزیه و تحلیل کردند. در گواهی عالی توانایی های تلسکوپ های شکار سیاره ما ، محققان دریافتند که بله ، در واقع یک سیاره فراخورشیدی در مدار KOI-5A ، با زاویه انحراف حداقل با یکی از ستاره های سیستم سه گانه وجود دارد.
سیاردی گفت: "ما از بسیاری از سیاره ها كه در سیستم های سه ستاره وجود دارند اطلاعی نداریم و این سیاره فوق العاده خاص است زیرا مدار آن كج است."
آنچه دانشمندان توانستند بدانند این است که این سیاره ، KOI-5Ab ، احتمالاً یک غول گازی است که تقریباً نیمی از جرم زحل و 7 برابر زمین است ، در یک مدار پنج روزه بسیار نزدیک به دور KOI-5A. KOI-5A و KOI-5B ، هر دو در جرمی برابر خورشید هستند ، یک باینری تقریباً نزدیک را تشکیل می دهند و یک دوره مداری حدود 30 سال دارد.
سومین ستاره ، KOI-5C ، با فاصله حدود 400 سال - کمی بیشتر از مدار 248 ساله پلوتو - با فاصله بسیار بزرگتر به دور باینری می چرخد.
بنابراین ، اگر می توانستید روی KOI-5Ab بایستید ، KOI-5A بر آسمان تسلط پیدا می کند. به نظر می رسد KOI-5B از خورشید (زحل در مدار 29 ساله خورشید) به نظر می رسد. و KOI-5C مانند یک ستاره بسیار درخشان به نظر می رسد.
و مدار KOI-5Ab با KOI-5B نادرست است ، که جالب است. اگر همه اجسام از یک دیسک چرخان ماده تشکیل شده باشند ، باید کم و بیش در همان صفحه قرار بگیرند ، مانند سیارات منظومه شمسی در اطراف استوا خورشید. محققان تصور می کنند که KOI-5B می توانست گرانش مدار سیاره فراخورشیدی را آشفته کند و در هنگام شکل گیری سیاره ، آن را از تراز خارج کند.
ما شواهد دیگری را دیده ایم که نشان می دهد این اتفاق می افتد. سال گذشته یک سیستم ستاره ای سه گانه با یک دیسک پیش سیاره ای کاملاً برنده کشف شد. هر سیاره ای که در آن تشکیل شود احتمالاً در مدارهای بسیار عجیبی قرار خواهد گرفت.بنابراین ، در حالی که ما بسیاری از سیارات فراخورشیدی را در سیستم های ستاره سه گانه تأیید نکرده ایم ، یافتن موارد بیشتر به ستاره شناسان کمک می کند تا این فرایندها را مدل سازی کرده و پویایی وحشی درگیر را کشف کنند.
سیاردی گفت: "ما هنوز سوالات زیادی در مورد چگونگی و زمان تشکیل سیارات در سیستم های چند ستاره و نحوه مقایسه خواص آنها با سیارات در سیستم های تک ستاره داریم."
"با مطالعه دقیق این سیستم ، شاید بتوانیم از چگونگی ساخت سیارات جهان بینشی کسب کنیم."
این کشف در 237مین نشست انجمن نجوم آمریکا اعلام شد.
